Helena Amiradżibi-Stawińska – Wikipedia, wolna encyklopedia

Helena Amiradżibi-Stawińska

Data i miejsce urodzenia	23 września 1932 Tbilisi, Gruzińska SRR, ZSRR
Data i miejsce śmierci	21 marca 2017 Tbilisi, Gruzja
Zawód	scenarzystka i reżyserka filmowa
Współmałżonek	Jerzy Stefan Stawiński
Cytaty w Wikicytatach

Helena Amiradżibi-Stawińska (również jako Helena Amiradżibi) (ur. 23 września 1932 w Tbilisi, zm. 21 marca 2017 tamże) – scenarzystka i reżyserka filmowa.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pochodziła z arystokratycznej rodziny gruzińskiej. Autorka filmów fabularnych i dokumentalnych oraz licznych reportaży i filmów oświatowych zrealizowanych dla Wytwórni Filmów Dokumentalnych w Warszawie. Często realizowała swoje filmy wspólnie z mężem Jerzym Stefanem Stawińskim, po śmierci którego powróciła do Gruzji.

Filmografia (fabularne)[edytuj | edytuj kod]

• 1970 Kto wierzy w bociany? reż., scenariusz
• 1972 Fortuna reżyseria
• 1966 Wieczór przedświąteczny reż., scen.

Filmografia (dokumentalne)[edytuj | edytuj kod]

• 1998 Boskość j. w. Stalina w świetle najnowszych badań tłumaczenie (reż. Krzysztof Nowak-Tyszowiecki)
• 1967 Kobieta to słaba istota reż.
• 1964 Kariera realizacja
• 1963 Komu sukienkę real.
• 1962 Zambrów reż.
• 1961 Żelazny szlak real. scen.
• 1961 Postęp techniczny na PKP reż., scen.
• 1960 Ej – Szewczyku... reż. (wspólnie ze Zbigniewem Goppertem)
• 1959 Oblatywacze reż. scen.
• 1959 Gruzja real.

Książki[edytuj | edytuj kod]

• W 1996 r. została wydana jej autobiografia pt. Słodkie życie księżniczki, ISBN 83-905991-3-9.
• W 2007 ukazała się Książka antykucharska, ISBN 978-83-7436-123-1.

Nagrody[edytuj | edytuj kod]

• Film pt. Oblatywacze został w 1960 r. nagrodzony na Festiwalu Filmowym w Wenecji^[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

• Helena Amiradżibi-Stawińska w bazie filmpolski.pl
• Helena Amiradżibi-Stawińska na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”