Czesław Wajda – Wikipedia, wolna encyklopedia

Czesław Wajda

Data urodzenia	8 stycznia 1942
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska Mistrzostwa Polski złoto Otwock 1969 bieg przełajowy (12 km) srebro Zielona Góra 1968 bieg na 10 000 m srebro Oatrzeszów 1971 bieg przełajowy (12 km) brąz Otwock 1966 bieg przełajowy (12 km) brąz Chorzów 1967 bieg na 10 000 m brąz Otwock 1967 bieg przełajowy (6 km) brąz Ostrzeszów 1968 bieg przełajowy (12 km) brąz Sanok 1970 bieg przełajowy (10 km)

Czesław Wajda (ur. 8 stycznia 1942^[1]) – polski lekkoatleta, mistrz i reprezentant Polski.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był zawodnikiem Spójni Gdańsk (1961-1963 i 1966-1972), gdzie jego trenerem był Henryk Tokarski i w czasie służby wojskowej Zawiszy Bydgoszcz^[1].

Na mistrzostwach Polski seniorów wywalczył osiem medali: złoty w biegu przełajowym w 1969 (12 km), srebrne w biegu na 10 000 metrów w 1968, srebrny w biegu przełajowym w 1971 (12 km), brązowy w biegu na 10 000 metrów w 1967 i cztery brązowe w biegu przełajowym (1966 (12 km), 1967 (6 km), 1968 (12 km), 1970 (10 km))^[2].

W 1968 wystąpił jedyny raz w meczu międzypaństwowym, zajmując 2. miejsce w spotkaniu z Włochami w biegu na 10 000 metrów^[1].

Rekordy życiowe^[1]:

• 5000 metrów: 13:50,4 (4.08.1968)
• 10 000 metrów: 29:08,2 (11.08.1968)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]