Delegacja do Kongresu USA stanu Oklahoma – Wikipedia, wolna encyklopedia

Delegacja do Kongresu Stanów Zjednoczonych stanu Oklahoma liczy siedmiu kongresmenów (dwóch senatorów oraz pięciu reprezentantów). Oklahoma została przyjęta do Unii jako 46. stan dnia 16 listopada 1907, więc stanowa reprezentacja zasiada od 60. Kongresu (1907-1909).

Czynne prawo wyborcze przysługuje tym Amerykanom, którym przysługuje prawo głosu w wyborach do stanowej Izby Reprezentantów (Oklahoma House of Representatives).

111. Kongres (2009-2011)[edytuj | edytuj kod]

W ostatnich wyborach 4 listopada 2008 wybierano reprezentantów oraz senatora. W wyborach do Senatu uzyskał reelekcję Jim Inhofe (Partia Republikańska).

W najbliższych wyborach 2 listopada 2010 mieszkańcy będą wybierać pięciu reprezentantów oraz jednego senatora. O reelekcję ubiegać się będzie senator Tom Coburn z Partii Republikańskiej.

Senat[edytuj \| edytuj kod]
Klasa	Senator	Partia	Urzęduje od
2	Jim Inhofe	R	17 listopada 1994^[1]
1	Tom Coburn	R	3 stycznia 2005^[2]

Izba Reprezentantów[edytuj \| edytuj kod]
Okręg	Reprezentant	Partia	Urzęduje od
1	John Sullivan	R	15 lutego 2002
2	Dan Boren	D	3 stycznia 2005
3	Frank Lucas	R	10 maja 1994
4	Tom Cole	R	7 stycznia 2003
5	Mary Fallin	R	4 stycznia 2007

110. Kongres (2007-2009)[edytuj | edytuj kod]

W wyborach 7 listopada 2006 wybierano tylko reprezentantów. Deputowanego Ernesta Istooka (Partia Republikańska) ubiegającego się o stanowisko gubernatora zastąpiła partyjna koleżanka Mary Fallin.

Liczba kongresmenów[edytuj | edytuj kod]

W 1889, gdy po raz pierwszy precyzyjnie zostały wytyczone granice Terytorium Indiańskiego, a południowe jego części stanęły otworem dla białych, otrzymało ono prawo wyboru jednego delegata do Izby Reprezentantów niemającego jednak prawa głosu. W 1890 z południowej i zachodniej części Terytorium Indiańskiego wydzielono Terytorium Oklahomy by w 1907 z ziem całego Terytorium Indiańskiego utworzyć nowy stan – Oklahoma. W związku z gwałtownie rosnącą populacją stan otrzymał już na początku swojego istnienia możliwość wyboru aż pięciu reprezentantów oraz dwóch senatorów. Do 1933 rosła także liczba kongresmenów, jednak lata 40. i 50. przyniosły spadek liczby ludności, a zarazem spadek liczby delegatów. W 2003 liczba kongresmenów spadła mimo dodatniego przyrostu ludności i wynosi obecnie siedmiu kongresmenów (w tym 2 senatorów).

Zmiany liczby reprezentantów[edytuj | edytuj kod]

1889-1907 – 1 (bez prawa głosu)
1907-1913 – 5
1913-1933 – 8
1933-1943 – 9

1943-1953 – 8
1953-2003 – 6
od 2003 – 5

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ W latach 1987-1994 kongresmen jako członek Izby Reprezentantów z 1. okręgu Oklahoma. Od 17 listopada 1994 jako senator 2 klasy.
↑ W latach 1995–2001 kongresmen jako członek Izby Reprezentantów z 2. okręgu Oklahoma. Od 3 stycznia 2005 jako senator 1 klasy.

[1] W latach 1987-1994 kongresmen jako członek Izby Reprezentantów z 1. okręgu Oklahoma. Od 17 listopada 1994 jako senator 2 klasy.

[2] W latach 1995–2001 kongresmen jako członek Izby Reprezentantów z 2. okręgu Oklahoma. Od 3 stycznia 2005 jako senator 1 klasy.

[1]

[2]

Senatorzy	Jim Inhofe (R) Tom Coburn (R)
Reprezentanci	John Sullivan (R) Dan Boren (D) Frank Lucas (R) Tom Cole (R) Mary Fallin (R)
Pozostałe delegacje	Alabama Alaska Arizona Arkansas Connecticut Dakota Południowa Dakota Północna Delaware Floryda Georgia Hawaje Idaho Illinois Indiana Iowa Kalifornia Kansas Karolina Południowa Karolina Północna Kentucky Kolorado Luizjana Maine Maryland Massachusetts Michigan Minnesota Missisipi Missouri Montana Nebraska Nevada New Hampshire New Jersey Nowy Jork Nowy Meksyk Ohio Oklahoma Oregon Pensylwania Rhode Island Teksas Tennessee Utah Vermont Waszyngton Wirginia Wirginia Zachodnia Wisconsin Wyoming
Obserwatorzy w Izbie Reprezentantów	Samoa Amerykańskie Dystrykt Kolumbia Guam Portoryko Wyspy Dziewicze USA