French
DeutschEparchia pietropawłowska i kamczacka – Wikipedia, wolna encyklopedia
 Sobór Trójcy Świętej w Pietropawłowsku Kamczackim | |
| Państwo | |
|---|---|
| Kraj | |
| Siedziba | Pietropawłowsk Kamczacki |
| Data powołania | 1840 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Sobór | |
| Biskup diecezjalny | arcybiskup pietropawłowski i kamczacki Teodor (Małachanow) |
| Dane statystyczne | |
| Liczba kapłanów • w tym diecezjalnych | 36 |
| Liczba osób zakonnych | 6 |
| Liczba parafii | 42 |
| Liczba klasztorów | 2 |
Położenie na mapie Pietropawłowska Kamczackiego  | |
Położenie na mapie Rosji  | |
Położenie na mapie Kraju Kamczackiego  | |
 53°02′54,8″N 158°39′00,5″E/53,048556 158,650139 | |
| Strona internetowa | |
Eparchia pietropawłowska i kamczacka – jedna z eparchii Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego, z siedzibą w Pietropawłowsku Kamczackim[1].
Eparchia powstała w 1840 poprzez wydzielenie z eparchii irkuckiej, pod nazwą eparchii kamczackiej, kurylskiej i aleuckiej. W początkowym okresie istnienia obejmowała również Alaskę, zaś jej katedrą był sobór św. Michała Archanioła w Nowoarchangielsku. W latach 1898–1899 doszło do podziału eparchii na błagowieszczeńską i władywostocką, co oznaczało likwidację eparchii kamczackiej w jej pierwotnym kształcie; terytorium Kamczatki znalazło się na terenie eparchii władywostockiej[1]. Strukturę powołano ponownie w 1916 jako eparchię kamczacką i pietropawłowską[1], jednak jej działalność zamarła na początku lat 20. XX wieku z powodu represji bolszewickich. Do reaktywacji struktury doszło w 1993[1].
Według danych z 2009 eparchia prowadziła 42 parafie, z czego połowa posiadała wolno stojące cerkwie; placówki duszpasterskie obsługiwało 36 duchownych. Podlegały jej również dwa monastery – męski monaster św. Pantelejmona w Pietropawłowsku Kamczackim i żeński monaster Kazańskiej Ikony Matki Bożej w Mutnym (5 mnichów i 1 mniszka)[2].
Biskupi ordynariusze[3][edytuj | edytuj kod]
- Innocenty (Wieniaminow-Popow), 1853–1868
- Beniamin (Błagonrawow), 1868–1873
- Paweł (Popow), 1873–1877
- Martynian (Muratowski), 1877–1885
- Guriasz (Burtasowski), 1885–1892
- Makary (Darski), 1892–1897
- Euzebiusz (Nikolski), 1897–1899 (jako biskup władywostocki)
- Nestor (Anisimow), 1916–1921 (jako biskup władywostocki)
- Nestor (Sapsaj), 1994–1997[4]
- Ignacy (Połogrudow), 1998–2011
- Artemiusz (Snigur), 2011–2018[5][6]
- Teodor (Małachanow), od 2018
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Петропавловская и Камчатская епархия
- ↑ Епархиальная статистика (по данным на 2009 год)
- ↑ Петропавловская епархия. [dostęp 2012-09-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-05)].
- ↑ Нестор (Сапсай). [dostęp 2012-09-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-05)].
- ↑ Артемий, архимандрит (Снигур Александр Николаевич)
- ↑ ЖУРНАЛЫ заседания Священного Синода от 28 декабря 2018 года [online], Патриархия.ru [dostęp 2018-12-29] (ros.).