FC Kopenhaga – Wikipedia, wolna encyklopedia

FC Kopenhaga
FC København
Pełna nazwa

Football Club København

Przydomek

Byens Hold (Drużyna Miasta)
Løverne (Lwy)

Barwy

       
biało-niebieskie

Data założenia

1 lipca 1992

Liga

Superligaen

Państwo

 Dania

Adres

Per Henrik Lings Allé 2, 2100 Kopenhaga

Stadion

Parken

Sponsor techniczny

Adidas

Prezes

Allan Agerholm

Trener

Jacob Neestrup

Stroje
domowe
Stroje
wyjazdowe
Trzeci
strój
Strona internetowa

Football Club København, pol. FC Kopenhaga[1][2][3][4][5]duński klub piłkarski z siedzibą w Kopenhadze, założony 1 lipca 1992. Piętnastokrotny mistrz Danii[6], ośmiokrotny zdobywca pucharu Danii i trzykrotny zdobywca superpucharu Danii.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Początki (1992–1994)[edytuj | edytuj kod]

Klub powstał 1 lipca 1992 roku w wyniku fuzji Kjøbenhavns Boldklub oraz Boldklubben 1903[7]. Obydwa zespoły miały na swoim koncie wiele tytułów w lidze duńskiej[8][9]. Na początku działalności nowy zespół rozgrywał swoje spotkania na Østerbro Stadion(inne języki), od września 1992 zaczął występować na rozbudowanym w tym roku Parken[10]. Na okres zimowy, w związku z przygotowywaniem murawy na Parken, powrócił na Østerbro Stadion, jednak na wiosnę 1993 ponownie rozgrywał spotkania na nowym stadionie[10].

Pierwszym trenerem FC Kopenhagi został Benny Johansen(inne języki). W sezonie 1992/1993 klub dotarł do drugiej rundy Pucharu UEFA, w której przegrał z AJ Auxerre. Natomiast w pierwszym sezonie w Superligaen zapewnił sobie mistrzostwo Danii[11].

W sezonie 1993/1994 FC Kopenhaga grała w Lidze Mistrzów. W pierwszej rundzie pokonała Linfield, jednak w starciu z Milanem przegrała 0:6 na Parken (w dwumeczu 0:7) i odpadła z tych rozgrywek. W lidze duńskiej klub walczył o mistrzostwo z Silkeborgiem. W starciu bezpośrednim wygrał 4:1, ale ostatecznie zdobył 2. miejsce, przez porażkę w ostatniej kolejce z Odense Boldklub 2:3[12].

Okres wielu trenerów (1994–2001)[edytuj | edytuj kod]

Na początku sezonu 1994/1995 nowym trenerem zespołu został Keld Kristensen(inne języki), jednak po słabych wynikach w Superligaen (na osiem spotkań drużyna z Kopenhagi nie wygrała żadnego) został zwolniony. Jego miejsce zajął Benny Johansen. W Pucharze UEFA klub odpadł w pierwszej rundzie po porażce w dwumeczu 1:2 ze Slovanem Bratysława. W lidze zajął 6. miejsce, jednak w finale Pucharu Danii pokonał Akademisk BK 5:0. Było to premierowe zwycięstwo FC Kopenhagi w tych rozgrywkach[13].

Od sezonu 1995/1996 nowym szkoleniowcem klubu został Michael Schäfer(inne języki). W pierwszej rundzie Pucharu Zdobywców Pucharów zespół przegrał z czeskim FC Hradec Králové, natomiast w Superligaen zajął 7. pozycję[14].

W sezonie 1996/1997 nastąpiła kolejna zmiana na stanowisku szkoleniowca – nowym trenerem został Kim Brink(inne języki). Klub grał w rozgrywkach Pucharu Intertoto, w których zajął 2. miejsce w fazie grupowej. Zespół długo znajdował się na pozycjach dających spadek z ligi, jednak ostatecznie zdobył 8. pozycję, która gwarantowała utrzymanie na kolejny sezon. W finale Pucharu Danii FC Kopenhaga wygrała 2:0 z Ikast FS[15].

W sezonie 1997/1998 po raz kolejny zmieniono trenera – Kima Brinka zastąpił Kent Karlsson. W Pucharze Zdobywców Pucharów FC Kopenhaga odpadła w 1/8 finału z Realem Betis, przegrywając 0:2 w Hiszpanii i remisując 1:1 na Parken. W Superligaen zajęła 3. miejsce, przez przegrany mecz w ostatniej kolejce z Aalborgiem utraciła drugą pozycję. W pucharze doszła do finału, przegrywając w nim z Brøndby IF[16].

We wrześniu 1998 Kent Karlsson zrezygnował z funkcji trenera z powodów osobistych, nowym szkoleniowcem został ponownie Kim Brink, który miał poprowadzić zespół do końca tego roku. W Pucharze Zdobywców Pucharów klub wyeliminował Qarabağ Ağdam i Lewskiego Sofia, jednak odpadł w 1/8 finału przez porażkę u siebie 0:1 z Chelsea po golu Briana Laudrupa. Zimą ogłoszono transfer Laudrupa do FC Kopenhagi oraz nowego trenera – był nim Christian Andersen(inne języki). Pod jego wodzą drużyna rozegrała jeden mecz, na stanowisku trenera zastąpił go Brink. W lidze klub zajął 7. miejsce. Nie udało się również utrzymać w zespole Briana Laudrupa[17].

