Kosmos 482 – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kosmos 482

Inne nazwy	3V (V-72) No. 671
Zaangażowani	ZSRR
Indeks COSPAR	1972-023A
Rakieta nośna	Mołnia 8K78M
Miejsce startu	Bajkonur, Kazachstan
Cel misji	Wenus
Orbita (docelowa, początkowa)
Perycentrum	204 km
Apocentrum	9806 km
Okres obiegu	201,4 min
Nachylenie	52°
Czas trwania
Początek misji	31 marca 1972 (04:02 UTC)
Powrót na Ziemię	2019-2021
Wymiary
Masa całkowita	1180 kg

Kosmos 482 (ros. Космос 482) – nieudana próba wysłania radzieckiej sondy na Wenus w oknie startowym 1972 roku. 31 marca 1972 r. o 04:02 GMT rakieta Mołnia 8K78M wyniosła sondę na orbitę okołoziemską, jednak lot w stronę Wenus nie powiódł się – awaria timera spowodowała wyłączenie silnika stopnia ucieczkowego Blok L po 125 s od zapłonu. W rezultacie sonda znalazła się na wydłużonej orbicie o apogeum 9806 km i perygeum 204 km.

Przebieg misji[edytuj | edytuj kod]

Sonda Kosmos 482 została wyniesiona przez rakietę Mołnia 31 marca 1972 roku, 4 dni po sondzie Wenera 8 i mogla być do niej podobna w projekcie i planie misji. Po osiągnięciu orbity parkingowej, statek kosmiczny dokonał odłączenia się od rakiety nośnej, a sonda wraz z silnikiem kontynuowała lot. Zbędne elementy zespołu startowego, weszły w atmosferę ziemską w ciągu 48 godzin a jej fragmenty spadły w południowej części Nowej Zelandii (znanej jako incydent z kulami Ashburton). Następnie Kosmos 482 dokonał widocznej próby uruchomienia trajektorii transferu Wenus. Niestety nieprawidłowo ustawiony czasomierz spowodował przedwczesne odcięcie etapu B, uniemożliwiając sondom ucieczkę z orbity Ziemi. a dwie części (przypuszczalnie ładunek i oddzielona jednostka silnika) osiągnęły ostatecznie orbitę o wartości 204 x 9806 km.

Incydent z kulami Ashburton[edytuj | edytuj kod]

O 1:00 AN 3 kwietnia 1972 roku, cztery rozgrzane do czerwoności kule ze stopu tytanu o masie ok. 13,6 kg wylądowały w promieniu 16 km od siebie tuż obok miejscowości Ashburton w Nowej Zelandii. Upadek kul o średnicy 38 cm spowodował wytworzenie kraterów uderzeniowych, ale nikt nie odniósł obrażeń. Podobnie ukształtowany obiekt został odkryty w pobliżu Eiffelton w Nowej Zelandii w 1978 roku.

Kosmos 482 został dokładnie przeanalizowany przez naukowców z Nowej Zelandii, którzy ustalili, że są pochodzenia radzieckiego ze względu na znaki produkcyjne i najnowocześniejsze spawanie tytanu. Prawo kosmiczne wymagało, aby kosmiczne śmieci zostały zwrócone właścicielowi kraju, ale Sowieci zaprzeczyli że któryś z elementów jest częścią którejkolwiek z ich rakiet. Własność spadła więc na rolnika, na którego własność spadł satelita. Naukowcy doszli do wniosku, że prawdopodobnie były to zbiorniki ciśnieniowe gazu w rodzaju stosowanych w wystrzeliwujących rakietach do satelitów lub pojazdów kosmicznych, które nie uległy całkowitemu rozkładowi w atmosferze.

Przyszłe wejście w atmosferę Ziemi[edytuj | edytuj kod]

Kosmos 482 stale zmniejsza wysokość swojej orbity. Przewiduje się, że do roku 2025 pozostałości statku wejdą w ziemską atmosferę. Pancerna budowa sondy, która była w stanie wytrzymać lądowanie w atmosferze Wenus spowoduje, że nie spali się ona w gęstniejących warstwach powietrza tylko spadnie nieuszkodzona na Ziemię. Na dzień dzisiejszy nie można przewidzieć miejsca ani czasu w jakim dojdzie do zderzenia. Jeśli doszłoby do upadku na tereny gęsto zaludnione, może dojść do znacznych zniszczeń, ponieważ energia wytworzona podczas zderzenia byłaby porównywalna z wybuchem ok. 100-500 ton TNT.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Encyclopedia Astronautica (ang.)^[1]