Erich Naumann – Wikipedia, wolna encyklopedia

Erich Naumann
Ilustracja
Erich Naumann podczas procesów norymberskich.
SS-Brigadeführer SS-Brigadeführer
Data i miejsce urodzenia

29 kwietnia 1905
Miśnia, Niemcy

Data śmierci

8 czerwca 1951

Przebieg służby
Lata służby

1933–1945

Formacja

SS Schutzstaffel

Stanowiska

dowódca Einsatzgruppe B

Odznaczenia
Krzyż Żelazny (1939) I Klasy Krzyż Żelazny (1939) II Klasy Krzyż Zasługi Wojennej I klasy z mieczami (III Rzesza) Krzyż Zasługi Wojennej II klasy z mieczami (III Rzesza)

Erich Naumann (ur. 29 kwietnia 1905, zm. 8 czerwca 1951 w Landsberg am Lech) – zbrodniarz hitlerowski, dowódca Einsatzgruppe B i SS-Brigadeführer.

Urodził się w Miśni w Saksonii, a edukację zakończył w wieku 16 lat. Członkiem NSDAP stał się w 1929. Do SA wstąpił w 1933 i jednocześnie rozpoczął pracę w niemieckiej policji. Od 1935 pełnił służbę w SD. Od 12 września 1939 dowódca utworzonej we Frankfurcie nad Odrą Einsatzgruppe VI, odpowiedzialnej za zbrodnie na ludności polskiej w Wielkopolsce[1]. Po inwazji III Rzeszy na ZSRR został mianowany w listopadzie 1941 dowódcą Einsatzgruppe B. Stanowisko to zajmował do początku 1943. Oddziały Naumanna zajmowały się eksterminacją Żydów, Cyganów, komisarzy bolszewickich i "partyzantów" na froncie centralnym. W samym tylko listopadzie 1941 Einsatzgruppe B wymordowało 17 256 osób w okolicach Smoleńska, co wynika z raportu przesłanego przez Naumanna Adolfowi Eichmannowi. Oprócz masowych rozstrzeliwań stosował także specjalne samochody-komory gazowe.

Po wojnie Naumann został aresztowany przez aliantów i był jednym z głównych oskarżonych w procesie Einsatzgruppen (jednym z procesów norymberskich przed Amerykańskimi Trybunałami Wojskowymi). W trakcie przewodu sądowego uporczywie powtarzał, iż nie widział nic moralnie złego w zabijaniu z zimną krwią niewinnych mężczyzn, kobiet i dzieci. Powiedział: "uważałem, że rozkaz Hitlera o eksterminacji Żydów był słuszny, gdyż był to jeden z naszych wojennych celów i dlatego było to konieczne". Naumann został uznany za winnego popełnienia zbrodni wojennych i przeciw ludzkości oraz przynależności do SS i SD, jako organizacji przestępczych. Erich Naumann został skazany na karę śmierci przez powieszenie i stracony w 1951, wraz z trzema innymi wysokimi oficerami Einsatzgruppen.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Ernst Klee: Das Personenlexikon zum Dritten Reich. 2. Auflage. Fischer-Taschenbuch-Verlag, Frankfurt am Main 2007, ISBN 978-3-596-16048-8.
  • Naumann, Erich. TracesOfWar. [dostęp 2021-07-17]. (ang.).