Gołonóg (gmina) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Gołonóg
gmina wiejska
1915–1919, 1941/1950–54[1]
Ilustracja
Gołonóg (1943 rok)
Państwo

 Polska

Województwo

1915–1919: GGL
1945: kieleckie
1945-1950: śląskie
1950-53: katowickie
1953-54: stalinogrodzkie

Powiat

1915–1919: dąbrowski
1941–1954: będziński

Data powstania

1 marca 1915;
15 marca 1941
(1 stycznia 1950)

Data likwidacji

20 marca 1919;
29 września 1954

Siedziba

Gołonóg

Szczegółowy podział administracyjny (1952)
Liczba gromad

0

brak współrzędnych

Gołonóg – dawna gmina wiejska istniejąca w latach 19151919, a następnie: de facto 19411954, de jure polonorum 19501954, w Kieleckiem i Katowickiem. Siedzibą władz gminy był Gołonóg (obecnie dzielnica Dąbrowy Górniczej).

I wojna światowa[edytuj | edytuj kod]

Gmina Gołonóg powstała po raz pierwszy wiosną 1915, utworzona przez austriackich okupantów z części gminy Olkusko-Siewierskiej, która znalazła się w obrębie utworzonego przez nich powiatu dąbrowskiego[2]. Jedynie północna część gminy Olkusko-Siewierskiej na północ od Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej weszła w skład strefy okupacyjnej niemieckiej i reformowanego tam powiatu będzińskiego. Chodziło o rzadko zaludniono obszary (część Gołonоga z m.in. Łęknicami i Piekłem), które 27 lutego 1915 włączono do gminy Wojkowice Kościelne[3].

Gmina ta liczyła w 1916 roku 28.790 mieszkańców[4].

20 marca 1919, po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, zgodnie z życzeniem Wydziału Powiatowgo, gmina Gołonóg została zniesiona w związku z reaktywacją gminy Olkusko-Siewierskiej[5] w jej przedwojennych granicach[6].

II wojna światowa[edytuj | edytuj kod]

Gminę Gołonóg utworzono ponownie przez okupantów niemieckich 15 marca 1941[7] za okupacji hitlerowskiej z części przedwojennej gminy Olkusko-Siewierskiej, odpowiadającej miejscowości Gołonóg (z pozostałej części gminy Niemcy utworzyli odrębną gminę Strzemieszyce[8]).

PRL[edytuj | edytuj kod]

Po wojnie gmina Gołonóg przeszła pod administrację polską jako pozostałość po niemieckiej jednostce[9][10]. Według stanu z 1 stycznia 1946 gmina o nazwie Gołonóg składała się tylko z samego Gołonoga[11].

Formalnie, tzn. przez administrację polską, gmina została "utworzona" dopiero 1 stycznia 1950 roku w woj. śląskim (powiat będziński) z części obszaru znoszonej gminy Olkusko-Siewierskiej (gromada Gołonóg)[12]. 12 września 1953 roku część obszaru gminy włączono do Dąbrowy Górniczej[13]. Według stanu z dnia 1 lipca 1952 roku gmina Gołonóg nie była podzielona na gromady[14].

Zniesiona została 29 września 1954 roku wraz z reformą wprowadzającą gromady w miejsce gmin[15], a jej obszar przekształcony w gromadę Gołonóg. 1 stycznia 1957 roku gromada Gołonóg uzyskała status osiedla[16], które 30 grudnia 1960 roku zostało włączone do Dąbrowy Górniczej[17].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. W czasie I i II wojny światowej poza administracją polską.
  2. Amtsblatt des Kreises Dombrowa, 1915, No 1, poz. 1
  3. Kreis-Blatt des Kreises Bendzin, 1915, No. 2 (str. 8)
  4. Stan szkolnictwa powszechnego w grudniu 1917 r. na terytorjum obu byłych jeneralnych gubernatorstw: Warszawskiego i Lubelskiego
  5. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 3 marca 1919 r. w sprawie przywrócenia gminie Gołonóg dawnej nazwy "Olkusko-Siewierskiej" (Dz. Urz. MSW z 1919 r. Nr 19, poz. 225)
  6. Rozporządzenie z d. 29 marca 1919 r. w przedmiocie przywrócenia na terenie b. Królestwa Kongresowego dawnych granic gmin wiejskich, zmienionych prze władze okupacyjne niemieckie i austriacko-węgierskie (Dziennik Urzędowy Ministerstwa Spraw Wewnętrznych. 1919, nr 21, poz. 265)
  7. Amtsbezirk Golonog
  8. Amtsbezirk Strzemieszyce
  9. Informator adresowy miast i gmin wiejskich Rzeczypospolitej Polskiej. Warszawa: Instytut Wydawniczy Kolumna, 1948.
  10. Podział administracyjny Rzeczypospolitej Polskiej: Praca zespołowa pod redakcją prof. Stanisława Srokowskiego. Warszawa: Biblioteka Samorządowca Nr 77, 1948.
  11. Według publikacji Podział administracyjny województwa śląsko-dąbrowskiego wraz ze skorowidzem gmin i gromad (stan z dnia 1 stycznia 1946) wydanej przez Wydawnictwa Instytutu Śląskiego w 1947 roku
  12. Dz.U. z 1950 r. nr 3, poz. 24
  13. Dz.U. z 1953 r. nr 41, poz. 186
  14. Wykaz Gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej według stanu z dnia 1.VII 1952 r., PRL, GUS, Warszawa
  15. Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
  16. Dz.U. z 1957 r. nr 8, poz. 31
  17. Dz.U. z 1960 r. nr 60, poz. 340