Sezon 1999/2000 również nie był udany dla zespołu. W Pucharze Intertoto odpadł w drugiej rundzie po porażce 0:3 u siebie z Polonią Warszawa[18]. W Superligaen zajął 8. pozycję, tracąc 12 punktów do mistrzowskiego Herfølge BK[19].

W sezonie 2000/2001 nowym trenerem został Roy Hodgson. W lidze po połowie sezonu zespół zajmował 5. miejsce. Wiosną klub nie przegrał ani jednego spotkania, dzięki temu w przedostatnim meczu rozgrywek zapewnił sobie drugie w historii mistrzostwo Danii[20].

Na początku sezonu 2001/2002 Hodgson został trenerem Udinese. W związku z jego odejściem, na stanowisko szkoleniowca powrócił Kent Karlsson. W sierpniu 2001 Szwed zrezygnował z tej funkcji z powodów osobistych. W międzyczasie klub walczył o awans do fazy grupowej Ligi Mistrzów, jednak w trzeciej rundzie eliminacji przegrał z Lazio[21].

Hans Backe (2001–2005)[edytuj | edytuj kod]

17 września 2001 na stanowisko trenera FC Kopenhagi został wybrany Hans Backe. Mimo porażki z Lazio, zespół dalej rywalizował w europejskich pucharach. W Pucharze UEFA pokonał Obilić Belgrad i AFC Ajax, jednak w trzeciej rundzie rozgrywek dwukrotnie odniósł porażkę 0:1 z Borussią Dortmund. W Superligaen jesienią tracił 10 punktów do prowadzącego Brøndby, natomiast w rundzie wiosennej ponownie nie przegrał żadnego spotkania. W przedostatniej kolejce zremisował 1:1 w derbach Kopenhagi, przez to przegrał tytuł mistrzowski z lokalnym rywalem, zdobywając na koniec sezonu 2. miejsce. W finale Pucharu Danii klub doznał porażki z Odense Boldklub[21].

W sezonie 2002/2003 w Pucharze UEFA zespół został wyeliminowany we wczesnej fazie rozgrywek przez Djurgårdens IF. Natomiast w lidze po rundzie jesiennej prowadził z 9 punktami przewagi nad rywalami. Po kilku gorszych występach klub stracił swoją przewagę. W starciu z Brøndby w przedostatniej kolejce odniósł zwycięstwo 1:0 po bramce Hjalte Nørregaarda. Dzięki tej wygranej zapewnił sobie trzecie w historii mistrzostwo Danii[22].

Sezon 2003/2004 również nie przyniósł sukcesu w europejskich pucharach. W eliminacjach do Ligi Mistrzów zespół odpadł po starciu ze szkockim Rangers, natomiast w Pucharze UEFA przegrał dwumecz w drugiej rundzie z RCD Mallorca. Po rundzie jesiennej w lidze tracił 7 punktów do Brøndby. Na wiosnę nadrobił stratę do lokalnego rywala. W ostatniej kolejce pokonał 4:2 FC Nordsjælland i dzięki temu zwycięstwu obronił tytuł mistrzowski. W finale Pucharu Danii zwyciężył 1:0 nad Aalborgiem. Był to pierwszy w historii klubu dublet w rozgrywkach krajowych[23].

Początek sezonu 2004/2005 był dla klubu z Kopenhagi nieudany. W drugiej rundzie eliminacji Ligi Mistrzów przegrał dwumecz ze słoweńskim ND Gorica, w tym spotkanie na Parken 0:5. W Superligaen przed rundą wiosenną tracił do lidera 16 punktów, po lepszym okresie gry (strata została nadrobiona do 4 punktów) zespół ponownie zaczął grać gorzej – w ostatnich ośmiu spotkaniach sezonu odniósł dwa zwycięstwa, przez co zajął 2. miejsce w końcowej klasyfikacji[24].

W sezonie 2005/2006 w Superligaen zespół przegrał na jesień jedno spotkanie. W pierwszej rundzie Pucharu UEFA klub zremisował w Niemczech z Hamburger SV 1:1, jednak na Parken przegrał 0:1. Porażka oznaczała wyeliminowanie z rozgrywek. Pod koniec 2005 Hans Backe postanowił odejść z zespołu[25].

Ståle Solbakken (2006–2011)[edytuj | edytuj kod]

1 stycznia 2006 nowym trenerem zespołu został Ståle Solbakken. Na wiosnę w lidze klub ponownie rywalizował o tytuł mistrzowski z Brøndby, ostatecznie zwyciężył rozgrywki z 6-punktową przewagą nad lokalnym rywalem. Był to piąty w historii klubu triumf w Superligaen[25].

W sezonie 2006/2007 drużynę wzmocnił Jesper Grønkjær. W europejskich pucharach klub po raz pierwszy w historii wywalczył awans do fazy grupowej Ligi Mistrzów. W niej trafił na Manchester United, Celtic i Benficę. Zajął 4. miejsce z 7 punktami. W lidze zespół ponownie wywalczył mistrzostwo Danii, natomiast w finale pucharu przegrał 1:2 z Odense Boldklub[26].

W sezonie 2007/2008 zespół przystępował do eliminacji Ligi Mistrzów. W drugiej rundzie wyeliminował Beitar Jerozolima, jednak po starciu z Benficą odpadł z rozgrywek. Ostatecznie zakwalifikował się do fazy grupowej Pucharu UEFA. W niej zajął 4. miejsce. Po rundzie jesiennej w Superligaen klub tracił 2 punkty do prowadzącego Aalborgu, jednak gorsze wyniki wiosną spowodowały zdobycie 3. miejsca na koniec sezonu[27].

