Henna Virkkunen – Wikipedia, wolna encyklopedia

Henna Virkkunen
Ilustracja
Henna Virkkunen (2024)
Pełne imię i nazwisko

Henna Maria Virkkunen

Data i miejsce urodzenia

4 czerwca 1972
Joutsa

Zawód, zajęcie

polityk

Alma Mater

Uniwersytet w Jyväskylä

Stanowisko

minister edukacji (2008–2011), minister administracji publicznej i władz lokalnych (2011–2014), minister transportu (2014)

Partia

Partia Koalicji Narodowej

Henna Maria Virkkunen (ur. 4 czerwca 1972 w Joutsie) – fińska polityk, posłanka do Eduskunty, od 2008 do 2014 minister w różnych resortach, minister edukacji, następnie minister administracji publicznej i władz lokalnych, deputowana do Parlamentu Europejskiego VIII, IX i X kadencji.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 2001 ukończyła studia z zakresu sztuki, a w 2006 uzyskała licencjat z filozofii na Uniwersytecie w Jyväskylä. Pracowała jako wydawca gazety „Keskisuomalainen”, publicystka, projektantka systemów komunikacyjnych i badaczka na uczelni. Od połowy lat 90. działa w administracji terytorialnej. W 1997 została radną miasta Jyväskylä, w 2005 jej przewodniczącą. Również od 1997 zasiada w radzie regionu Finlandia Centralna, w latach 1999–2005 pełniła funkcję pierwszego zastępcy przewodniczącego zarządu. Należy do Partii Koalicji Narodowej, od 2008 jest jej wiceprzewodniczącą.

W wyborach w 2007 uzyskała mandat posłanki do Eduskunty. W 2008 zastąpiła swoją partyjną koleżankę na stanowisku ministra edukacji w drugim rządzie Mattiego Vanhanena. Pozostała także w składzie powołanego 22 czerwca 2010 rządu Mari Kiviniemi jako minister edukacji i nauki. W 2011 ponownie wybrana do parlamentu. 22 czerwca 2011 została ministrem administracji publicznej i władz lokalnych w gabinecie, na czele którego stanął Jyrki Katainen. 4 kwietnia 2014 powierzono jej dodatkowo obowiązki ministra transportu (w miejsce Merji Kyllönen). W wyborach w 2014 uzyskała mandat eurodeputowanej VIII kadencji, kończąc 24 czerwca tego samego roku sprawowanie urzędu ministra.

W 2019 i 2024 utrzymywała mandat posłanki do PE na kolejne kadencje[1][2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Matti Koivisto: Tässä on eurovaalien tulos Suomessa: Vihreille historiallinen voitto, kokoomus suurin – nämä 13 ehdokasta pääsivät läpi. yle.fi, 26 maja 2019. [dostęp 2019-05-26]. (fiń.).
  2. Joona Aaltonen, Alli Hallonblad, Hanna Mahlamäki: Vaalit olivat nuorten naisten juhla – Tässä ovat Suomen 15 uutta meppiä. hs.fi, 9 czerwca 2024. [dostęp 2024-06-09]. (fiń.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]