Jean Poperen – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jean Poperen

Data i miejsce urodzenia	9 stycznia 1925 Angers
Data i miejsce śmierci	23 sierpnia 1997 Saintes
Zawód, zajęcie	polityk, historyk, nauczyciel akademicki
Multimedia w Wikimedia Commons

Jean Poperen (ur. 9 stycznia 1925 w Angers, zm. 23 sierpnia 1997 w Paryżu^[1]) – francuski polityk, historyk i nauczyciel akademicki, działacz komunistyczny, poseł do Zgromadzenia Narodowego, w latach 1988–1992 minister ds. kontaktów z parlamentem.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Z wykształcenia historyk, absolwent Uniwersytetu Paryskiego^[2]. Pracował jako nauczyciel, następnie jako wykładowca akademicki na macierzystej uczelni. W pracy naukowej zajmował się zagadnieniami z zakresu rewolucji francuskiej, był autorem biografii Maximiliena de Robespierre'e^[3].

W okresie II wojny światowej od 1943 działał w ruchu oporu. Był aktywistą Francuskiej Partii Komunistycznej i liderem komunistycznych studentów. W 1953 został wysłany do siedziby Kominformu w Bukareszcie. Z partii komunistycznej został wykluczony w 1959^[3]. Działał później w lewicowych ugrupowaniach (m.in. w Parti socialiste unifié), po czym dołączył do Partii Socjalistycznej. Od 1971 pełnił kierownicze funkcje w strukturach socjalistów, w latach 80. był jednym z liderów tego ugrupowania^[2][3].

Od 1977 pełnił funkcję mera Meyzieu^[3]. W 1973, 1978, 1981, 1986 i 1988 uzyskiwał mandat deputowanego do Zgromadzenia Narodowego V, VI, VII, VIII i IX kadencji, każdorazowo z departamentu Rodan^[1]. Od maja 1988 do kwietnia 1992 zajmował stanowisko ministra do spraw kontaktów z parlamentem w rządach, którymi kierowali Michel Rocard i Édith Cresson^[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]