W eliminacjach do Pucharu UEFA w sezonie 2008/2009 zespół pokonał Cliftonville, Lillestrøm SK oraz FK Moskwa. W fazie grupowej zajął 3. miejsce, dzięki czemu uzyskał awans do 1/16 finału. W tej rundzie rozgrywek mierzył się z Manchesterem City, z którym przegrał 3:4 w dwumeczu. Po rundzie jesiennej w lidze tracił 2 punkty do Brøndby, jednak w pierwszym meczu na wiosnę zwyciężył w derbach Kopenhagi 1:0. W kolejnym starciu tych drużyn FC Kopenhaga ponownie pokonała lokalnego rywala, tym razem 4:0. Po wygranej 1:0 z Esbjergiem klub zapewnił sobie siódme mistrzostwo kraju[28]. W finale Pucharu Danii zmierzył się z Aalborgiem, z którym wygrał 1:0[29].

Sezon 2009/2010 w rozgrywkach europejskich FC Kopenhaga rozpoczęła od eliminacji do Ligi Mistrzów. W drugiej rundzie pokonała Mogren Budva, następnie Stabæk Fotball, jednak w ostatnim dwumeczu eliminacyjnym przegrała z cypryjskim klubem APOEL FC. W fazie grupowej Ligi Europy duński zespół zajął drugą pozycję, w 1/16 finału został pokonany przez Olympique Marsylia. Natomiast w lidze ponownie zdobył mistrzostwo Danii[30].

W sezonie 2010/2011 klub ponownie walczył o awans do fazy grupowej Ligi Mistrzów. W trzeciej rundzie wyeliminował BATE Borysów, natomiast w następnej pokonał Rosenborg BK. W grupie trafił na FC Barcelonę, Panathinaikos oraz Rubin Kazań. Zajął w niej drugie miejsce. Rywalem zespołu z Kopenhagi w 1/8 finału była Chelsea, z którą przegrał 0:2 w dwumeczu. W Superligaen na jesień FC Kopenhaga nie przegrała żadnego spotkania. Wiosną już na siedem kolejek przed końcem rozgrywek zapewniła dziewiąte w historii mistrzostwo Danii, natomiast Dame N’Doye z wynikiem 25 bramek został królem strzelców ligi[31].

Roland Nilsson, Carsten Vagn Jensen i Ariël Jacobs (2011–2013)[edytuj | edytuj kod]

Po udanym sezonie 2010/2011 z klubu odeszło kilku zawodników: Zdeněk Pospěch, Oscar Wendt, William Kvist oraz Mikael Antonsson. Zespół opuścił również trener Ståle Solbakken[31]. Jego następcą został Roland Nilsson. W eliminacjach do Ligi Mistrzów FC Kopenhaga odpadła w ostatniej rundzie po starciu z Viktorią Pilzno. Po przegranym dwumeczu przystąpiła do fazy grupowej Ligi Europy, w której zajęła 3. miejsce. Po rundzie jesiennej w lidze drużyna miała cztery punkty przewagi nad FC Nordsjælland. Na wiosnę podjęto decyzję o zmianie szkoleniowca zespołu – Rolanda Nilssona zastąpił Carsten Vagn Jensen(inne języki). Po ligowej porażce z Nordsjælland klub zdobył dwa punkty w trzech ostatnich meczach, przez co na koniec rozgrywek zajął 2. miejsce. Natomiast w finale Pucharu Danii zwyciężył 1:0 nad AC Horsens po bramce Claudemira[32].

W sezonie 2012/2013 nowym trenerem zespołu został Ariël Jacobs. W trzeciej rundzie eliminacji do Ligi Mistrzów klub wyeliminował Club Brugge (3:2), jednak w następnym dwumeczu przegrał z Lille[33]. W fazie grupowej Ligi Europy trafił na VfB Stuttgart, Steauę Bukareszt oraz Molde. Zdobył w niej 8 punktów, co dało trzecią pozycję i brak awansu do fazy pucharowej rozgrywek[34]. Na koniec sezonu w Superligaen zespół z Kopenhagi uzyskał 65 punktów i po raz dziesiąty w historii wygrał ligę duńską[35].

Na początku sezonu 2013/2014 klub zanotował w lidze trzy porażki i dwa remisy. Słabe wyniki zespołu spowodowały zwolnienie Ariëla Jacobsa[36].

Powrót Solbakkena (2013–2020)[edytuj | edytuj kod]

Nowym trenerem zespołu w sierpniu 2013 został ponownie Ståle Solbakken. Pod jego wodzą drużyna przegrała w rundzie jesiennej jedno spotkanie, dzięki temu na jej koniec traciła 6 punktów do prowadzącego FC Midtjylland. Na wiosnę zespół stracił szansę na obronę tytułu mistrzowskiego. W trzech ostatnich meczach sezonu zdobył komplet punktów, co pozwoliło na zajęcie drugiego miejsca w końcowej tabeli. Natomiast w fazie grupowej Ligi Mistrzów uzyskał czwartą pozycję[36], a w finale pucharu przegrał 2:4 z Aalborgiem[29].

