Edwige Avice – Wikipedia, wolna encyklopedia

Edwige Avice

Data i miejsce urodzenia	13 kwietnia 1945 Nevers
Zawód, zajęcie	polityk
Stanowisko	minister współpracy i rozwoju (1991–1992)
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Edwige Avice (ur. 13 kwietnia 1945 w Nevers^[1]) – francuska polityk, posłanka do Zgromadzenia Narodowego, w latach 1991–1992 minister współpracy i rozwoju.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Absolwentka studiów humanistycznych na Uniwersytecie Paryskim, kształciła się także w Instytucie Nauk Politycznych w Paryżu^[2]. Pracowała m.in. w dziale handlu zagranicznego banku Crédit Lyonnais oraz w biurze dyrektora zarządzającego Hôpitaux de Paris (systemu publicznych szpitali w Paryżu)^[2][3].

W 1972 dołączyła do Partii Socjalistycznej, pięć lat później weszła w skład władz centralnych partii^[2]. W 1978, 1981, 1986 i 1988 uzyskiwała mandat deputowanej do Zgromadzenia Narodowego VI, VII, VIII i IX kadencji, trzykrotnie z Paryża, ostatni raz z departamentu Isère^[1]. W latach 80. była także radną francuskiej stolicy^[2].

Obejmowała niższe stanowiska rządowe w gabinetach, którymi kierowali Pierre Mauroy, Laurent Fabius i Michel Rocard. Była ministrem delegowanym (wiceministrem) ds. wypoczynku, młodzieży i sportu (1983–1984) oraz przy ministrze spraw zagranicznych (1988–1991), a także sekretarzem stanu przy ministrze obrony (1984–1986). Od maja 1991 do kwietnia 1992 sprawowała urząd ministra współpracy i rozwoju w rządzie Édith Cresson^[4].

W latach 1993–2005 zarządzała funduszem inwestycyjnym Financière de Brienne. Była przewodniczącą CNAPS, krajowej rady do spraw kultury fizycznej i sportu. Została również zastępcą dyrektora w przedsiębiorstwie analitycznym BIPE^[3].

Odznaczona Legią Honorową klasy IV (2009) i III (2016)^[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]