Borys Kierdaszuk – Wikipedia, wolna encyklopedia

Borys Kierdaszuk
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

9 listopada 1955
Horostyta

Data i miejsce śmierci

25 czerwca 2017
Warszawa

profesor nauk fizycznych
Specjalność: biofizyka[1]
Doktorat

18 lutego 1985[1]

Habilitacja

1 lutego 1999[1]

Profesura

30 grudnia 2009[1]

Borys Kierdaszuk (ur. 9 listopada 1955 w Horostycie[2], zm. 25 czerwca 2017)[3][4] w Warszawie[5]polski biofizyk, prof. dr hab.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie Pawła i Niny z Samczuków. Tytuł magistra uzyskał w 1979 na Uniwersytecie Warszawskim[2]. 18 lutego 1985 obronił pracę doktorską Dynamiczna równowaga tautomeryczna i konformacja przestrzenna grup egzocyklicznych N4-metoxycytydy i N6-metoxyadenozyny oraz ich związek z mutagenezą indukowaną metoxyaminą i hydroxyloaminą. W latach 1993–1994 był stypendystą Fulbrighta na University of Maryland w Baltimore (USA)[6].

1 lutego 1999 habilitował się na podstawie pracy zatytułowanej Właściwości emisyjne białek i ich wykorzystanie w charakterystyce oddziaływań z ligandami[1].

30 grudnia 2009 nadano mu tytuł naukowy profesora w zakresie nauk fizycznych[1][7].

Objął funkcję profesora nadzwyczajnego w Instytucie Fizyki Doświadczalnej im. Stefana Pieńkowskiego na Wydziale Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego[1].

15 maja 1982 ożenił się z Ludmiłą z Kalinowskich, z którą miał dzieci: Birutę-Marię i Jakuba[2].

Zmarł 25 czerwca 2017 w Warszawie, pochowany na Cmentarzu Prawosławnym przy parafii Św. Jana Klimaka na Woli (sektor 36-6-6)[4].

Kariera naukowa[8][edytuj | edytuj kod]

1979–1981 Zakład Biofizyki, Instytut Fizyki Doświadczalnej, Uniwersytet Warszawski; doktorant
1981–1986 Zakład Biofizyki, Instytut Fizyki Doświadczalnej, Uniwersytet Warszawski; asystent
1986–1988 Instytut Karolinska, Sztokholm, Szwecja; staż post-doktorski (stypendysta Szwedzkiego Komitetu Badań Naukowych)
1988–1994 Zakład Biofizyki, Instytut Fizyki Doświadczalnej, Uniwersytet Warszawski; adiunkt
1992– Zakład Biofizyki Medycznej, Instytut Karolinska, Sztokholm, Szwecja; staż post-doktorski (stypendysta Europejskiej Organizacji Biologii Molekularnej - EMBO)
1994–1995 Centrum Spektroskopii Fluorescencyjnej, Zakład Chemii Biologicznej, Uniwersytet Stanu Maryland w Baltimore, Baltimore, Maryland, USA; staż post-doktorski (stypendysta J.W. Fulbrighta)
1995–1999 Zakład Biofizyki, Instytut Fizyki Doświadczalnej, Uniwersytet Warszawski; adiunkt
1997, 2000 Zakład Chemii Weterynaryjnej, Centrum Biomedyczne, Uppsala, Szwecja; asystent profesor
1997– Zakład Nauk o Życiu i Chemii, Uniwersytet w Roskilde, Dania; asystent profesor
1999– Zakład Biofizyki, Instytut Fizyki Doświadczalnej, Uniwersytet Warszawski; adiunkt

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g Prof. Borys Kierdaszuk, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2020-01-24].[martwy link]
  2. a b c Borys Kierdaszuk [online], prabook.com [dostęp 2024-02-23] (ang.).
  3. Miejsca spoczynku osób związanych z Wydziałem Fizyki UW [dostęp 2024-02-23].
  4. a b Borys Kierdaszuk [online], cmentarz.prawoslawie.pl [dostęp 2024-02-23].
  5. Anna Krochmal (oprac.). Pro memoria. Zmarli marzec-sierpień 2017. „Kronika Warszawy”. Nr 2 (156), s. 173, 2017. Warszawa: Archiwum Państwowe w Warszawie, Dom Spotkań z Historią. ISSN 0137-3099. [dostęp 2024-02-23]. 
  6. Borys Kierdaszuk | Fulbright Scholar Program [online], fulbrightscholars.org [dostęp 2023-04-28].
  7. M.P. z 2009 r. nr 6, poz. 50 - Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 30 grudnia 2009 r. nr 115-11-09 o nadaniu tytułu profesora.
  8. Borys Kierdaszuk - Zakład Biofizyki [online], www.biogeo.uw.edu.pl [dostęp 2024-02-23].