W eliminacjach do Ligi Mistrzów w sezonie 2014/2015 FC Kopenhaga przegrała w czwartej rundzie dwumecz z Bayerem Leverkusen. W fazie grupowej Ligi Europy zajęła 4. miejsce. W lidze ponownie zdobyła wicemistrzostwo Danii, tracąc 4 punkty do FC Midtjylland. W meczu finałowym Pucharu Danii zmierzyła się z FC Vestsjælland, z którym wygrała 3:2 po dogrywce[37].

W sezonie 2015/2016 zespół przegrał w trzeciej rundzie eliminacji do Ligi Europy z czeskim FK Jablonec. Porażka oznaczała pierwszy od 2006 brak udziału klubu w fazie grupowej rozgrywek europejskich. Po rundzie jesiennej w Superligaen miał przewagę 4 punktów nad drugim Aalborgiem. Na wiosnę przegrał jedno spotkanie, dzięki temu zdobył kolejne mistrzostwo kraju. W finale pucharu zwyciężył 2:1 w pojedynku z Aarhus GF[38].

W sezonie 2016/2017 w czwartej rundzie eliminacji do Ligi Mistrzów klub wyeliminował APOEL. W grupie zajął trzecią pozycję, co pozwoliło zespołowi na udział w 1/16 finału Ligi Europy. W tej fazie rozgrywek pokonał Łudogorec Razgrad. Kolejnym rywalem był holenderski Ajax, z którym zespół z Kopenhagi przegrał dwumecz 2:3. W pucharze po raz kolejny wystąpił w finale, pokonując w nim 3:1 Brøndby[39]. W lidze duńskiej klub przegrał dwa spotkania i z wynikiem 84 punktów zapewnił sobie dwunaste mistrzostwo kraju[40].

FC Kopenhaga w 2017.

W eliminacjach do Ligi Mistrzów w sezonie 2017/2018 FC Kopenhaga została wyeliminowana przez Qarabağ. W fazie grupowej Ligi Europy zajęła 2. miejsce, jednak w 1/16 finału przegrała dwumecz z Atlético Madryt[41]. W lidze klub uzyskał czwartą pozycję, tracąc ponad 20 punktów do pierwszego Midtjylland i drugiego Brøndby[42]. Po raz pierwszy od 2000 zespół nie znalazł się na pozycji medalowej w rozgrywkach Superligaen[43].

W sezonie 2018/2019 w ostatniej rundzie eliminacji do Ligi Europy zespół pokonał włoską Atalantę po rzutach karnych. W grupie zajął 4. pozycję. W lidze tytuł króla strzelców zdobył Robert Skov z wynikiem 29 bramek, pobijając rekord strzelonych goli w jednym sezonie rozgrywek Superligaen. Z kolei FC Kopenhaga w końcowej tabeli zajęła 1. miejsce, zapewniając sobie mistrzostwo kraju[44].

W trzeciej rundzie eliminacji do Ligi Mistrzów w sezonie 2019/2020 duński zespół trafił na serbski klub FK Crvena zvezda. Awans do dalszej fazy rozgrywek wywalczyła drużyna z Belgradu, eliminując FC Kopenhagę po rzutach karnych[45]. W dwumeczu o fazę grupową Ligi Europy klub z Kopenhagi pokonał Riga FC[46]. W grupie zajął 2. miejsce[47]. W 1/16 finału wyeliminował Celtic, natomiast w następnej rundzie İstanbul Başakşehir. W ćwierćfinale klub przegrał z Manchesterem United[48]. W Superligaen zajął na koniec sezonu 2. pozycję, tracąc 14 punktów do mistrzowskiego Midtjylland[49].

W sezonie 2020/2021 zespół występował w eliminacjach do Ligi Europy. W drugiej i trzeciej rundzie wyeliminował IFK Göteborg oraz Piast Gliwice, natomiast w czwartej przegrał 0:1 z HNK Rijeka[50]. Klub również słabo rozpoczął rozgrywki Superligaen. 10 października 2020 Ståle Solbakken przestał być trenerem FC Kopenhagi[51].

Jess Thorup (2020–2022)[edytuj | edytuj kod]

2 listopada 2020 nowym szkoleniowcem zespołu został Jess Thorup[52]. Po rundzie jesiennej ligi duńskiej zespół zajmował 6. miejsce z 7 punktami straty do Midtjylland[53]. Na koniec sezonu zdobył 3. pozycję, ze stratą 6 punktów do mistrzowskiego Brøndby[54].

W sezonie 2021/2022 klub występował w eliminacjach do Ligi Konferencji Europy. W 2. rundzie wyeliminował Tarpieda-BiełAZ Żodzino, w trzeciej Łokomotiw Płowdiw, a w czwartej Sivasspor[55]. W fazie grupowej trafił na gibraltarski Lincoln, PAOK FC oraz Slovan Bratysława. Zajął w niej 1. pozycję, co dało zespołowi bezpośredni awans do 1/8 finału rozgrywek, gdzie rywalem był PSV Eindhoven. W Holandii FC Kopenhaga zremisowała 4:4, jednak na Parken przegrała 0:4, co spowodowało odpadnięcie z europejskich pucharów[56]. W lidze klub po raz czternasty w historii zdobył mistrzostwo Danii. Zapewnił pierwszą pozycję dzięki zwycięstwu w ostatniej kolejce rozgrywek z Aalborgiem (3:0)[57].

