Granica polsko-środkowolitewska – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł od 2018-01 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Granica międzypaństwowa

Państwa graniczące	Polska  Litwa Środkowa
Okres istnienia	1920–1922

Granica polsko-środkowolitewska – granica Polski z Litwą Środkową, formalnie była granicą państwową od 12 października 1920 roku do 24 marca 1922 roku.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Litwa Środkowa powstała w wyniku akcji zbrojnej oddziałów generała Lucjana Żeligowskiego, podjętej na rozkaz Józefa Piłsudskiego, przeprowadzonej wbrew zobowiązaniom podjętym na konferencji w Spa i rozejmowi z Litwą w 1920 roku. Niezależne formalnie państwo zostało utworzone 12 października 1920 roku. Obejmowała tereny Wileńszczyzny, których oficjalnie nie można było zająć ze względu na zaciągnięte wcześniej zobowiązania międzynarodowe. Granica formalnie była granicą państwową (faktycznie była to linia demarkacyjna).

W styczniu 1922 roku do Litwy Środkowej dołączono na północy powiat brasławski, a na południu powiat lidzki.

Granica przestała istnieć w momencie przyłączenia Litwy Środkowej do Polski 24 marca 1922 roku.

Przebieg[edytuj | edytuj kod]

Przebieg granicy opisywał art. 4 Dekretu № 1 Naczelnego Dowódcy Wojsk Litwy Środkowej z dnia 12 października 1920 r.^[1].

W listopadzie 1920 roku granica polsko-środkowolitewska przebiegała od trójstyku granic Litwy (Kowieńskiej)-Polski i Litwy Środkowej na północ od Ignalino. Następnie bieg granicy pokrywał się z północną (rzeka Dzisna) i wschodnią granicą ówczesnego powiatu powiatu święciańskiego (m.in. przez jezioro Narocz), wschodnią i południową granicą powiatu oszmiańskiego, południową granicą powiatu wileńskiego i trockiego. Po przyłączeniu powiatów brasławskiego i lidzkiego granica biegła: na północy od granicy z Łotwą (okolice Drui), następnie biegła w kierunku południowym wschodnimi granicami powiatów brasławskiego i święcianskiego (m.in. przez jezioro Narocz), dochodziła do rzeki Wilejki (pomiędzy Smorgoniami a Wilejką), granicą powiatu oszmianskiego do styku z granicą powiatu lidzkiego (Surwiliszki), następnie dochodziła do Niemna, przekraczała go dochodząc w okolice Nowogródka, następnie zmieniała bieg na północny dochodząc do granicy z Litwą (Kowieńską) na rzece Mereczanka na południe od Oran.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

• p
• d
• e

Granice Polski

Granice obecne (od 1993)	z Białorusią z Czechami z Litwą z Niemcami z Rosją ze Słowacją z Ukrainą
Granice PRL (1945–1989) i nieistniejące III RP (1989–1993)	z Czechosłowacją (1945–1992) ze Związkiem Radzieckim (1945–1991) z NRD (1949–1990)
Granice II RP (1918–1939)	z Czechosłowacją z Litwą z Litwą Środkową (1920–1922) z Łotwą (od 1919) z Niemcami (1921–1939) z Rumunią ze Słowacją (1939) z Wolnym Miastem Gdańskiem (od 1920) z Węgrami (1939) ze Związkiem Radzieckim (1921–1939)
Granice I RP (1569–1795)	z Austrią z Brandenburgią (do 1701) z Chanatem Krymskim (do 1667) z Hospodarstwem Mołdawskim (do 1793) z Księstwem Kurlandii z Księstwem Pomorskim (do 1637) z Księstwem Siedmiogrodu (do 1688) z Prusami (od 1701) z Prusami Książęcymi (do 1701) z Rosją ze Szwecją (do 1722) z Turcją (do 1792)
Inne granice historyczne	z Rusią Kijowską z Rusią Halicko-Włodzimierską ze Złotą Ordą z Księstwem Słupskim z Państwem Krzyżackim

• Zobacz też portal  Polska