French
DeutschIgor Sijsling – Wikipedia, wolna encyklopedia
 Igor Sijsling podczas Wimbledonu 2015 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 18 sierpnia 1987 |
| Wzrost | 191 cm |
| Gra | praworęczna, jednoręczny bekhend |
| Status profesjonalny | 2005 |
| Zakończenie kariery | aktywny |
| Trener | Vedrah Tvrtkovic |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje | 0 |
| Najwyżej w rankingu | 52 (17 lutego 2014) |
| Australian Open | 1R (2013–2015) |
| Roland Garros | 2R (2013, 2016) |
| Wimbledon | 3R (2013) |
| US Open | 2R (2012) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje | 1 |
| Najwyżej w rankingu | 37 (6 stycznia 2014) |
| Australian Open | F (2013) |
| Roland Garros | 2R (2014) |
| Wimbledon | 2R (2014) |
| US Open | 2R (2014) |
| Strona internetowa | |
Igor Sijsling (ur. 18 sierpnia 1987 w Amsterdamie) – holenderski tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa.
Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]
Karierę zawodową Sijsling rozpoczął w 2005 roku.
W grze pojedynczej wielokrotnie wygrywał turnieje rangi ATP Challenger Tour.
W grze podwójnej tenisista holenderski wywalczył 1 tytuł rangi ATP World Tour. Ponadto przegrał 3 finały, w tym Australian Open 2013. Wspólnie z Robinem Haase decydujący o tytule mecz zakończyli porażką 3:6, 4:6 z Bobem Bryanem i Mikiem Bryanem[1].
W kwietniu 2007 roku zadebiutował w reprezentacji narodowej w Pucharze Davisa.
W rankingu gry pojedynczej Sijsling najwyżej był na 52. miejscu (17 lutego 2014), a w klasyfikacji gry podwójnej na 37. pozycji (6 stycznia 2014).
Finały w turniejach ATP World Tour[edytuj | edytuj kod]
| Legenda |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| Tennis Masters Cup / ATP Finals |
| ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
| ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
| ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra podwójna (1–3)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 20 lipca 2008 | Amersfoort | Ceglana |  Jesse Huta Galung |  František Čermák Rogier Wassen | 5:7, 5:7 |
| Finalista | 2. | 27 stycznia 2013 | Australian Open | Twarda | Robin Haase |  Bob Bryan Mike Bryan | 3:6, 4:6 |
| Finalista | 3. | 21 lipca 2013 | Bogota | Twarda |  Édouard Roger-Vasselin |  Purav Raja Divij Sharan | 6:7(4), 6:7(3) |
| Zwycięzca | 1. | 28 lipca 2013 | Atlanta | Twarda | Édouard Roger-Vasselin |  Colin Fleming Jonathan Marray | 7:6(6), 6:3 |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Marcin Motyka: AO: Bob i Mike Bryanowie znów wielcy! Historyczny tytuł amerykańskich bliźniaków. sportowefakty.wp.pl, 26 stycznia 2013. [dostęp 2017-01-03]. (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-29] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-29] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-08-29] (ang.).