LaMarcus Aldridge – Wikipedia, wolna encyklopedia

LaMarcus Aldridge
Ilustracja
silny skrzydłowy
Pełne imię i nazwisko

LaMarcus Nurae Aldridge

Data i miejsce urodzenia

19 lipca 1985
Dallas

Wzrost

211 cm

Masa ciała

118 kg

Kariera
Aktywność

od 2006

Szkoła średnia

Seagoville (Dallas, Teksas)

College

Texas (2004–2006)

Draft

2006, numer: 2
Chicago Bulls

  1. ↑ Mecze w lidze aktualne na 29 marca 2021.
Strona internetowa

LaMarcus Nurae Aldridge (ur. 19 lipca 1985 w Dallas w Teksasie) – amerykański koszykarz, grający na pozycji silnego skrzydłowego.

Przed NBA[edytuj | edytuj kod]

Aldridge rozpoczął swoją karierę w szkole średniej Seagoville, gdzie został wybrany do najlepszego zespołu Teksasu. W 2004 wystąpił w meczu gwiazd amerykańskich szkół średnich - McDonald’s All-American[1]. Był na tyle dobry, że do NCAA trafił do University of Texas w Austin. Po dwóch latach gry dla drużyny Longhorns zdecydował się kandydować do draftu w 2006 roku. W nim został wybrany z drugim numerem przez Chicago Bulls, którzy jeszcze tego samego dnia oddali go do Portland Trail Blazers razem z wyborem w drugiej rundzie draftu 2007 za Wiktora Chriapę i wybranego z czwartym numerem Tyrusa Thomasa[2].

NBA[edytuj | edytuj kod]

Sezon debiutancki[edytuj | edytuj kod]

W trakcie pierwszych rozgrywek opuścił tylko 7 meczów z powodu operacji ramienia. Już w pierwszych 14 meczach sezonu pokazał się z dobrej strony zdobywając średnio 8.4 punktu przy skuteczności 54% z gry. Gdy w lutym 2007 roku kontuzji doznał Joel Przybilla, Aldridge zaczął grać w pierwszym składzie. To zaprocentowało wzrostem jego średnich do 14.7 punktu i 8.0 zbiórek w marcu. Dzięki temu zajął drugie miejsce w głosowaniu na najlepszego debiutanta miesiąca za kolegą z zespołu, Brandonem Royem. 31 marca 2007 podczas pierwszej kwarty meczu z Los Angeles Clippers, Aldridge został zabrany do szpitala po tym, gdy zdiagnozowano u niego nieregularny rytm serca i skrócony oddech. Wykryto u niego Zespół Wolffa-Parkinsona-White’a, przez co musiał opuścić pozostałe mecze sezonu[3]. Po sezonie został wybrany do pierwszej piątki najlepszych debiutantów[4].

Sezon 2007/08[edytuj | edytuj kod]

W swoim drugim sezonie Aldridge poprawił swoje średnie zdobycze we wszystkich najważniejszych statystykach. W porównaniu z sezonem debiutanckim jego średnia punktów wzrosła z 9.0 do 17.8, zbiórek z 5.0 do 7.6, a asyst z 0.4 do 1.6. Zostało to dostrzeżone w głosowaniu do nagrody dla zawodnika, który zrobił największy postęp[5].

Sezon 2008/09[edytuj | edytuj kod]

W trzecim sezonie gry Aldridge rozwijał się dalej, poprawiając głównie grę w ataku. Zdobywał coraz więcej punktów rzutami z półdystansu. Zakończył te rozgrywki ze średnimi 18.1 punktu i 7.5 zbiórki. W ostatnich 28 meczach sezonu aż 14 razy przekraczał granicę 20 zdobytych punktów. W całych rozgrywkach opuścił tylko 1 spotkanie.

Sezon 2009/10[edytuj | edytuj kod]

Jeszcze przed rozpoczęciem sezonu, Aldridge podpisał nowy, pięcioletni kontrakt, który zagwarantował mu 65 milionów dolarów. Razem z nim Portland Trail Blazers podpisali nową umowę z Brandonem Royem, chcąc stworzyć z nich duet prowadzący drużynę do wygranych. W tym sezonie w jego grze nie było już dużego progresu. Zakończył rozgrywki zdobywając średnio 17.9 punktu i 8.0 zbiórek.