W sezonie 2022/2023 FC Kopenhaga walczyła o awans do fazy grupowej Ligi Mistrzów. W 4. rundzie eliminacji duński klub pokonał w dwumeczu turecki Trabzonspor 2:1[58]. W grupie trafił na Manchester City, Borussię Dortmund oraz Sevillę[59]. Mimo sukcesu w europejskich pucharach, drużyna notowała słabe występy w lidze – z tego powodu Jess Thorup został zwolniony z funkcji trenera zespołu[60].

Jacob Neestrup (2022–)[edytuj | edytuj kod]

Po odejściu Thorupa nowym trenerem został Jacob Neestrup[61]. Od tego momentu zespół nie przegrał żadnego spotkania ligowego do końca rundy zasadniczej[62], którą skończył z punktem straty do pierwszego FC Nordsjælland[63]. W rywalizacji w grupie mistrzowskiej okazał się najlepszy, zwyciężając dzięki temu po raz piętnasty w Superligaen[6]. Oprócz tego klub z Kopenhagi wygrał Puchar Danii. W finałowym spotkaniu pokonał 1:0 Aalborg[64]. Natomiast rozgrywki Ligi Mistrzów zakończył na fazie grupowej, zdobywając w niej 3 punkty[59].

W kwalifikacjach do Ligi Mistrzów 2023/2024 zespół wyeliminował Breiðablik, Spartę Praga oraz Raków Częstochowa, dzięki czemu awansował do fazy grupowej tych rozgrywek[65]. W niej trafił na Bayern Monachium, Manchester United oraz Galatasaray[66]. 27 września 2023 w trzeciej rundzie Pucharu Danii pokonał IF Lyseng 9:0, co stanowi rekord klubu pod względem najwyższej wygranej[67][68].

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

Trofea międzynarodowe[edytuj | edytuj kod]

FIFA Zdobyte trofea w rozgrywkach międzynarodowych (stan na: 12-12-2023)
Rozgrywki Osiągnięcie Razy Sezon(y)

Liga Mistrzów
(Puchar Europy)
zdobywca 0
finalista 0
1/8 finału 2 2011, 2023

Liga Europy
(Puchar UEFA)
zdobywca 0
finalista 0
ćwierćfinał 1 2020

Puchar Zdobywców
zdobywca 0
finalista 0
2. runda 2 1998, 1999

Puchar Intertoto
zdobywca 0
finalista 0
2. runda 1 1999

Krajowe[edytuj | edytuj kod]

Dania Zdobyte trofea w rozgrywkach Danii (stan na: 01-07-2023)
Rozgrywki Osiągnięcie Razy Sezon(y)

Mistrzostwo
I miejsce 15 1993, 2001, 2003, 2004, 2006, 2007, 2009, 2010, 2011, 2013, 2016, 2017, 2019, 2022, 2023
II miejsce 7 1994, 2002, 2005, 2012, 2014, 2015, 2020
III miejsce 3 1998, 2008, 2021

Puchar
zdobywca 9 1995, 1997, 2004, 2009, 2012, 2015, 2016, 2017, 2023
finalista 4 1998, 2002, 2007, 2014

Superpuchar
zdobywca 3 1995, 2001, 2004
finalista 1 1997

Puchar Ligi
zdobywca 1 1996
finalista 1 2006

Indywidualne[edytuj | edytuj kod]

Pozostałe rozgrywki[70][edytuj | edytuj kod]

  • Royal League
    • zwycięzca (2) – 2005, 2006
    • finalista (1) – 2007
  • Ørestad Cup
    • zwycięzca (2) – 2000, 2002

Europejskie puchary[edytuj | edytuj kod]

Rywalizacja lokalna[edytuj | edytuj kod]

Skład w sezonie 2023/2024[edytuj | edytuj kod]

Stan na 1 lutego 2024[71]

Nr Poz. Piłkarz
1 BR Polska Kamil Grabara
2 OB Holandia Kevin Diks
3 OB Słowacja Denis Vavro
5 OB Gruzja Dawit Choczolawa
6 OB Dania Christian Sørensen
7 PO Szwecja Viktor Claesson
8 PO Dania Magnus Mattsson
9 PO Portugalia Diogo Gonçalves
10 PO Norwegia Mohamed Elyounoussi (1. wicekapitan)
11 NA Szwecja Jordan Larsson
12 PO Dania Lukas Lerager
14 NA Dania Andreas Cornelius
15 NA Senegal Khouma Babacar
18 NA Islandia Orri Óskarsson
Nr Poz. Piłkarz
19 OB Dania Elias Jelert
20 OB Dania Nicolai Boilesen (2. wicekapitan)
21 BR Dania Theo Sander
22 OB Dania Peter Ankersen
24 OB Norwegia Birger Meling
26 OB Szkocja Scott McKenna
30 PO Tunezja Elias Achouri
31 BR Islandia Rúnar Alex Rúnarsson
33 PO Dania Rasmus Falk (kapitan)
36 PO Dania William Clem
39 PO Dania Oscar Højlund
40 PO Szwecja Roony Bardghji
44 NA Dania Emil Højlund

Wypożyczeni do innych klubów[edytuj | edytuj kod]

Stan na 1 lutego 2024[72]

