Gerard Damiano – Wikipedia, wolna encyklopedia

Gerard Damiano
Prawdziwe imię i nazwisko

Gerardo Rocco Damiano

Data i miejsce urodzenia

4 sierpnia 1928
Nowy Jork

Data i miejsce śmierci

25 października 2008
Fort Myers

Zawód

reżyser, producent filmowy

Współmałżonek

Paula Morton
(1975–2008; jego śmierć)

Lata aktywności

1969–1994

Gerardo Rocco „Gerard” Damiano (ur. 4 sierpnia 1928[1] w Nowym Jorku, zm. 25 października 2008 w Fort Myers[2]) – amerykański reżyser, producent filmowy i scenarzysta, znany przede wszystkim z filmu pornograficznego Głębokie gardło (1972) z Lindą Lovelace[3] i Harry Reemsem. Film ten był skandalem obyczajowym, a jednocześnie jednym z najbardziej dochodowych filmów w historii kina (koszt 25 tysięcy dolarów, przychód 600 milionów dolarów)[4]. Wyreżyserował także przebój Diabeł w pannie Jones (The Devil in Miss Jones, 1973), który zajął 7 miejsce na liście najbardziej dochodowych zdjęć magazynu „Variety” z 1973 roku (Głębokie gardło zajęło 11 miejsce w tym roku, drugi rok z rzędu na liście)[5]. Damiano jest jednym z przełomowych reżyserów tak zwanego Złotego Wieku Porno (1969–1984)[6].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Wczesne lata[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w nowojorskim Bronx w rodzinie katolickiej włoskich imigrantów[7]. Gdy miał sześć lat, zmarł jego ojciec. W młodości pracował na Times Square jako chłopiec do czyszczenia obuwia, a także na Manhattan Automat jako boy hotelowy[8]. W wieku 17 lat wstąpił do United States Navy SEALs, służąc przez cztery lata. Po opuszczeniu marynarki, Damiano pracował 12 lat jako technik RTG w szpitalu Jamaica Hospital w Queens. Następnie otworzył salon fryzjerski z przyjacielem i przez wiele lat pracował jako fryzjer w małym zakładzie fryzjerskim na Manhattanie[7]. Jako zapalony fotograf amator, obsługiwał wesela i wykonywał zdjęcia dzieciom.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

W latach 60. na sugestię swojego księgowego Damiano rozpoczął karierę filmową. Początkowo jako asystent[9]. W wieku czterdziestu lat debiutował dramatem We All Go Down (1969). Był reżyserem takich filmów 16 mm i Super 16 mm pod pseudonimem Jerry Gerard. Były to m.in.: Diabeł w pannie Jones (The Devil in Miss Jones, 1973)[10] czy Memories Within Miss Aggie (1974). Inne jego realizacje to: Teenie Tulip (1970), The Story of Joanna (1975), For Richer, For Poorer (1979), Consenting Adults (1982), Future Sodom (1987), Young Girls in Tight Jeans (1989), Dirty Movies (1989) i Naked Goddess 2 (1994). Był podziwiany przez innych profesjonalistów filmowców, takich jak Sergio Leone czy John Cassavetes[11].

W styczniu 2009 Jaime Noguera, dyrektor Międzynarodowego Festiwalu Filmów Krótkometrażowych i Alternatywnych w Benalmádenie (Festival Internacional de Cortos y Cine Alternativo de Benalmádena FICCAB), zlecił napisanie książki Paco Gisbertowi Gerard Damiano: niezależny pornograf (Gerard Damiano: el pornógrafo indie)[12], która ukazała się 1 listopada 2009[13].

W dramacie biograficznym Królowa XXX (Lovelace, 2013) w reżyserii Jeffreya Friedmana i Roba Epsteina jego rolę jako reżysera filmu Głębokie gardło zagrał Hank Azaria[14].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Jego trzy małżeństwa zakończyły się rozwodem. Z drugiego małżeństwa z Barbarą Walton miał dwoje dzieci: syna Gerarda Jr. i córkę Christar. W 1972 był związany z Annie Sprinkle[15] W 1975 poślubił Paulę Morton[16].

Śmierć[edytuj | edytuj kod]

Zmarł 25 października 2008 we Fort Myers na Florydzie w wieku 80. lat. Przyczyną śmierci był udar mózgu, którego doznał we wrześniu[17][18][19].

