Antti Rinne – Wikipedia, wolna encyklopedia

Antti Rinne
ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Antti Juhani Rinne

Data i miejsce urodzenia

3 listopada 1962
Helsinki

Premier Finlandii
Okres

od 6 czerwca 2019
do 10 grudnia 2019

Przynależność polityczna

SDP

Poprzednik

Juha Sipilä

Następca

Sanna Marin

Minister finansów Finlandii
Okres

od 6 czerwca 2014
do 29 maja 2015

Przynależność polityczna

SDP

Poprzednik

Jutta Urpilainen

Następca

Alexander Stubb

Przewodniczący Socjaldemokratycznej Partii Finlandii
Okres

od 9 maja 2014
do 23 sierpnia 2020

Przynależność polityczna

SDP

Poprzednik

Jutta Urpilainen

Następca

Sanna Marin

Antti Juhani Rinne (ur. 3 listopada 1962 w Helsinkach) – fiński działacz związkowy, przewodniczący central związkowych, a także polityk, w latach 2014–2020 przewodniczący Socjaldemokratycznej Partii Finlandii, w latach 2014–2015 wicepremier i minister finansów, w 2019 przewodniczący Eduskunty oraz premier Finlandii.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył w 1988 studia prawnicze na Uniwersytecie Helsińskim. Pracował jako urzędnik rządowy, działacz związkowy, a także praktykował w zawodzie prawnika[1]. W latach 2002–2005 kierował zrzeszającym urzędników związkiem zawodowym ERTO, następnie do 2010 organizacją pracowniczą Toimihenkilöunioni TU. Potem do 2014 przewodniczył związkowi zawodowemu Ammattiliitto Pro. Był także wybierany do rady gminy Mäntsälä[2].

9 maja 2014 Antti Rinne wystartował w wyborach na przewodniczącego Socjaldemokratycznej Partii Finlandii, pokonując w głosowaniu ubiegającą się o reelekcję Juttę Urpilainen[3]. 6 czerwca 2014 zastąpił ją na urzędach wicepremiera i ministra finansów w rządzie Jyrkiego Katainena[4]. Pozostał na tych stanowiskach również w gabinecie Alexandra Stubba. W wyborach w 2015 uzyskał mandat posła do Eduskunty, odszedł z rządu 29 maja tegoż roku, a jego partia znalazła się w opozycji.

W 2019 z powodzeniem ubiegał się o poselską reelekcję, wciąż kierowani przez niego socjaldemokraci zajęli wówczas pierwsze miejsce w wyborach[5]. 24 kwietnia został wybrany na przewodniczącego fińskiego parlamentu[6]. Prowadził także rozmowy nad utworzeniem nowego rządu. Doprowadziły one do powstania koalicji składającej się z pięciu partii reprezentujących różne nurty polityczne. Poza socjaldemokratami do sojuszu przystąpiły Partia Centrum (Kesk.), Liga Zielonych (Vihr.), Sojusz Lewicy (VAS) i Szwedzka Partia Ludowa (SFP). 6 czerwca 2019 Eduskunta zaaprobowała kandydaturę lidera Socjaldemokratycznej Partii Finlandii na premiera[7]. Tego samego dnia prezydent Sauli Niinistö dokonał zaprzysiężenia członków rządu, który w konsekwencji rozpoczął urzędowanie[8].

3 grudnia 2019 Antti Rinne podał się do dymisji wraz z gabinetem; rezygnacja została przyjęta przez prezydenta, premierowi powierzono pełnienie obowiązków do czasu powołania nowego rządu. Powodem dymisji gabinetu była utrata zaufania ze strony koalicyjnej Partii Centrum w związku z długotrwałym masowym strajkiem pracowników państwowego przedsiębiorstwa pocztowego[9][10]. Jego następczynią została dotychczasowa minister Sanna Marin, która urząd premiera objęła 10 grudnia[11].

23 sierpnia 2020 Sanna Marin zastąpiła go również na funkcji przewodniczącego socjaldemokratów[12].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Antti Rinne CV. kulttuurifoorumi.fi. [dostęp 2014-06-14]. (fiń.).
  2. Antti Rinne. sdp.fi. [dostęp 2014-06-14]. (fiń.).
  3. Antti Rinne on SDP:n uusi puheenjohtaja. yle.fi, 9 maja 2014. [dostęp 2014-06-14]. (fiń.).
  4. Antti Rinne aloitti uutena valtiovarainministerinä. yle.fi, 6 czerwca 2014. [dostęp 2014-06-14]. (fiń.).
  5. Eduskuntavaaleissa 2019 valitut kansanedustajat. eduskunta.fi, 15 kwietnia 2019. [dostęp 2021-10-09]. (fiń.).
  6. Eduskunta valitsi puhemieheksi Antti Rinteen, varapuhemiehiksi Juho Eerola ja Paula Risikko. iltalehti.fi, 24 kwietnia 2019. [dostęp 2019-04-29]. (fiń.).
  7. Antti Rinne appointed as Finland’s new PM. yle.fi, 6 czerwca 2019. [dostęp 2019-06-06]. (ang.).
  8. Government of Prime Minister Rinne appointed. valtioneuvosto.fi, 6 czerwca 2019. [dostęp 2019-06-06]. (ang.).
  9. Premier rezygnuje pod koniec prezydencji w UE. 34-latka kandydatką na następczynię. tvn24.pl, 3 grudnia 2019. [dostęp 2019-12-03].
  10. Kryzys polityczny w Finlandii. Premier Rinne podał się do dymisji. dziennik.pl, 3 grudnia 2019. [dostęp 2019-12-08].
  11. Sanna Marin the new Prime Minister. valtioneuvosto.fi, 10 grudnia 2019. [dostęp 2019-12-10]. (ang.).
  12. Marin takes over as SDP chair, pledges focus on jobs and education. yle.fi, 23 sierpnia 2020. [dostęp 2020-08-31]. (ang.).