Sezon 2010/11[edytuj | edytuj kod]

W związku z kontuzją Brandona Roya, którą ten odniósł w grudniu 2010 roku, Aldridge wziął na siebie rolę lidera zespołu. Efektem tego były dwukrotnie wyróżnienia dla najlepszego gracza tygodnia w NBA. Pierwszy raz za grę od 17. do 23 stycznia, kiedy to w czterech meczach zdobywał średnio 28.3 punktu i notował 10.3 zbiórek na mecz.[6] Drugie tego typu wyróżnienie otrzymał za grę między 7., a 13 lutego. W trzech meczach zdobywał wtedy 38,3 punktu i 7,3 zbiórki. W trzech kolejnych meczach z rzędu zdobywał co najmniej 36 punktów, co jest rekordem Portland Trail Blazers[7]. 2 marca został wybrany najlepszym zawodnikiem miesiąca w Konferencji Zachodniej[8]. Zdobywał wtedy średnio 27,8 punktu i notował przy tym 9,3 zbiórki i 1,6 bloku. Został dopiero trzecim zawodnikiem w historii Blazers, który otrzymał takie wyróżnienie. W głosowaniu na zawodnika, który zrobił największy postęp zajął drugie miejsce za Kevinem Love[9]. Został także wybrany do trzeciej piątki całej ligi[10].

Sezon 2011/12[edytuj | edytuj kod]

Z powodu lokautu w NBA, rozgrywki sezonu rozpoczęły się dopiero pod koniec grudnia 2011. Aldridge był nawet wymieniany w gronie zawodników, którzy mogą w trakcie lokautu trafić do jednej z lig europejskich. Najgłośniej mówiło się o zainteresowaniu Realu Madryt[11][12]. Ostatecznie do Europy nie trafił. Na początku stycznia 2012 roku znalazł się w szerokiej kadrze USA na igrzyska w Londynie[13]. Ostatecznie jednak nie pojechał ze względu na kontuzję, której odniósł w końcówce sezonu.

Jego bardzo dobra gra została doceniona i dostał nominację do występu w Meczu Gwiazd jako rezerwowy[14]. Nie dotrwał do końca sezonu, odnosząc kontuzję biodra, które miał operowane. Opuścił przez to ostatnie 11 meczów rozgrywek. Sezon zakończył zdobywając średnio 21,7 punktu i notując 8,0 zbiórek na mecz.

Sezon 2012/13[edytuj | edytuj kod]

Aldridge drugi raz z rzędu został wybrany do Meczu Gwiazd jako rezerwowy[15]. W całym sezonie rozegrał 74 mecze i był najlepszym strzelcem drużyny ze średnią 21,1 punktu na mecz, co pozwoliło mu zająć 9. miejsce w klasyfikacji strzelców. Zbierał przy tym rekordowe w karierze 9,1 zbiórki na mecz. 17 kwietnia w meczu z Golden State Warriors rzucił 30 punktów i zebrał 21 piłek, z czego 17 na własnej tablicy[16]. Za grę pomiędzy 11 a 17 marca 2013 został wyróżniony nagrodą dla najlepszego gracza tygodnia. W trzech rozegranych wtedy meczach zdobywał 27,0 punktu, 10,7 zbiórki i 3,0 bloku, a jego Blazers wygrali 2 z 3 meczów[17].

Sezon 2013/14[edytuj | edytuj kod]

Pomimo wielu plotek transferowych podczas przerwy międzysezonowej w 2013 roku, Aldridge zdecydował się pozostać w Portland, naciskając jednak na władze klubu, żeby te wzmocniły jego skład. Aldridge dobrze wszedł w sezon, notując double-double w pięciu kolejnych meczach pomiędzy 9 a 17 listopada. 23 listopada w meczu z Golden State Warriors zdobył 30 punktów i zebrał 21 piłek[18]. Wdał się jednak też w przepychankę z zawodnikiem rywali Andrew Bogutem. Został za to zdarzenie ukarany grzywną w wysokości 45 tysięcy dolarów[19]. Tego samego dnia został wybrany najlepszym zawodnikiem tygodnia w konferencji zachodniej czwarty raz w swojej karierze[20]. Nagroda ta była połączona z serią 11 kolejnych wygranych Blazers, podczas której Aldridge notował średnio 21,1 punktu, 11,3 zbiórki, 2,5 asysty i 2,5 bloku na mecz. 12 grudnia 2013 roku zakończył mecz przeciwko Houston Rockets z 31 punktami i rekordem kariery - 25 zbiórkami. Stał się dzięki temu pierwszym zawodnikiem w historii swojego klubu, który zakończył mecz z co najmniej 30 punktami i 25 zbiórkami[21]. 23 stycznia 2014 ustanowił rekord kariery w punktach. W meczu przeciwko Denver Nuggets rzucił ich 44 i dodał do tego 13 zbiórek, 5 asyst i 2 bloki, przyczyniając się do wygranej 110:105[22].

