Bernardo Redín – Wikipedia, wolna encyklopedia

Bernardo Redín
ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Bernardo Redín Valverde

Data i miejsce urodzenia

26 lutego 1963
Cali

Wzrost

176 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1981–1991 Deportivo Cali 279 (33)
1990–1991 CSKA Sofia (wyp.) 13 (3)
1992–1995 América Cali 64 (8)
1996–1997 Deportes Quindío
1998 Unicosta
1999–2000 Atlético Huila 22 (0)
2000 Oriente Petrolero 4 (0)
2001 Atlético Huila
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1986–1987  Kolumbia U-23 10 (1)
1987–1991  Kolumbia 40 (5)
W sumie: 50 (6)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2003 Atlético Huila
2004 Deportivo Cali
2005–2006 Atlético Huila
2006 América Cali
2006–2007 Monagas
2008 Club The Strongest
2008–2009 Deportivo Pasto
2010–2011 Academia
2013–2014 Atlético Bucaramanga
2015–2017 Atlético Nacional (asystent)
2017–2018 Flamengo (asystent)
2018–2021 Chile (asystent)
2019–2021 Chile U-23
2021–2022 Kolumbia (asystent)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Copa América
brąz Argentyna 1987

Bernardo Redín Valverde (ur. 26 lutego 1963 w Cali) – piłkarz kolumbijski grający na pozycji ofensywnego pomocnika. Obecnie jest trenerem.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Redín pochodzi z miasta Cali i tam też rozpoczął swoją piłkarską karierę w klubie Deportivo Cali. Do pierwszej drużyny trafił już w wieku 18 lat i w 1981 roku zadebiutował w lidze kolumbijskiej. W Deportivo spędził 9 sezonów, jednak w latach 80. klub daleki był od formy z poprzednich dwóch dekad, gdy 5-krotnie zdobywał mistrzostwo kraju. W połowie 1990 roku Redín wyjechał do Europy, gdzie spędził rok grając w bułgarskiej CSKA Sofia, gdzie rozegrał 13 meczów w bułgarskiej ekstraklasie i zdobył 3 gole. Pod koniec 1991 roku wrócił do Kolumbii i został graczem Ameriki Cali. W Americe grał 4 sezony, podczas których był jednym z czołowych zawodników nie tylko swojego zespołu, ale i ligi (w 1992 roku wywalczył z tym zespołem mistrzostwo kraju). W 1996 roku przeszedł na sezon do ligowego średniaka, Quindio Armenia. Nie osiągnął z tym klubem znaczących sukcesów, a w 2000 roku został piłkarzem Atletico Huila Neiva. Rozegrał w nim 22 mecze i nie zdobył gola, a jeszcze w połowie sezonu trafił do boliwijskiego Oriente Petrolero. Pobyt w tym klubie był jednak nieudany i Redín zaliczył tylko 4 ligowe mecze – klub wygrał fazę Clausura i został mistrzem kraju. W 2001 roku Bernardo wrócił do Atletico Huila Neiva i po sezonie gry zakończył karierę w wieku 38 lat.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Kolumbii Redín zadebiutował 1 lipca 1987 roku podczas turnieju Copa América 1987, w wygranym 2:0 meczu z Boliwią. Z Kolumbią zajął wówczas 3. miejsce w tym turnieju. Wystąpił także na kolejnym turnieju, Copa América 1989, Kolumbia odpadła jednak jeszcze w fazie grupowej.

W 1990 roku Redín został powołany przez selekcjonera kadry, Francisco Maturanę do składu na Mistrzostwa Świata we Włoszech. Tam był podstawowym zawodnikiem i jednym z czołowych w zespole. W grupowym meczu z ZEA strzelił pierwszą bramkę, a jego rodacy wygrali ostatecznie 2:0. w kolejnym meczu grupowym z Jugosławią, przegranym 0:1 zagrał 78 minut. Wystąpił także w meczu 1/8 finału z Kamerunem, w którym w 116 minucie zdobył honorowego gola, a piłkarze z Afryki wygrali po dogrywce 2:1 i awansowali do ćwierćfinału.

W 1991 roku Redín wziął udział w swoim trzecim turnieju Copa América, tym razem Copa América 1991 i zajął ze swoją reprezentacją 3. miejsce. Mecz z Argentyną, przegrany 1:2 był jego ostatnim w kadrze.

Łącznie przez 4 lata Redín wystąpił w 40 meczach reprezentacji Kolumbii i zdobył w niej 5 goli.

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery piłkarskiej Redín został trenerem. Trenował między innymi Deportivo Cali a obecnie jest szkoleniowcem klubu z tego samego miasta, Ameriki Cali.