Hiroszima, moja miłość – Wikipedia, wolna encyklopedia
Gatunek | |
---|---|
Rok produkcji | |
Data premiery | 10 czerwca 1959 |
Kraj produkcji | |
Język | |
Czas trwania | 90 min |
Reżyseria | |
Scenariusz | |
Główne role | Emmanuelle Riva |
Muzyka | Giovanni Fusco |
Zdjęcia | Michio Takahashi |
Scenografia | Lucilla Mussini |
Produkcja | Anatole Dauman |
Hiroszima, moja miłość (fr. Hiroshima mon amour, jap. 二十四時間の情事 / Nijūyo jikan no jōji) – francusko-japoński dramat filmowy z 1959 roku w reżyserii Alaina Resnaisa, zrealizowany na podstawie scenariusza Marguerite Duras. Zdjęcia kręcono w Hiroszimie, Nevers (departament Nièvre) oraz w Autun (Saona i Loara).
Film uznawany jest przez krytyków za początek tzw. francuskiej Nowej Fali. Uzyskał nominację do Oscara za najlepszy scenariusz oryginalny. Otrzymał też specjalne wyróżnienie podczas 12. MFF w Cannes.
Opis fabuły[edytuj | edytuj kod]
Film przedstawia historię Francuzki (Emmanuelle Riva) i Japończyka (Eiji Okada), którzy spotykają się w Hiroszimie kilka lat po zakończeniu II wojny światowej. Wywiązuje się między nimi krótki romans. Bohaterowie filmu opowiadają o swoich bolesnych doświadczeniach wojennych. Dla Japończyka było to zrzucenie bomby atomowej na Hiroszimę, na skutek czego życie stracili jego rodzice. Francuzka wspomina swój romans z niemieckim żołnierzem, który został zabity w przeddzień końca wojny. Ona sama została potępiona przez społeczność miasteczka, w którym żyła.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Hiroszima, moja miłość w bazie IMDb (ang.)
- Hiroszima, moja miłość w bazie Filmweb