Janusz Prokopiak – Wikipedia, wolna encyklopedia

Janusz Prokopiak

Data i miejsce urodzenia	19 września 1933 Warszawa
Data i miejsce śmierci	14 kwietnia 2020 Warszawa
Poseł na Sejm PRL VII i VIII kadencji
Okres	od 1976 do 1985
Przynależność polityczna	Polska Zjednoczona Partia Robotnicza
Odznaczenia

Janusz Maciej Prokopiak (ur. 19 września 1933 w Warszawie, zm. 14 kwietnia 2020 tamże^[1]) – polski polityk, poseł na Sejm PRL VII i VIII kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem Aleksandra i Leokadii^[1]. Uzyskał tytuł zawodowy magistra inżyniera budownictwa lądowego na Politechnice Warszawskiej. Od czerwca 1975 do marca 1981 był I sekretarzem Komitetu Wojewódzkiego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej w Radomiu. Zasiadał także w Komitecie Centralnym partii. Był członkiem Rady Redakcyjnej organu teoretycznego i politycznego KC PZPR „Nowe Drogi”.

Przewodniczący Wojewódzkiej Rady Narodowej w Radomiu^[2]. Pracował w wykonawstwie budowlanym, m.in. jako dyrektor naczelny Przedsiębiorstwa Budownictwa Miejskiego Warszawa-Południe. Był wiceprezesem Centralnego Związku Spółdzielczości Budownictwa Mieszkaniowego, a od 1972 pełnił funkcję przewodniczącego Zarządu Głównego Związku Zawodowego Pracowników Przemysłu Budowlanego. W 1976 uzyskał mandat posła na Sejm PRL VII kadencji w okręgu radomskim. W 1980 uzyskał reelekcję w tym samym okręgu. W obydwu kadencjach zasiadał w Komisji Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych.

Jako I sekretarz Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Radomiu brał udział w wydarzeniach radomskich. Jest autorem książki Radomski czerwiec '76. Wspomnienia partyjnego sekretarza, wydanej własnym nakładem w 2001 (ISBN 978-83-915802-0-2). Pochowany na cmentarzu Bródnowskim (kwatera 77G-6-11)^[3].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
• Złoty Krzyż Zasługi
• Medal 30-lecia Polski Ludowej
• Złota Odznaka honorowa „Za Zasługi dla Warszawy” (1970)^[4]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Profil na stronie Biblioteki Sejmowej