Galicyjska Kolej Transwersalna – Wikipedia, wolna encyklopedia

Linia kolejowa
Galicyjska Kolej Transwersalna
Mapa przebiegu linii kolejowej
Dane podstawowe
Długość

768 km

Zdjęcie LK
Linia kolejowa w Rabce
Historia
Rok otwarcia

1884

Galicyjska Kolej Transwersalna (niem. Galizische Transversalbahn) – państwowa linia kolejowa, otwarta w 1884 w Galicji w Austro-Węgrzech. Przebiega równoleżnikowo z zachodu na wschód przez górskie obszary Karpat, równolegle do oddanej w roku 1851 drogi 28. Jej łączna długość wynosiła około 800 km. Linia kolejowa przecięła doliny najważniejszych rzek karpackich, stąd jej nazwa, od łacińskiego trans versalis – poprzeczna[1].

Pociąg retro na trasie Stróże-Biecz

Historia[edytuj | edytuj kod]

Powstała w celu połączenia już istniejących tras o przebiegu równoleżnikowym i stworzenia nieprzerwanego ciągu komunikacji kolejowej z zachodu na wschód. Jej budowa miała głównie cel militarny – wybudowanie linii alternatywnej wobec głównej KrakówLwów Kolei galicyjskiej im. Karola Ludwika na wypadek wojny z Rosją. Miała również przyczynić się do zaktywizowania słabo rozwiniętych obszarów górskich. Stacjami końcowymi były Czadca na Węgrzech (obecnie na Słowacji) i Husiatyn (obecnie na Ukrainie). Główne dworce kolejowe znajdowały się w Żywcu, Suchej, Nowym Sączu, Jaśle, Krośnie, Sanoku, Zagórzu, Chyrowie, Samborze, Drohobyczu, Stryju i Stanisławowie.

Przed rozpoczęciem projektu Kolei Transwersalnej istniały trasy kolejowe:

W ramach Kolei Transwersalnej w 1884 otwarto linie kolejowe o łącznej długości 577 km:

Cały szlak liczył łącznie 768 km[2].

Stan obecny[edytuj | edytuj kod]

Polska[edytuj | edytuj kod]

Obecnie (2021) ruch pasażerski odbywa się na liniach:

  • Čadca – Żywiec – Sucha Beskidzka – Rabka Zdrój,
  • (Krynica) – Nowy Sącz – Stróże – Jasło,
  • Gorlice Zagórzany – Gorlice,
  • (Rzeszów) – Jasło – Nowy Zagórz – (Komańcza) – (Łupków),
  • Nowy Zagórz – Uherce.

Ruch pasażerski został wstrzymany na liniach:

Ukraina[edytuj | edytuj kod]

Ruch pasażerski odbywa się na liniach:

Wyłączono z ruchu pasażerskiego odcinki:

  • graniczny Krościenko – Starżawa (2009),
  • Drohobycz – Borysław (2003),
  • Buczacz – Czortków (2014).

Odcinek Stanisławów – Buczacz został fizycznie zlikwidowany przez hitlerowców w lecie 1944.

Odniesienia[edytuj | edytuj kod]

Poeta Janusz Szuber napisał wiersz Kolej Transwersalna 1884 wydany w tomiku poezji Pan Dymiącego Zwierciadła z 1996[5].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Dariusz Gacek, Beskid Wyspowy. Przewodnik, Rewasz, 2012, ISBN 978-83-62460-25-0 [dostęp 2018-06-11] (pol.).
  2. Waldemar Bałda: Sowa i bocian. Opowieść o Posadzie Olchowskiej – III dzielnicy Miasta Sanoka. Kraków: AB Media, 2012, s. 35. ISBN 978-83-935385-7-7.
  3. Wakacyjne pociągi retro z Chabówki do Kasiny Wielkiej. Skansen Taboru Kolejowego w Chabówce. [zarchiwizowane z tego adresu].
  4. Turystyczne pociągi historyczne w Małopolsce. Małopolskie Szlaki Turystyki Kolejowej.
  5. Janusz Szuber: Pan Dymiącego Zwierciadła. Sanok: 1996, s. 42–43. ISBN 83-905046-1-8.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Ryszard Stankiewicz, Edward Wieczorek, Przez Galicję. Kolej Transwersalna, 2009, ISBN 978-83-926946-3-2.