Kyōko Nagatsuka – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kyōko Nagatsuka
Państwo

 Japonia

Data urodzenia

22 lutego 1974

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0

Najwyżej w rankingu

28 (14 sierpnia 1995)

Australian Open

4R (1995)

Roland Garros

4R (1995)

Wimbledon

2R (1995)

US Open

2R (1993, 1994)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

2 WTA, 1 ITF

Najwyżej w rankingu

31 (19 czerwca 1995)

Australian Open

2R (1994–1996)

Roland Garros

2R (1995, 1996)

Wimbledon

1R (1993, 1995, 1996)

US Open

3R (1995)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Japonia
Igrzyska azjatyckie
złoto Hiroszima 1994 gra podwójna
brąz Hiroszima 1994 gra mieszana

Kyōko Nagatsuka (jap. 長塚京子 Nagatsuka Kyōko; ur. 22 lutego 1974) – tenisistka japońska, zwyciężczyni dwóch turniejów zawodowych w grze podwójnej, medalistka igrzysk azjatyckich, reprezentantka w Pucharze Federacji, olimpijka.

Praworęczna Japonka była w połowie lat 90. zawodniczką szerokiej czołówki światowej i trzecią rakietą swojego kraju za Kimiko Date i Naoko Sawamatsu. W 1995 zajmowała najwyższe w karierze miejsca rankingowe – 28. w grze pojedynczej (w sierpniu 1995) i 31. w grze podwójnej (w czerwcu). Dwukrotnie dochodziła do 1/8 finału w turniejach wielkoszlemowych – w 1995 w Australian Open wyeliminowała kolejno Barbarę Schett, Martinę Hingis (pierwsza porażka w Wielkim Szlemie rozpoczynającej karierę Szwajcarki) i Amy Frazier (nr 14 rozstawienia), a uległa w trzech setach Natalli Zwierawej (nr 8 rozstawienia); również w 1995 była w 1/8 finału French Open (uległa Gabrieli Sabatini). W 1994 Nagatsuka grała w finałach turniejów w Pekinie i Tajpej, w 1995 doszła do finału w Portoryko. Nie udało się jej jednak wygrać żadnego turnieju w singlu. Wśród zawodniczek przez nią pokonanych oprócz wymienionych wyżej były także m.in. Lindsay Davenport (w 1992 w Key Biscayne, Amerykanka miała wówczas niespełna 16 lat), Amanda Coetzer (turniej Nichirei w Tokio w 1992), Irina Spîrlea, Meghann Shaughnessy. Nagatsuka wygrała także jedyny pojedynek z Polką Katarzyną Nowak, natomiast z Magdaleną Grzybowską poniosła porażkę (w finale turnieju niższej rangi w Santa Clara w 1997).

Dwa zwycięstwa turniejowe Nagatsuka odniosła w deblu. Jej pierwszym znaczącym wynikiem był finał turnieju w Tokio (Japan Open) w 1993 w parze z Chinką Li Fang. W latach 1994-1996 tworzyła parę z rodaczką Ai Sugiyamą – wspólnie wygrały turniej w Hobart w 1995 (w finale z czołowymi deblistkami Manon Bollegraf i Łarysą Sawczenko-Neiland), były w finałach w Surabaya (1994) i Tokio (Japan Open, 1995), ćwierćfinale w Miami (1995). Wystąpiły razem także na igrzyskach olimpijskich w Atlancie w 1996, kończąc jednak start już na I rundzie. Nagatsuka i Sugiyama dołożyły ponadto ważny punkt do historycznego zwycięstwa Japonii nad Niemcami w Pucharze Federacji w lipcu 1996, pokonując w trzech setach Anke Huber i Steffi Graf (pozostałe dwa punkty zdobyła Kimiko Date w singlu). Nagatsuka nie miała szczególnie udanego bilansu w rozgrywkach Pucharu Federacji, punkt zdobyty na Niemkach był jednym z zaledwie dwóch jej zwycięstw w sześciu występach. Drugie zwycięstwo turniejowe w deblu Japonka odniosła w parze z Indonezyjką Yayuk Basuki.

Po 1996 nie nawiązała już do swoich najlepszych wyników. W połowie 1998, kiedy pozycja rankingowa zmuszała ją do walki nawet w eliminacjach do turniejów niższej kategorii niż WTA Tour, zakończyła karierę sportową. Jej zarobki zawodowe na korcie osiągnęły niemal pół miliona dolarów.

Wygrane turnieje (wszystkie w grze podwójnej):

  • 1995 Hobart (z Ai Sugiyamą)
  • 1996 Hobart (z Yayuk Basuki)

Finały turniejowe:

  • gra pojedyncza:
    • 1994 Pekin, Tajpej
    • 1995 Portoryko
  • gra podwójna:
    • 1993 Tokio (Japan Open, z Li Fang)
    • 1994 Surabaya (z Ai Sugiyamą)
    • 1995 Tokio (Japan Open, z Ai Sugiyamą)

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kyōko_Nagatsuka&oldid=71828574”