Joachim Henryk Przebendowski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Joachim Henryk Przebendowski
ilustracja
Herb duchownego
Kraj działania

I Rzeczpospolita

Data i miejsce urodzenia

1675
Janiszewo

Data i miejsce śmierci

21 maja 1721
Janów Podlaski

Biskup łucki
Okres sprawowania

1716–1721

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Diakonat

25 maja 1709

Prezbiterat

21 stycznia 1710

Nominacja biskupia

5 października 1716

Sakra biskupia

brak danych

Joachim Henryk Przebendowski herbu Przebędowski[1] (ur. 1675 w Janiszewie, zm. 21 maja 1721 w Janowie Podlaskim) – polski duchowny katolicki, biskup łucki.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Po ukończeniu jezuickiego gimnazjum, odbył studia w Paryżu, a następnie wstąpił do Seminarium Duchownego w Chełmnie. Święcenia kapłańskie przyjął 21 stycznia 1710, po czym podjął pracę w charakterze kanonika krakowskiej katedry i kolejno kustosza kolegiaty w Wiślicy. Prekonizowany przez papieża Papież Klemens XI na ordynariusza diecezji łuckiej (5 października 1716).

6 czerwca 1717 dokonał konsekracji świątyni pod wezwaniem św. Doroty Dziewicy i Męczennicy w Winnej Poświętnej[2]. W 1719 roku uczestniczył w procesie przygotowawczym ogłoszenia św. Andrzeja Boboli błogosławionym[3]. W 1721 roku afiliował kościół w Jarnicach do prepozytury węgrowskiej[4].

Pochowany w kolegiacie Świętej Trójcy w Janowie Podlaskim[5].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rodzina, herbarz szlachty polskiej, tom XV, Warszawa 1931, s. 2.
  2. Parafia Św. Doroty Dziewicy i Męczennicy
  3. Teresa Walewska-Przyjałkowska - św. Andrzej Bobola
  4. Diecezja drohiczyńska
  5. Krzysztof Rafał Prokop, Nekropolie biskupie w nowożytnej Rzeczypospolitej (XVI–XVIII w.), Kraków-Warszawa 2020, s. 131.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Krzysztof Rafał Prokop: Sylwetki biskupów łuckich. Biały Dunajec: Ostróg : "Wołanie z Wołynia", 2001. ISBN 83-911918-7-7.