Ludwik II Niemiecki – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ludwik II Niemiecki

król wschodniofrankijski
Okres	od 843 do 876
Poprzednik	Ludwik I Pobożny
Następca	Ludwik III Młodszy (Saksonia) Karol Otyły (Szwabia)
król Bawarii
Okres	od 817 do 843
Poprzednik	Ludwik I Pobożny
Następca	Karloman
Dane biograficzne
Dynastia	Karolingowie
Data urodzenia	806
Data i miejsce śmierci	28 sierpnia 876 Frankfurt nad Menem
Ojciec	Ludwik I Pobożny
Matka	Ermengarda z Hesbaye
Żona	Emma Bawarska
Dzieci	Karloman Ludwik III Młodszy Karol Otyły Hildegarda Irmingarda z Chiemsee Berta Gisela.
Multimedia w Wikimedia Commons

Ludwik II Niemiecki (ur. w 806, zm. 28 sierpnia 876 we Frankfurcie nad Menem) – król Bawarii w latach 817–843, a od 843 król wschodniofrankijski^[1]. Syn Ludwika I Pobożnego, wnuk Karola Wielkiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Młodość[edytuj | edytuj kod]

W 817 na mocy rozporządzenia sukcesyjnego ojca, Ludwik otrzymał Bawarię^[1]. W 824 brał udział w wyprawie przeciw wojskom bretońskim. W 826 stłumił powstanie Sasów i objął samodzielne rządy w Bawarii. Rok później najechał na Bułgarów panońskich. Wraz z braćmi uczestniczył w spisku przeciwko swej macosze Judycie. W 833 wraz z braćmi uczestniczył w powstaniu przeciwko Ludwikowi Pobożnemu, który został uwięziony na polecenie Lotara. Bracia dokonali podziału ziem ojca, na mocy którego Ludwik miał otrzymać oprócz Bawarii terytoria Szwabii, Alzacji i Nadrenii. W 834 Ludwik uwolnił ojca, w obawie przed zwiększeniem wpływów swego brata Lotara.

Początki rządów[edytuj | edytuj kod]

W wyniku kolejnych buntów przeciwko ojcu w latach 838–840, ojciec Ludwika (zm. 840) pozbawił go wszystkich ziem prócz Bawarii. W 843 na mocy traktatu z Verdun otrzymał trzecią, wschodnią część posiadłości państwa karolińskiego, z którego później uformowało się Królestwo Niemieckie (962), rdzeń I Rzeszy Niemieckiej. W celu poszerzenia granic swego królestwa, Ludwik II rozpoczął w 844 kampanię przeciwko Obodrytom. W 846 osadził na tronie wielkomorawskim Rościsława jako wasala. W 855 Rościsław nawiązał kontakty z opozycją przeciwko Ludwikowi, co zmusiło króla do wyprawy na Morawy, która zakończyła się porażką.

Konflikt z Karolem Łysym[edytuj | edytuj kod]

W 855, po śmierci swego brata Lotara, próbował osłabić władzę młodszego brata Karola II Łysego. W 858 najechał na ziemie Karola, lecz mimo zwycięskiej bitwy pod Brienne został zmuszony do odwrotu. W 864 zorganizował kolejną wyprawę zbrojną na Rościsława i zmusił go do oddania się. W 870 przyjął hołd lenny następcy Rościsława, Świętopełka I. W 874 zawarł pokój z nowym księciem morawskim w Forchheim, zapewniający państwu wielkomorawskiemu większą samodzielność. W 875 ponownie najechał na ziemię Karola Łysego, lecz z powodu braku poparcia ponownie został zmuszony do odwrotu.

Po śmierci Ludwika w 876, królestwo wschodniofrankijskie uległo podziałowi między jego synów.

Małżeństwo[edytuj | edytuj kod]

W 827 ożenił się z Hemmą siostrą drugiej żony swojego ojca, Judyty Bawarskiej. Miał z nią 7 dzieci:

• Karloman,
• Ludwik III Młodszy,
• Karol Otyły,
• Hildegarda,
• Irmingarda z Chiemsee,
• Berta,
• Gisela.

W kulturze[edytuj | edytuj kod]

Przydomek[edytuj | edytuj kod]

Przydomek "Niemiecki" nadali Ludwikowi nowożytni historycy, bowiem niekiedy traktaty w Verdun uważa się za symboliczny początek państwa niemieckiego^[2].

Gry wideo[edytuj | edytuj kod]

Seria Crusader Kings – jednym z grywalnych władców w tej serii gier wideo, jest Ludwik II z Karolingów, przedstawiony jako król państwa wschodniofrankijskiego^[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• MałgorzataM. Hertmanowicz-Brzoza MałgorzataM., KamilK. Stepan KamilK., Słownik władców świata, Kraków: Wydawnictwo Zielona Sowa, 2005, s. 425–427, ISBN 83-7435-077-6, OCLC 749692036 .