Feliks Pamin – Wikipedia, wolna encyklopedia

Feliks Pamin
major piechoty major piechoty
Data i miejsce urodzenia

19 maja 1894
Pleszew

Data śmierci

12 lutego 1936

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Cesarstwa Niemieckiego
Wojsko Polskie

Jednostki

59 Pułk Piechoty Wielkopolskiej
44 Pułk Piechoty
17 Pułk Piechoty
75 Pułk Piechoty

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920–1941) Złoty Krzyż Zasługi Wielkopolski Krzyż Powstańczy

Feliks Pamin (ur. 19 maja 1894 w Pleszewie, zm. 12 lutego 1936) – major piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie Michała i Antoniny[1]. W 1918, po zakończeniu I wojny światowej jako podporucznik armii niemieckiej wrócił do rodzinnej miejscowości i zorganizował 1. Kompanię Pleszewską. Na czele tej kompanii walczył w powstaniu wielkopolskim na odcinku Pleszew, Jarocin, Krotoszyn, Zduny, Ostrzeszów, Kobyla Góra (odcinek Prosna - Rawicz). Pod Kobylą Górą został lekko ranny[1].

W wojnie polsko-bolszewickiej 1920 walczył na froncie ukraińskim i litewsko-białoruskim. Ciężko ranny podczas bitwy nad rzeką Szczarą.

Służył w 59 Pułku Piechoty Wielkopolskiej w Inowrocławiu. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 391. lokatą w korpusie oficerów piechoty[2]. Później został przeniesiony do 44 Pułku Piechoty w Równem i 10 lipca tego roku zatwierdzony na stanowisku pełniącego obowiązki dowódcy I batalionu[3][4][5]. 3 maja 1926 został mianowany majorem ze starszeństwem z 1 lipca 1925 i 41. lokatą w korpusie oficerów piechoty[6]. W październiku tego roku został wyznaczony na stanowisko dowódcy III batalionu[7]. W kwietniu 1928 został przeniesiony do 17 Pułku Piechoty w Rzeszowie na stanowisko dowódcy I batalionu[8][9], a w styczniu 1930 do 2 Pułku Piechoty Legionów na stanowisko dowódcy batalionu[10]. W marcu 1931 został przesunięty na stanowisko kwatermistrza[11], a w październiku tego roku zwolniony ze stanowiska[12]. W maju 1932 został przeniesiony do 75 Pułku Piechoty w Chorzowie na stanowisko dowódcy batalionu[13][14]. W marcu 1934 został zwolniony z zajmowanego stanowiska i oddany do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr V[15], a z dniem 31 lipca tego roku przeniesiony w stan spoczynku[16]. 17 lutego 1936 został pochowany w rodzinnym grobowcu na cmentarzu parafialnym w Pleszewie[17].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

9 listopada 2018 na fasadzie urzędu Starostwa Powiatowego w Pleszewie odsłonięto tablicę pamiątkową ku czci „Bohaterów Niepodległości Ziemi Pleszewskiej 1918–1919”, dedykowaną siedmiu pleszewskim działaczom politycznym okresu Niepodległości i dowódcom wojskowym z Powstania Wielkopolskiego 1918–1919, w tym ppor. Feliksowi Paminowi - dowódcy I Komp. Pleszewskiej[21].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c Lista odznaczonych WKP ↓.
  2. ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 43.
  3. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 22 z 22 lipca 1922 roku, s. 549.
  4. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 254, 407.
  5. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 235, 353.
  6. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 18 z 3 maja 1926 roku, s. 125.
  7. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 42 z 11 października 1926 roku, s. 340.
  8. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 26 kwietnia 1928 roku, s. 136.
  9. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 33, 178.
  10. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 21 stycznia 1930 roku, s. 8.
  11. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 26 marca 1931 roku, s. 118.
  12. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 23 października 1931 roku, s. 323.
  13. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 9 grudnia 1932 roku, s. 414.
  14. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. XI, 28, 532.
  15. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 30 marca 1934 roku, s. 133.
  16. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 22 grudnia 1934 roku, s. 281.
  17. ↑ Pogrzeb ś.p. majora Pamina. „Gazeta Pleszewska”. 16, s. 3, 1936-02-23. Pleszew. 
  18. ↑ M.P. z 1937 r. nr 178, poz. 294 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  19. ↑ a b Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 28.
  20. ↑ M.P. z 1928 r. nr 296, poz. 727 „za wybitne zasługi, położone w powstaniu wielkopolskim”.
  21. ↑ Odsłonięcie tablicy Bohaterów Niepodległości w Pleszewie - Wrota Powiatu Pleszewskiego [online], w.powiatpleszewski.pl [dostęp 2021-09-07].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Feliks_Pamin&oldid=69339034”