20 kwietnia 2014 podczas meczu pierwszej rundy play-off przeciwko Houston Rockets ustanowił rekord klubu oraz własny, zdobywając 46 punktów. Dodał do tego 18 zbiórek, 2 asysty i 2bloki, prowadząc zespół do zwycięstwa po dogrywce 122:120[23]. W drugim meczu serii, rozegranym 3 dni później rzucił tym razem 43 punkty, stając się pierwszym graczem w historii Portland Trail Blazers, który w dwóch kolejnych meczach play-off zdobywał ponad 40 punktów[24].

4 czerwca 2014 został wybrany do trzeciej piątki All-NBA Team za sezon 2013/14[25].

9 lipca 2015 roku podpisał umowę z klubem San Antonio Spurs[26].

10 stycznia 2019 ustanowił nowy, punktowy rekord kariery. W wygranym po dwóch dogrywkach 154-147 meczu przeciwko Oklahoma City Thunder zdobył 56 punktów. Trafił 20 z 33 rzutów za 2 punkty oraz wszystkie 16 prób z linii rzutów osobistych[27].

25 marca 2021 opuścił San Antonio Spurs poprzez wykupienie kontraktu[28]. Trzy dni później dołączył do Brooklyn Nets[29].

15 kwietnia 2021 ogłosił zakończenie kariery z powodu problemów kardiologicznych[30], jednak 2 września 2021, po uzyskaniu pozytywnej diagnozy lekarskiej, postanowił wznowić karierę zawodniczą i wrócić do Brooklyn Nets[31].

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Stan na 15 lutego 2023, na podstawie[32][33], o ile nie zaznaczono inaczej.

NCAA[edytuj | edytuj kod]

  • Uczestnik:
    • rozgrywek Elite 8 turnieju NCAA (2006)
    • turnieju NCAA (2005, 2006)
  • Mistrz turnieju konferencji Big 12 (2006)
  • Obrońca roku Big 12 (2006)[34]
  • MVP turnieju:
    • CBE Classic (2006)
    • CBE Classic Austin Regional (2006)
  • Zaliczony do:
    • I składu:
      • Big 12 (2006)
      • turnieju:
        • Big 12 (2006)
        • CBE Classic (2006)
      • defensywnego Big 12 (2006)
      • zawodników, którzy poczynili największy postęp w Big 12 (2006)

NBA[edytuj | edytuj kod]

Statystyki w NBA[edytuj | edytuj kod]

Legenda
   M Mecze   S5  Pierwsza piątka  MPG  Minuty na mecz
 FG%  Celność rzutów z pola  3P%  Celność rzutów „za 3”  FT%  Celność rzutów wolnych
 RPG  Zbiórki na mecz  APG  Asysty na mecz  SPG  Przechwyty na mecz
 BPG  Bloki na mecz  PPG  Punkty na mecz

Na podstawie LaMarcus Aldridge Statistics. Basketball-Reference.com. [dostęp 2016-06-21]. (ang.).
Stan na koniec sezonu 2019/20

Sezon regularny[edytuj | edytuj kod]