Nr Poz. Piłkarz
41 BR Dania Andreas Dithmer (w Jong Utrecht do 30 czerwca 2024)
17 PO Nigeria Paul Mukairu (w Reading do 30 czerwca 2024)
PO Dania Daniel Haarbo (w Aarhus Fremad do 30 czerwca 2024)
PO Islandia Ísak Bergmann Jóhannesson (w Fortunie Düsseldorf do 30 czerwca 2024)
29 NA Francja Mamoudou Karamoko (w Fehérvár FC do 30 czerwca 2024)

Dotychczasowi trenerzy[edytuj | edytuj kod]

Opracowano na podstawie:[73][74]

Lp. Imię i nazwisko Okres pracy
1.
Dania Benny Johansen
1.07.1992
30.06.1994
2.
Dania Keld Kristensen
1.07.1994
30.09.1994
3.
Dania Benny Johansen
30.09.1994
30.06.1995
4.
Dania Michael Schäfer
1.07.1995
30.06.1996
5.
Dania Kim Brink
1.07.1996
30.06.1997
6.
Szwecja Kent Karlsson
1.07.1997
23.09.1998
7.
Dania Kim Brink
23.09.1998
31.12.1998
8.
Dania Christian Andersen
1.01.1999
16.03.1999
9.
Dania Kim Brink
16.03.1999
30.06.2000
10.
Anglia Roy Hodgson
1.07.2000
30.06.2001
11.
Szwecja Kent Karlsson
1.07.2001
30.08.2001
Lp. Imię i nazwisko Okres pracy
12.
Dania Niels-Christian Holmstrøm°[a][75]
30.08.2001
16.09.2001
13.
Szwecja Hans Backe
15.09.2001
31.12.2005
14.
Norwegia Ståle Solbakken
1.01.2006
31.05.2011
15.
Szwecja Roland Nilsson
1.07.2011
9.01.2012
16.
Dania Carsten Vagn Jensen
10.01.2012
21.06.2012
17.
Belgia Ariël Jacobs
22.06.2012
21.08.2013
18.
Norwegia Ståle Solbakken
21.08.2013
10.10.2020
19.
Dania Hjalte Nørregaard°
10.10.2020
2.11.2020
20.
Dania Jess Thorup
2.11.2020
19.09.2022
21.
Dania Jacob Neestrup
20.09.2022
obecnie

° – trener tymczasowy

Kapitanowie[edytuj | edytuj kod]

Opracowano na podstawie:[76]

Lata Kapitan
1992–1993 Dania Pierre Larsen (OB)
1993–1994 Dania Palle Petersen (BR)
1994–1995 Dania Allan Nielsen (POM)
1995–1997 Dania Iørn Uldbjerg (POM)
1997–1998 Dania Henrik Larsen (POM)
1998–1999 Dania Peter Nielsen (POM)
1999–2001 Dania Michael Mio Nielsen (POM)
2001–2002 Dania Christian Lønstrup (POM)
2002–2003 Dania Peter Nielsen (POM)
2004–2005 Dania Bo Svensson (OB)
2005–2007 Szwecja Tobias Linderoth (POM)
2007–2008 Dania Michael Gravgaard (OB)
2008–2009 Dania Ulrik Laursen (OB)
2009–2010 Dania Hjalte Nørregaard (POM)
2010–2011 Dania William Kvist (POM)
2011–2012 Dania Mathias Jørgensen (OB)
2012–2014 Dania Lars Jacobsen (OB)
2014–2016 Dania Thomas Delaney (POM)
2016–2017 Dania Mathias Jørgensen (OB)
2017-2018 Dania William Kvist (POM)
2018–2023 Grecja Zeca (POM)
2023– Dania Rasmus Falk (POM)

Producenci strojów i sponsorzy[edytuj | edytuj kod]

Opracowano na podstawie:[77]

Okres Producent Stroju Sponsor na Koszulkach Inni Sponsorzy
1992-93
Puma
Danica
Brak
1993-94
Danica/Carlsberg
1994-96
Adidas
Danica
1996-97
Hummel
1997-98
Kinnarps
1998-99
Umbro
1999-2001
Carlsberg
2001-02
Nike/In-House[b]
2002-04
In-House
2004-08
Kappa
2008-10
Carlsberg/Kildevæld
2010-12
Carlsberg
2012-21
Adidas
2021-
Unibet
Carlsberg

Legendy klubu[edytuj | edytuj kod]

Opracowano na podstawie:[78]

Nr Poz. Piłkarz
1 BR Dania Palle Petersen
3 OB Dania Diego Tur
3 OB Dania Niclas Jensen
5 PO Dania Lars Højer
6 PO Dania Christian Lønstrup
6 PO Dania Pierre Larsen
8 PO Dania Iørn Uldbjerg
9 NA Dania Michael Manniche
10 NA Dania Jesper Grønkjær
10 NA Dania Martin Johanes
10 NA Południowa Afryka Sibusiso Zuma
11 NA Szwecja Marcus Allbäck
11 PO Dania Michael Johansen
12 NA Wyspy Owcze Todi Jónsson
14 NA Senegal Dame N'Doye
17 PO Dania Michael Nielsen

Drużyna kobieca[edytuj | edytuj kod]

W grudniu 2023 zarząd FC Kopenhaga nawiązał współpracę z drugoligowym klubem kobiecym FC Damsø, w ramach której zapowiedziano utworzenie żeńskiej sekcji zespołu z Kopenhagi od sezonu 2024/2025[79].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Nieujęty w opracowaniu, jednak notka biograficzna na stronie klubu potwierdza, że Holmstrøm był trenerem tymczasowym zespołu.
  2. Na niektóych koszulkach z sezonu 01/02 nie ma widocznego loga producenta

