Hanna Wierbłowska – Wikipedia, wolna encyklopedia

Hanna Wierbłowska z d. Fagot pseud. Hanka, Henryka, Aniela (ur. 29 grudnia 1893, zm. 20 maja 1964) – działaczka komunistyczna, 1944–1946 kierownik Wydziału Cenzury RBP/MBP, 1946–1949 starszy inspektor Inspektoratu Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego w stopniu majora.

Urodzona w żydowskiej rodzinie Maurycego Fagota. Ukończyła seminarium wychowania przedszkolnego. W 1916 wstąpiła do SDKPiL, a od 1918 działała w KPP, w której była etatowym pracownikiem partyjnym. 1925–1930 we Francji, gdzie kierowała przedszkolem dla dzieci sowieckich dyplomatów. Od września 1939 do czerwca 1941 w Białymstoku była metodyczką ds. przedszkoli polskich. 1941–1942 w Samarkandzie i Kujbyszewie, później redaktorka polskojęzycznych pism w ZSRR i radia ZPP. We wrześniu 1944 została kierownikiem Wydziału Cenzury RBP, a w styczniu 1946 starszym inspektorem w Inspektoracie Ministerstwa BP. We wrześniu 1949 zwolniona na własną prośbę.

Pochowana na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera C2-8-12)^[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Wyszukiwarka cmentarna - warszawskie cmentarze
• Rok pierwszy. Powstanie i działalność aparatu bezpieczeństwa publicznego na Rzeszowszczyźnie (sierpień 1944-lipiec 1945), oprac. Dariusz Iwaneczko, Zbigniew Nawrocki, Instytut Pamięci Narodowej, Rzeszów 2005.
• Aparat bezpieczeństwa w Polsce. Kadra kierownicza (1944-1956) t. I, red. Krzysztof Szwagrzyk, Instytut Pamięci Narodowej, Warszawa 2005.