Jan Kurowicki – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jan Kurowicki
Data i miejsce urodzenia

11 października 1943
Baranowicze

Data i miejsce śmierci

11 października 2017
Jelenia Góra

profesor nauk humanistycznych
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Doktorat

1969

Habilitacja

1974

Profesura

4 lutego 1983

Uczelnia

Uniwersytet Wrocławski,
Wydział Gospodarki Regionalnej i Turystyki w Jeleniej Górze Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu,
Uniwersytet Zielonogórski

Jan Kurowicki (ur. 11 października 1943 w Baranowiczach, zm. 11 października 2017 w Jeleniej Górze[1][2]) – polski filozof, krytyk literacki, poeta, eseista i prozaik, profesor nauk humanistycznych, nauczyciel akademicki Uniwersytetu Zielonogórskiego, Uniwersytetu Wrocławskiego i Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1966 ukończył studia na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Warszawskiego[3]. Debiutował jako poeta w 1966 na łamach tygodnika „Kultura”. W 1969 uzyskał stopień doktora za rozprawę Literatura XX w. w perspektywie antropologii filozoficznej. W 1974 został doktorem habilitowanym na podstawie dorobku naukowego oraz rozprawy Próba społecznej charakterystyki poznania. W 1983 otrzymał tytuł profesora nauk humanistycznych[3]. Został nauczycielem akademickim Uniwersytetu Wrocławskiego, a potem Uniwersytetu Zielonogórskiego. Objął funkcję kierownika Katedry Nauk Społecznych Akademii Ekonomicznej im. Oskara Langego we Wrocławiu na Wydziale Gospodarki Regionalnej i Turystyki w Jeleniej Górze.

Od 6 lutego 2010 był przewodniczącym Sądu Koleżeńskiego Polskiego Towarzystwa Hegla i Marksa, a od 6 stycznia 2016 przewodniczącym Głównej Komisji Rewizyjnej Stowarzyszenia Marksistów Polskich. 20 kwietnia 2006 w Domu Literatury w Warszawie otrzymał nagrodę UNESCO w dziedzinie krytyki literackiej za całokształt pracy twórczej.

Pochowany na Nowym Cmentarzu w Jeleniej Górze-Cieplicach.

Twórczość wybrana[edytuj | edytuj kod]

  • Człowiek i sytuacje ludzkie. Szkice o pisarstwie XX wieku
  • Przypowieści (poezje)
  • Skryte przejścia wartości. Eseje o światopoglądowych i estetycznych problemach literatury
  • Dzień powszedni wyobraźni albo ułomności zdrowego rozsądku w poznaniu poetyckim (szkice)
  • Regiony wielkich i małych iluzji (szkice)
  • Zwierzenia młodego sceptyka (proza poetycka)
  • Artysta jako arcydzieło (felietony i szkice)
  • Biurokratyzm i władza (szkice)
  • Odchylenia (felietony i szkice)
  • Literatura w społeczeństwie (szkice)
  • Okolice humanistyki i poetyki (szkice)
  • Ironia pojęć zasadniczych (szkice)
  • Bajki na dobranoc (poezje)
  • Bajki miłosne z kobietami (poezje)
  • Estetyczność środowiska naturalnego, Warszawa: Książka i Prasa, 2010. ISBN 978-83-62744-04-6
  • Figury i maski w praktykach ideologicznych, Warszawa: Książka i Prasa, 2013. ISBN 978-83-62744-65-7
  • O pożytku ze zła wspólnego. Okruchy niepoprawności, Warszawa: CB, 2015. ISBN 978-83-7339-144-4

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Zmarł prof. Jan Kurowicki. strajk.eu. [dostęp 2017-10-12]. (pol.).
  2. Zmarł prof. Jan Kurowicki. jelonka.com. [dostęp 2017-10-13]. (pol.).
  3. a b Prof. zw. dr hab. Jan Kurowicki, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2017-10-14].[martwy link]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Lesław Bartelski M.: Polscy pisarze współcześni, 1939-1991: Leksykon. Wydawn. Nauk. PWN. ISBN 83-01-11593-9.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]