French
DeutschLudwika Dobrzyńska-Rybicka – Wikipedia, wolna encyklopedia
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie | filozof |
| Odznaczenia | |
  | |
Ludwika Izabela Dobrzyńska-Rybicka (ur. 19 listopada 1868 w Brzeżawie[1], zm. 7 października 1958 w Poznaniu) – polska filozof, długoletnia dyrektorka Biblioteki Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, członkini Komisji Filozoficznej PTPN, profesor UAM w Poznaniu.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodziła się jako córka Ludwika[1] Dobrzyńskiego i Ludwiki z Moraczewskich[1] (siostrzenicy historyka Jędrzeja Moraczewskiego). Edukację rozpoczęła we Lwowie, a zakończyła w Poznaniu na Wyższej Szkole Żeńskiej Anny i Anastazji Danysz. Dalsze kalendarium życia przedstawiało się następująco:
- 1887 – egzamin na poznańskiej Szkole Ludwiki,
- 1903 – zapisanie się na Uniwersytet w Zurychu (Wydział Filozoficzny, kierowany przez Gustava Wilhelma Störringa),
- studia w Paryżu, Oksfordzie i Leuven - zbieranie materiałów na doktorat,
- styczeń 1909 – doktoryzowanie się w Zurychu (praca Die Ethik von Thomas Brown, wydana w Poznaniu w 1909),
- maj 1909 – rozpoczęcie pracy w Bibliotece PTPN w Poznaniu, m.in. wyodrębnienie inkunabułów z magazynu głównego, opracowanie katalogu druków polskich z XVI wieku (jedno z pierwszych tego typu opracowań w Polsce), monografia dziejów Biblioteki,
- 1920 – powtórny doktorat na UJ i habilitacja na docenta filozofii - praca System etyczny Hugona Kołłątaja z 1917,
- 1932 – tytuł profesora nauki obywatelstwa,
- 1933 – profesor tytularny Uniwersytetu Poznańskiego,
- wykłady z filozofii, a także socjologii (bliska współpraca i znajomość z Florianem Znanieckim),
- 1939–1945 - tajne kursy filozofii, psychologii i języków obcych w Poznaniu,
- od 1945 – organizacja pierwszych Powszechnych Wykładów Naukowych,
- 1949 – emerytura i dalsza praca naukowa (głównie egzystencjalizm francuski).
Pochowana na cmentarzu św. Jana Vianneya w Poznaniu. Jedna z ulic w Poznaniu na Strzeszynie nosi jej imię.
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (11 listopada 1937)[2]
- Srebrny Wawrzyn Akademicki (7 listopada 1936)[3]
- Odznaczenie za pracę plebiscytową na Śląsku (1921)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Stanisław Łoza (red.), Czy wiesz kto to jest?, (Przedr. fotooffs., oryg.: Warszawa : Wydaw. Głównej Księgarni Wojskowej, 1938.), Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe : na zam. Zrzeszenia Księgarstwa, 1983, s. 146.
- ↑ M.P. z 1937 r. nr 260, poz. 410 „za zasługi na polu pracy naukowej”.
- ↑ M.P. z 1936 r. nr 261, poz. 461 „za krzewienie czytelnictwa”.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Aniela Koehlerówna, wspomnienie pośmiertne, w: Sprawozdania Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, nr 1/1958, s. 262–263.
- Teresa Rzepa: Dobrzyńska-Rybicka Ludwika Izabela. W: Słownik psychologów polskich. Elwira Kosnarewicz, Teresa Rzepa, Ryszard Stachowski (red.). Poznań: Instytut Psychologii UAM, 1992, s. 62.