Joyce Smith – Wikipedia, wolna encyklopedia

Joyce Smith

Data i miejsce urodzenia	26 października 1937 Stoke Newington
Wzrost	169 cm
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Wielka Brytania Mistrzostwa Europy brąz Rzym 1974 bieg na 3000 m Reprezentacja  Anglia Mistrzostwa świata w biegach przełajowych srebro Waregem 1973 bieg przełajowy Międzynarodowe mistrzostwa w biegach przełajowych złoto Cambridge 1972 bieg przełajowy brąz San Sebastián 1971 bieg przełajowy
Odznaczenia

Joyce Esther Smith MBE, z domu Byatt (ur. 26 października 1937 w Stoke Newington^[1]) – brytyjska lekkoatletka, biegaczka średnio- długodystansowa, medalistka mistrzostw Europy w 1974, dwukrotna olimpijka.

16 lipca 1971 w Londynie uzyskała najlepszy wynik na świecie w biegu na 3000 metrów (IAAF nie uznawała wówczas oficjalnych rekordów świata w tej konkurencji) 9:23,4^[2]. Na igrzyskach olimpijskich w 1972 w Monachium biegu na 2000 metrów nie było w programie. Smith wystąpiła na najdłuższym dystansie – biegu na 1500 metrów, w którym odpadła w półfinale^[1].

Zdobyła brązowy medal w biegu na 3000 metrów na mistrzostwach Europy w 1974 w Rzymie, przegrywając jedynie z Niną Holmén z Finlandii i Ludmiłą Braginą ze Związku Radzieckiego, a w biegu na 1500 metrów zajęła 8. miejsce^[3].

Smith startowała z powodzeniem w biegach przełajowych. Na międzynarodowych mistrzostwach w biegach przełajowych zdobyła dwa medale indywidualnie: brązowy w 1971 w San Sebastián (za Doris Brown ze Stanów Zjednoczonych i Berny Lenferink z Holandii) oraz złoty w 1972 w Cambridge (przed Eileen Claugus z USA i Ritą Ridley z Anglii). Poza tym zajęła 4. miejsce w mistrzostwach w 1967 i 14. miejsce w 1969 (drużynowo Anglia zdobyła złote medale w 1967, 1971 i 1972 oraz brązowy medal w 1969)^[4]. Po przekształceniu tych zawodów w mistrzostwa świata zdobyła srebrny medal indywidualnie na mistrzostwach świata w 1973 w Waregem, przegrywając jedynie z Paolą Pigni z Włoch, a wyprzedzając Joske Van Santberghe z Belgii, a także złoty medal w klasyfikacji drużynowej^[5]. Zajęła również 7. miejsce w 1974^[6] i 9. miejsce w 1978^[7] (drużynowo Anglia zdobyła złoty medal w 1974 i brązowy w 1978).

Smith była jedną z pionierek uprawiania biegu maratońskiego przez kobiety. Zajęła w tej konkurencji 9. miejsce na pierwszych mistrzostwach świata w 1983 w Helsinkach^[8] i 11. miejsce na igrzyskach olimpijskich w 1984 w Los Angeles (miała wówczas 46 lat)^[1]. Zwyciężyła w maratonie w Londynie w dwóch pierwszych edycjach w 1981 i 1982^[9], a także w żeńskim maratonie w Tokio w 1979 i 1980^[10]. W 1984 otrzymała Order Imperium Brytyjskiego.

Była mistrzynią Wielkiej Brytanii (AAA) w biegu na milę w 1965 i w biegu na 3000 metrów w 1971 i 1974, wicemistrzynią w biegu na 1500 metrów w 1972 i biegu na 3000 metrów w 1973 oraz brązową medalistką w biegu na milę w 1966^[11], a także halową mistrzynią w biegu na milę w 1966^[12]. Była również mistrzynią Wielkiej Brytanii (AAA) w biegu maratońskim w 1979 i 1980 oraz wicemistrzynią w biegu na 10 mil w 1981^[13]. Była mistrzynią Wielkiej Brytanii w biegu przełajowym w 1959^[14], 1960 i 1973, wicemistrzynią w 1967, 1968, 1970 i 1971 oraz brązową medalistką w 1966, 1975 i 1979^[15].

Joyce Smith była dwukrotną rekordzistką Wielkiej Brytanii w biegu na 1500 metrów do wyniku 4:09,37, uzyskanego 7 września 1972 w Monachium i czterokrotną rekordzistką w biegu maratońskim do czasu 2:29:43 (9 maja 1982 w Londynie)^[16].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]