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Drugie trofeum Kamila Grabary. FC Kopenhaga z Pucharem Danii [online], PZPN [dostęp 2023-05-20].
  2. Liga Mistrzów: Piłkarze FC Kopenhaga wywalczyli awans [online], Polsat Sport, 24 sierpnia 2022 [dostęp 2023-05-20] (pol.).
  3. FC Kopenhaga bliżej Ligi Mistrzów! [online], www.polsatsport.pl, 16 sierpnia 2022 [dostęp 2023-05-20] (pol.).
  4. Liga Mistrzów nie dla Krzysztofa Piątka? FC Kopenhaga wybrała Corneliusa [online], polskieradio24.pl [dostęp 2023-05-20] (pol.).
  5. Real Madryt - FC Kopenhaga 1:0 [online], Dziennik Zachodni, 2 października 2013 [dostęp 2023-05-20] (pol.).
  6. a b Kamil Grabara drugi raz z rzędu mistrzem Danii. FC Kopenhaga wyrównała rekord [online], Sport.pl, 29 maja 2023 [dostęp 2023-05-31] (pol.).
  7. Tilblivelsen. fck.dk. [dostęp 2024-02-17]. (duń.).
  8. Kjöbenhavns Boldklub (FCK II), [w:] baza Transfermarkt (drużyny-osiągnięcia) [dostęp 2021-01-15].
  9. Boldklubben 1903, [w:] baza Transfermarkt (drużyny-osiągnięcia) [dostęp 2021-01-15].
  10. a b Parkens historie. fck.dk. [dostęp 2021-01-15]. (duń.).
  11. 1992-93 – Flyvende fra start med mesterskab. fck.dk. [dostęp 2021-01-15]. (duń.).
  12. 1993-94 – 45 minutter fra titelforsvar. fck.dk. [dostęp 2021-01-15]. (duń.).
  13. 1994-95 – Rekordsejr i pokalfinalen reddede sæsonen. fck.dk. [dostęp 2021-01-15]. (duń.).
  14. 1995-96 – Fra tophold til midterhold. fck.dk. [dostęp 2021-01-15]. (duń.).
  15. 1996-97 – Pokaltriumf reddede igen sæsonen. fck.dk. [dostęp 2021-01-15]. (duń.).
  16. 1997-98 – En ny æra. fck.dk. [dostęp 2021-01-15]. (duń.).
  17. 1998-99 – Tæt på europæisk gennembrud i London!. fck.dk. [dostęp 2021-01-15]. (duń.).
  18. UEFA Intertoto Cup 1999. RSSSF. [dostęp 2024-02-17]. (ang.).
  19. Danmarksturneringen 1999/00. danskfodbold.com. [dostęp 2021-01-15]. (duń.).
  20. 2000-01 – Efter syv magre år…. fck.dk. [dostęp 2021-01-15]. (duń.).
  21. a b 2001-02 – Flot Europa-efterår, men ærgerlig sæsonafslutning. fck.dk. [dostęp 2021-01-15]. (duń.).
  22. 2002-03 – Endnu en titel og endnu flere tilskuere…. fck.dk. [dostęp 2021-01-15]. (duń.).
  23. 2003-04 – FØRSTE "THE DOUBLE". fck.dk. [dostęp 2021-01-15]. (duń.).
  24. 2004-05 – En fornuftig sæson overskygget af to 0-5 nederlag…. fck.dk. [dostęp 2021-01-15]. (duń.).
  25. a b 2005-06 – Femte DM-guld. fck.dk. [dostęp 2021-01-15]. (duń.).
  26. 2006-07 – Det endelige europæiske gennembrud – og mesterskab igen. fck.dk. [dostęp 2021-01-15]. (duń.).
  27. 2007-08 – Europæisk succes – men ingen titler. fck.dk. [dostęp 2021-01-15]. (duń.).
  28. 2008-09 – En stor sæson – "The Double" kom i hus!. fck.dk. [dostęp 2021-01-15]. (duń.).
  29. a b Tidligere vindere. pokalturnering.dk. [dostęp 2021-01-15]. (duń.).
  30. 2009-10 – En rigtig god sæson – med et par bump på vejen. fck.dk. [dostęp 2021-01-15]. (duń.).
  31. a b 2010-11 – Historisk!. fck.dk. [dostęp 2021-01-15]. (duń.).
  32. 2011-12 – Den flotte sæson med det forsømte forår. fck.dk. [dostęp 2021-01-15]. (duń.).
  33. 2012-13 – Mester Jacobs sikrede det vigtige mesterskab. fck.dk. [dostęp 2021-01-15]. (duń.).
  34. Liga Europy UEFA – Grupy i kolejki. Transfermarkt. [dostęp 2021-01-15].
  35. Danmarksturneringen 2012/13. danskfodbold.com. [dostęp 2021-01-15]. (duń.).
  36. a b 2013-14 – Ståle starter forfra. fck.dk. [dostęp 2021-01-15]. (duń.).
  37. 2014-15 – Pokal, sølv – og store forandringer i trup og stab. fck.dk. [dostęp 2021-01-15]. (duń.).
  38. 2015-16 – Tilbage på sporet: The Double!. fck.dk. [dostęp 2021-01-15]. (duń.).
  39. 2016-17 – Next level – The Double og 1/8-finale i Europa League. fck.dk. [dostęp 2021-01-15]. (duń.).
  40. Danmarksturneringen 2016/17. danskfodbold.com. [dostęp 2021-01-15]. (duń.).