Sezon Drużyna M S5 MPG FG% 3P% FT% RPG APG SPG BPG PPG
2006/07 Portland 63 22 22,1 50,3% 0,0% 72,2% 5,0 0,4 0,3 1,2 9,0
2007/08 Portland 76 76 34,9 48,4% 14,3% 76,2% 7,6 1,6 0,7 1,2 17,8
2008/09 Portland 81 81 37,1 48,4% 25,0% 78,1% 7,5 1,9 1,0 1,0 18,1
2009/10 Portland 78 78 37,5 49,5% 31,3% 75,7% 8,0 2,1 0,9 0,6 17,9
2010/11 Portland 81 81 39,6 50,0% 17,4% 79,1% 8,8 2,1 1,0 1,2 21,8
2011/12 Portland 55 55 36,3 51,2% 18,2% 81,4% 8,0 2,4 0,9 0,8 21,7
2012/13 Portland 74 74 37,7 48,4% 14,3% 81,0% 9,1 2,6 0,8 1,2 21,1
2013/14 Portland 69 69 36,2 45,8% 20,0% 82,2% 11,1 2,6 0,9 1,0 23,2
2014/15 Portland 71 71 35,4 46,6% 35,2% 84,5% 10,2 1,7 0,7 1,0 23,4
2015/16 San Antonio 74 74 30,6 51,3% 0,0% 85,8% 8,5 1,5 0,5 1,1 18,0
2016/17 San Antonio 72 72 32,4 47,7% 41,1% 81,2% 7,3 1,9 0,6 1,2 17,3
2017/18 San Antonio 75 75 33,5 51,0% 29,3% 83,7% 8,5 2,0 0,6 1,2 23,1
2018/19 San Antonio 81 81 33,2 51,9% 23,8% 84,7% 9,2 2,4 0,5 1,3 21,3
2019/20 San Antonio 53 53 33,1 49,3% 38,9% 82,7% 7,4 2,4 0,7 1,6 18,9
Razem 1003 962 34,4 49,1% 31,2% 81,1% 8,3 2,0 0,7 1,1 19,5

Play-offy[edytuj | edytuj kod]

Sezon Drużyna M S5 MPG FG% 3P% FT% RPG APG SPG BPG PPG
2009 Portland 6 6 39,5 49,0% 25,0% 70,0% 7,5 1,3 0,5 1,7 19,5
2010 Portland 6 6 38,2 43,0% 50,0% 75,0% 6,0 2,2 1,2 1,8 19,0
2011 Portland 6 6 43,0 46,1% – 79,2% 7,5 1,3 1,3 1,7 20,8
2014 Portland 11 11 40,1 45,2% 66,7% 80,0% 10,6 1,5 0,6 1,6 26,2
2015 Portland 5 5 41,6 33,0% 27,3% 88,9% 11,2 1,8 0,4 2,4 21,8
2016 San Antonio 10 10 33,7 52,1% 100% 89,1% 8,3 1,0 0,4 1,4 21,9
2017 San Antonio 16 16 33,6 45,8% 14,3% 76,4% 7,4 1,5 0,6 1,0 16,5
2018 San Antonio 5 5 35,4 46,3% 60,0% 97,6% 9,2 2,4 0,6 0,4 23,6
2019 San Antonio 7 7 34,9 45,5% 27,3% 81,8% 9,6 2,7 0,7 1,0 20,0
Razem 72 72 37,1 45,5% 32,7% 82,4% 8,5 1,7 0,7 1,4 20,8

