Kortyzon – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kortyzon
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C21H28O5

Masa molowa

360,44 g/mol

Wygląd

biały proszek lub bezbarwne kryształy

Identyfikacja
Numer CAS

53-06-5

PubChem

222786

DrugBank

DB14681

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
ATC

H02AB10, S01BA03

Kortyzonorganiczny związek chemiczny zaliczany do steroidów, hormon kory nadnerczy. Wpływa na metabolizm węglowodanów i białek[3]. Ma działanie przeciwzapalne. Jest uznawany przez DFB (komisję antydopingową) za zabroniony środek dopingujący. Stosuje się go również przy zatruciach cyjankiem potasu lub cyjanowodorem.

Kortyzon, który sam nie jest aktywny biologicznie, w organizmie znajduje się w równowadze z aktywnym kortyzolem. Równowaga ta jest kontrolowana przez dehydrogenazę 11β-hydroksysteroidową typu 1 i typu 2[4]:

Równowaga kortyzol–kortyzon

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b CRC Handbook of Chemistry and Physics, William M. Haynes (red.), wyd. 97, Boca Raton: CRC Press, 2016, s. 3-192, ISBN 978-1-4987-5429-3 (ang.).
  2. a b Cortisone, [w:] ChemIDplus, United States National Library of Medicine [dostęp 2021-04-14] (ang.).
  3. Podręczny słownik chemiczny, Romuald Hassa (red.), Janusz Mrzigod (red.), Janusz Nowakowski (red.), Katowice: Videograf II, 2004, s. 200–201, ISBN 83-7183-240-0.
  4. Jan Hintzpeter i inni, Green Tea and One of Its Constituents, Epigallocatechine-3-gallate, Are Potent Inhibitors of Human 11β-hydroxysteroid Dehydrogenase Type 1, „PLoS ONE”, 9 (1), 2014, e84468, DOI10.1371/journal.pone.0084468, PMID24404164, PMCIDPMC3880318.