Bożena Fabiani – Wikipedia, wolna encyklopedia

Bożena Fabiani
Państwo działania	Polska
Data urodzenia	1939
	doktor nauk historycznych
	Specjalność: historia sztuki i kultury
Alma Mater	Uniwersytet Warszawski
Doktorat	1975 – historia sztuki ; Uniwersytet Warszawski
	nauczyciel akademicki
uczelnia artystyczna	Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina
	Strona internetowa

Bożena Fabiani (ur. 1939^[1]) – polska historyczka sztuki i kultury.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończyła studia na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego, uzyskując dyplom w 1963. Doktorat obroniła w 1975. W tym samym roku rozpoczęła pracę jako wykładowca w Akademii Muzycznej im. F. Chopina w Warszawie^[2], zajmując się historią kultury i historią sztuki. Interesuje się historią Warszawy, kulturą i obyczajami z okresu baroku, portretem staropolskim, historią kultury, historią chrześcijańskiego Rzymu, oraz życiem i twórczością wielkich artystów. Od 2000 prowadziła na antenie Drugiego Programu Polskiego Radia audycję W stronę sztuki. Autorka wielu tekstów specjalistycznych i popularnych, tłumaczeń z języka włoskiego, a także poetyckich (m.in. Trzech kolęd na chór mieszany).

↑ Ludwik Mańczak: "Moje gawędy o sztuce" – Bożena Fabiani. nowaczytelnia.pl, 2013-01-17. [dostęp 2013-08-09].
↑ Nota biograficzna na stronie prywatnej. [dostęp 2013-08-09].

Fabiani, Bożena. [w:] Katalog Biblioteki Narodowej [on-line]. [dostęp 2013-04-16].
Dr Bożena Fabiani, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2013-04-19] .^{[martwy link]}