Józef Szewczyk (piłkarz) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Józef Szewczyk

Data i miejsce urodzenia	17 lutego 1950 Turów
Data i miejsce śmierci	19 maja 1989 Poznań
Wzrost	184 cm
Pozycja	stoper / stoper
Kariera juniorska
Lata Klub 1962–1966 Wanda Kraków 1966–1969 Hutnik Kraków
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1969–1972 Śląsk Wrocław 1972–1974 Hutnik Kraków 1974–1983 Lech Poznań 245 (14)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole  Polska B 1978  Polska 1 (0)
↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Józef Szewczyk (ur. 17 lutego 1950 w Turowie, zm. 19 maja 1989 w Poznaniu) – polski piłkarz, pomocnik.

Szewczyk swoją karierę rozpoczął w Krakowie, grając najpierw we Wandzie, a później w Hutniku. W 1970 przeniósł się do Śląska Wrocław, gdzie grał przez dwa sezony. Następnie, w 1972, powrócił do Hutnika, a od 1974 reprezentował barwy poznańskiego Lecha, z którym związał się do końca kariery. Razem z Kolejorzem zdobył dwa tytuły Mistrza Polski i jedno trofeum Pucharu Polski. Rozegrał w Lechu 245 meczów w I lidze i strzelił 14 bramek.

5 kwietnia 1978 zaliczył jedyny swój występ w kadrze narodowej podczas meczu z reprezentacją Grecji w Poznaniu, na Stadionie im. 22 lipca. Karierę piłkarską zakończył w 1983 roku z powodu raka gałki ocznej, który 6 lat później stał się przyczyną jego śmierci^[1]. Pochowany na cmentarzu przy ulicy Jasna Rola w Poznaniu^[2].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Józef Szewczyk (piłkarz) w bazie National Football Teams (ang.)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]