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ 2004 McDonalds All-American Rosters. realgm.com. [dostęp 2018-09-09]. (ang.).
  2. ↑ Bulls Acquire Thomas in Draft Night Trade. NBA.com, 28 czerwca 2006. [dostęp 2013-02-04]. (ang.).
  3. ↑ LaMarcus Aldridge update. NBA.com. [dostęp 2013-02-04]. (ang.).
  4. ↑ [http://www.nba.com/news/allrookie_070508.html Roy Headlines 2006-07 NBA T-Mobile All-Rookie Team]. NBA.com, 11 maja 2007. [dostęp 2013-02-04]. (ang.).
  5. ↑ Jason Quick: Turkoglu wins M.I.P.; Aldridge 3rd. OregonLive.com, 28 kwietnia 2008. [dostęp 2013-02-04]. (ang.).
  6. ↑ Ryan Christopher DeVault: LaMarcus Aldridge Wins NBA Player of the Week. Yahoo.com, 24 stycznia 2011. [dostęp 2013-02-04]. (ang.).
  7. ↑ John Mayer: LaMarcus Aldridge named Western Conference Player of the Week. Bettor.com, 14 lutego 2011. [dostęp 2013-02-04]. (ang.).
  8. ↑ Magic's Howard, Blazers' Aldridge named Kia Players of Month. nba.com. [dostęp 2015-10-17]. (ang.).
  9. ↑ Associated Press: Kevin Love wins Most Improved award. ESPN.com, 21 kwietnia 2011. [dostęp 2013-02-04]. (ang.).
  10. ↑ LeBron James, Derrick Rose highlight 2010-11 All-NBA squad. nba.com. [dostęp 2015-10-17]. (ang.).
  11. ↑ Report: Real Madrid eyes Howard, Aldridge. sportingnews.com. [dostęp 2015-10-17]. (ang.).
  12. ↑ AS.com: Blazers F LaMarcus Aldridge To Real Madrid?. blazersedge.com. [dostęp 2015-10-17]. (ang.).
  13. ↑ USA Basketball Announces 20 Finalists For 2012 U.S. Olympic Men’s Team. nba.com. [dostęp 2015-10-17]. (ang.).
  14. ↑ Paul Pierce makes 10th All-Star Game. espn.go.com. [dostęp 2015-10-17]. (ang.).
  15. ↑ Spurs' Duncan, Heat's Bosh headline 2013 All-Star reserves. nba.com. [dostęp 2015-10-17]. (ang.).
  16. ↑ Curry sets 3s mark; Warriors beat Blazers 99-88. nba.com. [dostęp 2015-10-17]. (ang.).
  17. ↑ Wall, Aldridge named Players of the Week. nba.com. [dostęp 2015-10-17]. (ang.).
  18. ↑ Notebook: Trail Blazers 113, Warriors 101. nba.com. [dostęp 2015-10-17]. (ang.).
  19. ↑ Ben Golliver: Mo Williams Suspended, LaMarcus Aldridge & Wesley Matthews Fined After Scrum Between Blazers & Warriors. blazersedge.com, 25 listopada 2013. [dostęp 2014-05-09]. (ang.).
  20. ↑ Wall, Aldridge nab weekly top player honors. nba.com. [dostęp 2015-10-17]. (ang.).
  21. ↑ Notebook: Trail Blazers 111, Rockets 104. nba.com. [dostęp 2015-10-17]. (ang.).
  22. ↑ Notebook: Trail Blazers 110, Nuggets 105. nba.com. [dostęp 2015-10-17]. (ang.).
  23. ↑ Jacek Konsek: Genialny mecz Aldridge'a! Blazers lepsi od Rockets!. sportowefakty.pl, 21 kwietnia 2014. [dostęp 2014-05-09]. (pol.).
  24. ↑ Tomasz Kostrzewa: Dzień Dobry Playoffy: W Houston mają problem i nazywa się on LaMarcus. mvp-magazyn.pl, 24 kwietnia 2014. [dostęp 2014-05-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (26 kwietnia 2014)]. (pol.).
  25. ↑ Durant, LeBron headline 2013-14 All-NBA First Team. nba.com. [dostęp 2014-06-04]. (ang.).
  26. ↑ Spurs announce signing of forward Aldridge. nba.com. [dostęp 2015-07-10]. (ang.).
  27. ↑ Spurs' LaMarcus Aldridge: Career-high 56 points in win [online], CBSSports.com [dostęp 2019-01-13] (ang.).
  28. ↑ LaMarcus Aldridge bought out by Spurs; Heat emerge as 'frontrunner'. nba.com. [dostęp 2021-03-27]. (ang.).
  29. ↑ Brooklyn Nets Sign LaMarcus Aldridge. nba.com. [dostęp 2021-03-29]. (ang.).
  30. ↑ Sensacyjny koniec kariery gwiazdy NBA! Miał stworzyć z kolegami superdrużynę [online], Sport.pl [dostęp 2021-04-15] (pol.).
  31. ↑ Brooklyn Nets oddają Jordana do Detroit i podpisują LaMarcusa Aldridge'a! [online], Z Krainy NBA, 3 września 2021 [dostęp 2021-09-04] (pol.).
  32. ↑ LaMarcus Aldridge. Basketball-Reference.com. [dostęp 2018-02-18]. (ang.).
  33. ↑ Profil na realgm.com. realgm.com. [dostęp 2018-02-18]. (ang.).
  34. ↑ Big 12 Conference Defensive Player of the Year Winner. sports-reference.com. [dostęp 2023-02-03]. (ang.).
  35. ↑ Two-time Kia NBA All-Star MVP Westbrook and four first-time All-Stars headline reserves for 2019 NBA All-Star Game. nba.com. [dostęp 2019-02-18]. (ang.).
  36. ↑ Year-by-year NBA All-Rookie Teams. nba.com. [dostęp 2023-01-21]. (ang.).
  37. ↑ LeBron James, James Harden unanimously selected to All-NBA First Team. nba.com. [dostęp 2018-07-01]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

2006 NBA Draft
Pierwsza runda
Druga runda
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=LaMarcus_Aldridge&oldid=69591530”