Bojowy sprzęt techniczny – Wikipedia, wolna encyklopedia

Bojowy sprzęt techniczny – uzbrojenie i wyposażenie sił zbrojnych dzielące się ogólnie na środki bojowe i środki pomocnicze. Do środków bojowych należą:

• broń biała;
• broń palna (działa i broń strzelecka);
• czołgi;
• samochody pancerne;
• transportery opancerzone;
• działa pancerne;
• samoloty;
• okręty;
• amunicja i uzbrojenie ww. sprzętu.

Do środków pomocniczych należą:

• sprzęt:
  • fortyfikacyjny;
  • drogowy;
  • mostowy;
  • maskujący;
  • oświetleniowy;
• techniczne środki łączności;
• środki:
  • rozpoznania;
  • wykrywania;
  • naprowadzania;
  • transportowe;
  • obrony:
    • przeciwchemicznej;
    • przeciwbiologicznej;
• urządzenia pomocnicze do rakiet i pocisków rakietowych.