Czarnieccy herbu Łodzia – Wikipedia, wolna encyklopedia

Czarnieccy (Czarneccy) herbu Łodzia – polski ród szlachecki wywodzący się ze wsi Czarnca w Małopolsce^[1].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Początki rodu sięgają XIV wieku. Pierwszym znanym przedstawicielem rodu był Hieronim który pozostawił po sobie dziedzica, również noszącego imię Hieronim. Hieronim II żył na przełomie XV i XVI wieku i miał syna o imieniu Feliks. Wnukiem Feliksa był Krzysztof (ok. 1564-1636). To jego syn Stefan (1599-1665), ze względu na zasługi w obronie ojczyzny okazał się najsłynniejszym przedstawicielem całego rodu. Wspomina się o nim w treści hymnu narodowego. Stefan Czarniecki był w 1665 r. hetmanem polnym koronnym, wojewodą kijowskim od 1664, wojewodą ruskim od 1657, regimentarzem od 1656, kasztelanem kijowskim od 1652, starostą tykocińskim od 1659^[2]^[3].

Krzysztof Czarniecki – starosta chęciński i żywiecki.
Stefan Czarniecki – hetman, syn Krzysztofa.
Piotr Czarniecki – bohater obrony Częstochowy podczas potopu szwedzkiego, brat Stefana.
Jan Czarniecki – miecznik krakowski od 1662, podstarości i sędzia grodzki krakowski od 1682.
Paweł Czarniecki – rotmistrz i pułkownik królewski od 1633 Kawaler maltański od 1662.
Stefan Stanisław Czarniecki – starosta kaniowski od 1666, pisarz polny koronny od 1672.

↑ KasperK. Niesiecki KasperK., Powiększony dodatkami z poźniejszych autorów rękopismów, dowodów, urzędowych i wydany przez Jana Nep. Bobrowicza, Jan NepomucenJ.N. Bobrowicz, t. III, Lipsk: Breitkopf i Haertel, 1839, s. 186-197 [dostęp 2021-05-22] .
↑ AdamA. Boniecki AdamA., Herbarz polski: wiadomości historyczno-genealogiczne o rodach szlacheckich., t. 3, cz. 1, Warszawa: Warszawskie Towarzystwo Akcyjne S. Orgelbranda S[yn]ów), 1900, s. 293–296 .
↑ LeszekL. Podhorodecki LeszekL., Sławni hetmani Rzeczypospolitej, Warszawa 1994, s. 409 .

Adam Boniecki: Herbarz polski: wiadomości historyczno-genealogiczne o rodach szlacheckich. Cz. 1. T. 3. Warszawa: Warszawskie Towarzystwo Akcyjne S. Orgelbranda S[yn]ów), 1900, s. 293–296.
Leszek Podhorodecki: Sławni hetmani Rzeczypospolitej. Warszawa, 1994, s. 409.