Kazimierz Gostyński – Wikipedia, wolna encyklopedia

Błogosławiony
Kazimierz
prezbiter i męczennik
Data i miejsce urodzenia

8 kwietnia 1884
Warszawa

Data i miejsce śmierci

6 maja 1942
KL Dachau

Czczony przez

Kościół katolicki

Beatyfikacja

13 czerwca 1999
Warszawa
przez Jana Pawła II

Wspomnienie

12 czerwca

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
Cytaty w Wikicytatach

Kazimierz Witold Gostyński (ur. 8 kwietnia 1884 w Warszawie, zm. 6 maja 1942 w KL Dachau) – błogosławiony Kościoła katolickiego, polski duchowny katolicki, pedagog, opiekun harcerstwa, założyciel III Liceum Ogólnokształcącego im. Unii Lubelskiej w Lublinie, II Liceum Ogólnokształcącego im. Jana Hetmana Zamoyskiego w Lublinie, męczennik za wiarę.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Młodość i studia[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie Władysława i Natalii z Bietkowskich[1]. Jego ojciec walczył w powstaniu styczniowym, był założycielem Politechniki Warszawskiej i znanym przemysłowcem. W 1904 r. ukończył szkołę średnią Ronthalera w Warszawie. W latach 1904–1905 studiował na wydziale prawnym Cesarskiego Uniwersytetu Warszawskiego[1]. Po przeprowadzeniu się do Lublina, ukończył tamtejsze seminarium duchowne, a 14 czerwca 1908 r. przyjął święcenia kapłańskie i podjął dalsze studia na wydziale teologii moralnej uniwersytetu w Innsbrucku (1912).

Działalność w Lublinie[edytuj | edytuj kod]

W 1912 r. został mianowany rektorem kościoła św. Piotra i pełnił obowiązki prefekta Gimnazjum im. Stanisława Staszica w Lublinie (do 1914 r.). W 1915 r. utworzył Gimnazjum Męskie im. Hetmana Jana Zamoyskiego. Powołał Zrzeszenie Nauczycieli, wykładał też w Diecezjalnym Seminarium Duchownym.

W 1922 r. otrzymał godność szambelana papieskiego od papieża Piusa XI, a w 1925 r. został mianowany kanonikiem gremialnym Kapituły Katedralnej Lubelskiej.

Od 1933 r., z nominacji biskupa Fulmana kierował najpierw jako wicedyrektor, a następnie dyrektor Gimnazjum biskupim, a od 1935 r. został rektorem kościoła Matki Bożej Zwycięskiej.

Jego działalność społeczna i pedagogiczna przyniosła społeczności lokalnej powstanie drużyny harcerskiej i orkiestry. Wspierał Towarzystwo Przyjaciół Uczącej się Młodzieży i niosąc pomoc ubogim uczniom ufundował stypendium dla maturzystów. W 1918 r. gościł wizytatora apostolskiego Achillesa Rattiego, późniejszego papieża Piusa XI. Dzięki staraniom ks. Gostyńskiego szkoła Zamoyskiego uzyskała status gimnazjum państwowego.

Okupacja i niewola[edytuj | edytuj kod]

Po wybuchu II wojny światowej prowadził działalność patriotyczną między innymi odprawiając mszę św. za Ojczyznę z okazji Święta Niepodległości. 11 stycznia 1940 r. został aresztowany i uwięziony w ciężkim więzieniu na Zamku Lubelskim.

Śmierć[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Priesterblock (Dachau KL).

Po półrocznym pobycie w więzieniu przewieziono ks. Kazimierza do niemieckiego obozu koncentracyjnego Sachsenhausen, a następnie do Dachau. Poddany torturom i zmuszany do nadludzkiego wysiłku fizycznego, jako niezdolny do pracy został przez Niemców zamordowany w komorze gazowej w tzw. transporcie inwalidów.

Beatyfikacja[edytuj | edytuj kod]

13 czerwca 1999 r. papież Jan Paweł II beatyfikował ks. Gostyńskiego jako męczennika za wiarę w grupie 108 błogosławionych męczenników ofiar II wojny światowej.

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania. Warszawa: 1939, s. 91–92. [dostęp 2021-07-20].
  2. ↑ M.P. z 1929 r. nr 94, poz. 224 „za zasługi przy organizacji szkolnictwa średniego ogólno - kształcącego”.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kazimierz_Gostyński&oldid=68158039”