Loforoton – Wikipedia, wolna encyklopedia

Loforoton
Lophorhothon
Langston, 1960
ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

zauropsydy

Podgromada

diapsydy

Nadrząd

dinozaury

Rząd

dinozaury ptasiomiedniczne

Podrząd

cerapody

Infrarząd

ornitopody

(bez rangi) Iguanodontia
Nadrodzina

hadrozauroidy

Rodzina

hadrozaury

Podrodzina

Hadrozaury płaskogłowe

Plemię

Saurolophini

Rodzaj

loforoton

Gatunki

Lophorhothon atopus

Loforoton (Lophorhothon atopus) – Lophorhothon to mały i słabo znany hadrozauryn znaleziony na terenie Stanów Zjednoczonych w latach 40. XX wieku. Nazwa oznacza "grzebieniasty nos" (z greckiego lophos – "grzebień i rhothon" – "nos"). To pierwszy dinozaur odkryty w stanie Alabama, w wiosce Dallas niedaleko miasta Selma. Pozostałości przypisywane temu rodzajowi znaleziono także w formacji Black Creek w Karolinie Północnej.

Na holotyp składają się fragmenty około połowy czaszki i szkieletu pozaczaszkowego: kręgów, części kończyn należące do młodego osobnika. Czaszka posiada mały piramidalny wyrostek pomiędzy oczami.

Loforoton żył w okresie późnej kredy (ok. 83-71 mln lat temu) na terenach Ameryki Północnej. Długość ciała ok. 15 m, wysokość ok. 5 m, ciężar ok. 1 t.

Często kwestionuje się ważność taksonu. Niektórzy uważali go za młodego osobnika lambeozauryna Prosaurolophus. Lamb (1998) zasugerował, że mamy do czynienia z bazalnym iguanodontem spokrewnionym z Tenontosaurus, hipoteza ta jednak została obalona. Ostatnio (2004) Horner, Weishampel I Forster uznalii loforotona za bazalnego hadrozauryna i siostrzany takson pozostałych członków podrodziny.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]