Ludwik III (król zachodniofrankijski) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ludwik III
Ilustracja
Ludwik III
Król Franków Zachodnich
razem z Karlomanem II
Okres

od 10 kwietnia 879
do 5 sierpnia 882

Koronacja

4 września 879

Poprzednik

Ludwik II Jąkała

Następca

Karloman II

Dane biograficzne
Dynastia

Karolingowie

Data urodzenia

ok. 863

Data i miejsce śmierci

5 sierpnia 882
Saint-Denis

Ojciec

Ludwik II Jąkała

Matka

Ansgarda Burgundzka

Ludwik III (ur. ok. 863[1], zm. 5 sierpnia 882 w Saint-Denis) – król zachodniofrankijski w latach 879882, syn Ludwika II Jąkały, z dynastii Karolingów francuskich.

Współrządził wraz ze swym bratem Karlomanem (879–884). Obaj chcieli w swych rządach oprzeć się na wasalnych książętach i hrabiach, nie mieli wszak większego wpływu na ich działania. Od 840 r. godności arystokratyczne były dziedziczne, synowie wasalnych arystokratów mieli prawo przejmowania dóbr nadanych ich ojcom przez królów. Kolejni władcy nie mogli tych dóbr odebrać, co skutkowało coraz większym uniezależnieniem się lokalnych hrabstw i księstw od centralnej władzy królewskiej.

W 881[2] roku zatrzymał wojska normańskie w bitwie pod Saucourt-en-Vimeu.

Po śmierci Ludwika III przez dwa lata rządził sam jego brat Karloman.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. E. Brandenburg, Die Nachkommen Karls des Großen, Leipzig 1935, s. 10, podaje, że Ludwik III urodził się w 864 roku.
  2. Praca zbiorowa: Oxford - Wielka Historia Świata. Średniowiecze. Na Wyspach Brytyjskich. Karolingowie. T. 16. Poznań: Polskie Media Amer.Com, 2006, s. 264. ISBN 83-7425-568-4.