  41. 2017-18 – Første sæson siden 1999/2000 uden medaljer. fck.dk. [dostęp 2021-01-15]. (duń.).
  42. Danmarksturneringen 2017/18. danskfodbold.com. [dostęp 2021-01-15]. (duń.).
  43. FC København – Danmarksturneringen, DM-profil for klubber. danskfodbold.com. [dostęp 2021-01-15]. (duń.).
  44. 2018-19 – Hurtigt tilbage på toppen. fck.dk. [dostęp 2021-01-15]. (duń.).
  45. Crvena zvezda – FC Kopenhaga wynik meczu. sport.onet.pl. [dostęp 2021-01-15].
  46. Kwalifikacje do Ligi Europy, [w:] baza Transfermarkt (trofeum : 2019/2020) [dostęp 2021-01-15].
  47. Tabela – Liga Europy 2019/2020 – grupa B. sport.onet.pl. [dostęp 2021-01-15].
  48. Liga Europy UEFA 19/20, [w:] baza Transfermarkt (trofeum : 2019/2020) [dostęp 2021-01-15].
  49. Danmarksturneringen 2019/20. danskfodbold.com. [dostęp 2021-01-15]. (duń.).
  50. Kwalifikacje do Ligi Europy 20/21, [w:] baza Transfermarkt (trofeum : 2020/2021) [dostęp 2021-01-15].
  51. Ståle Solbakken fratræder i F.C. København. fck.dk, 2020-10-10. [dostęp 2021-01-15]. (duń.).
  52. Thorup trenerem FC Kopenhagi. transfery.info, 2020-11-02. [dostęp 2021-01-15].
  53. Danmarksturneringen 2020/21, efterår. danskfodbold.com. [dostęp 2021-01-15]. (duń.).
  54. Danmarksturneringen 2020/21. danskfodbold.com. [dostęp 2021-05-25]. (duń.).
  55. UEFA Europa Conference League - Kwalifikacje 21/22, [w:] baza Transfermarkt (trofeum) [dostęp 2021-09-07].
  56. Liga Konferencji Europy UEFA 21/22, [w:] baza Transfermarkt (trofeum) [dostęp 2022-04-10].
  57. Det 14. mesterskab på 30 sæsoner. fck.dk, 2022-05-22. [dostęp 2022-07-22]. (duń.).
  58. Kwalifikacje do Ligi Mistrzów UEFA 22/23, [w:] baza Transfermarkt (trofeum : 2022/2023) [dostęp 2022-09-27].
  59. a b Liga Mistrzów UEFA 22/23, [w:] baza Transfermarkt (trofeum : 2022/2023) [dostęp 2022-09-27].
  60. PS&E afbryder samarbejdet med cheftræner Jess Thorup. fck.dk, 2022-09-20. [dostęp 2022-09-27]. (duń.).
  61. Jacob Neestrup ny cheftræner i F.C. København. fck.dk, 2022-09-20. [dostęp 2023-06-17]. (duń.).
  62. Danmarksturneringen 2022/23, Superligaen, resultater – FC København. danskfodbold.com. [dostęp 2023-06-17]. (duń.).
  63. Danmarksturneringen 2022/23. danskfodbold.com. [dostęp 2023-06-17]. (duń.).
  64. Kamil Grabara zdobył Puchar Danii. sport.tvp.pl, 2023-05-18. [dostęp 2023-06-17].
  65. Kwalifikacje do Ligi Mistrzów UEFA 23/24, [w:] baza Transfermarkt (trofeum : 2023/2024) [dostęp 2023-10-27].
  66. Liga Mistrzów UEFA 23/24, [w:] baza Transfermarkt (trofeum : 2023/2024) [dostęp 2023-10-27].
  67. IF Lyseng vs. F.C. København 2023-09-27 0-9 | 27/09 2023 19:45 | Oddset Pokalen [online], F.C. København, 27 września 2023 [dostęp 2023-10-25] (ang.).
  68. IF Lyseng 0-9 FCK: New record win for Lions [online], F.C. København, 27 września 2023 [dostęp 2023-10-25] (ang.).
  69. Superliga – Top Scorer. worldfootball.net. [dostęp 2021-01-15]. (ang.).
  70. Meritter. fck.dk. [dostęp 2021-01-15]. (duń.).
  71. Byens Hold – F.C.Københavns spillertrup. fck.dk. [dostęp 2024-02-17]. (duń.).
  72. FC Kopenhaga – Wypożyczenia. Transfermarkt. [dostęp 2024-02-17].
  73. FC Kopenhaga – Historia kadry trenerskiej. Transfermarkt. [dostęp 2021-01-15].
  74. FC Kopenhaga – Historia kadry trenerskiej, tymczasowi trenerzy. Transfermarkt. [dostęp 2021-01-15].
  75. Niels Chr. Holmstrøm.
  76. Anførere. fck.dk. [dostęp 2021-01-15]. (duń.).
  77. FC Copenhagen Kit History [online], Football Kit Archive [dostęp 2024-01-01] (ang.).
  78. Legends club. fck.dk. [dostęp 2024-04-25]. (duń.).
  79. FCK vil etablere kvindehold med FC Damsø [online], F.C. København, 19 grudnia 2023 [dostęp 2024-01-17] (duń.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]