Wybrana filmografia[edytuj | edytuj kod]

  • We All Go Down (1969)
  • Głębokie gardło (Deep Throat 1972; w napisach: Jerry Gerard)
  • Diabeł w pannie Jones (The Devil in Miss Jones, 1973)
  • Memories Within Miss Aggie (1974)
  • The Story of Joanna (1975)
  • Let My Puppets Come (1976)
  • Joint Venture (1977)
  • Odyssey (1977)
  • Fantasy (1979)
  • People (1979)
  • For Richer, for Poorer (1979)
  • The Satisfiers of Alpha Blue (1981)
  • Consenting Adults (1982)
  • Throat 12 Years After (1984)
  • Cravings (1985)
  • Splendor in the Ass (1989; alternatywny tytuł: Sex Express)
  • Young Girls in Tight Jeans (1989)
  • Manbait (1990)
  • Naked Goddess (1990)
  • Just for the Hell of It (1991)

Nagrody[edytuj | edytuj kod]

Rok Nagroda Kategoria Film Rezultat
1983 Adult Film Association of America Najlepszy reżyser[20] Never So Deep (1981) Nominacja
Najlepszy scenariusz[20] Nominacja
Najlepszy zwiastun[20] Wygrana
Najlepszy montaż filmowy[20] Nominacja
1984 AVN Award Najlepszy reżyser[20] Night Hunger (1983) Nominacja
1985 AVN Award Najlepszy reżyser wideo[20] Whose Fantasy Is This Anyway? (1983) Nominacja
Najlepszy montaż wideo[21] Wygrana
XRCO Award Aleja Sław (Hall of Fame)[22][23] – Wygrana
Critics’ Adult Film Awards Najlepszy reżyser[20] Throat... 12 Years After (1984) Wygrana
1986 AVN Award Najlepszy reżyser[20] Nominacja
Aleja Sław (Hall of Fame)[20] – Wygrana
2008 XBIZ Award Całokształt twórczości filmowej[24] – Wygrana
2018 Raven’s Eden Award Aleja Sław (Hall of Fame)[25] – Wygrana

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Gerard Damiano. FILMSTARTS.de. [dostęp 2017-01-27]. (niem.).
  2. ↑ Gerard Damiano (1928-2008). Find A Grave Memorial. [dostęp 2017-01-27]. (ang.).
  3. ↑ Linda Lovelace w bazie Notable Names Database (ang.)
  4. ↑ Julie Burns (2013-09-30): Gerard Damiano And His Lovelace Legacy. Italy. [dostęp 2017-01-27]. (ang.).
  5. ↑ Jon Lewis (2000): How the Struggle Over Censorship Created the Modern Film Industry. Hollywood v. Hard Core. [dostęp 2020-11-16]. (ang.).
  6. ↑ Sandra Brennan: Gerard Damiano Biography. AllMovie. [dostęp 2020-11-16]. (ang.).
  7. ↑ a b Gerard Damiano. MYmovies.it. [dostęp 2020-11-16]. (wł.).
  8. ↑ Margalit Fox (2008-10-28): Gerard Damiano, 80, Dies; Directed ‘Deep Throat’. „The New York Times”. [dostęp 2017-01-27]. (ang.).
  9. ↑ Federico Simón: Creador ‘indie’... de cine porno. El País. [dostęp 2009-11-21]. (hiszp.).
  10. ↑ Gerard Damiano. AlloCiné. [dostęp 2017-01-27]. (fr.).
  11. ↑ Gerard Damiano: El pornógrafo indie (de Paco Gisbert). Encadenados. [dostęp 2020-12-03]. (hiszp.).
  12. ↑ Gerard Damiano: el pornógrafo indie. Historias del porno. [dostęp 2020-04-23]. (hiszp.).
  13. ↑ Paco Gisbert: Gerard Damiano: el pornógrafo indie. Almiñana Peñalver, Eduardo, 2009. ISBN 84-936781-4-7.
  14. ↑ Lovelace (2013). Rotten Tomatoes. [dostęp 2017-01-30]. (ang.).
  15. ↑ Gerard Damiano Dating. FamousFix. [dostęp 2020-11-16]. (ang.).
  16. ↑ Pierre Perrone: Gerard Damiano: Director of the hugely successful porn film ‘Deep Throat’. „The Independent”. [dostęp 2008-10-29]. (ang.).
  17. ↑ David Sullivan (10/27/2008): ‘Deep Throat’ Director Gerard Damiano Dies at 80. AVN Award. [dostęp 2017-01-27]. (ang.).
  18. ↑ Catherine Elsworth (2008-10-28): Porn director of ‘Deep Throat’ Gerard Damiano dies. „The Daily Telegraph”. [dostęp 2017-01-27]. (ang.).
  19. ↑ Tod Hunter (2008-10-27): ‘Deep Throat’ Director Gerard Damiano Dies. xbiz.com. [dostęp 2017-01-27]. (ang.).
  20. ↑ a b c d e f g h i Gerard Damiano w bazie IMDb (ang.)
  21. ↑ Gerard Damiano w serwisie IAFD
  22. ↑ Gerard Damiano. Adult Industry Awards Database. [dostęp 2017-01-30]. (ang.).
  23. ↑ Gerard Damiano Awards. FamousFix. [dostęp 2020-11-16]. (ang.).
  24. ↑ Steve Javors: XBIZ Announces 2008 Awards Winners. xbiz.com. [dostęp 2020-11-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-02-08)]. (ang.).
  25. ↑ Raven’s Eden Hall Of Fame. Raven’s Eden Award. [dostęp 2020-02-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-11-23)]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Gerard_Damiano&oldid=70083651”