Johann Lukas Schönlein – Wikipedia, wolna encyklopedia

Johann Lukas Schönlein (ur. 30 listopada 1793 w Bambergu, zm. 23 stycznia 1864) – niemiecki lekarz.

Studiował medycynę w Landshut, Jenie, Getyndze i Würzburgu. Następnie wykładał medycynę, najpierw w Würzburgu i Zurychu, a od 1839 roku w Berlinie. Wykładał wtedy terapię chorób i patologię. Był osobistym lekarzem Fryderyka Wilhelma IV Pruskiego. Był jednym z pierwszych lekarzy wykładających w języku niemieckim w miejsce używanej wcześniej łaciny. Opisał jako purpura rheumatica chorobę, znaną dziś jako zapalenie naczyń związane z IgA. Przedstawił też opis grzybicy skóry głowy (Achorion Schönleinii).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Pagel JL: Biographisches Lexikon hervorragender Ärzte des neunzehnten Jahrhunderts. Berlin-Wien: 1901, s. 1522-1524. [1]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

• Biografie, Johann Lukas Schönlein Katalog der wissenschaftlichen Sammlungen der Humboldt-Universität zu Berlin