French
DeutschBarbara Stanosz – Wikipedia, wolna encyklopedia
| Data urodzenia | 8 stycznia 1935 |
|---|---|
| Data śmierci | 7 czerwca 2014 |
| Narodowość | polska |
| Język | polski |
| Alma Mater | |
| Ważne dzieła | |
| W cieniu kościoła, czyli demokracja po polsku | |
Barbara Stanosz (ur. 8 stycznia 1935, zm. 7 czerwca 2014[1]) – polska filozof, profesor Uniwersytetu Warszawskiego, członek zwyczajny Towarzystwa Naukowego Warszawskiego, autorka prac z zakresu logiki języka, współzałożycielka kwartalnika Bez Dogmatu.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Przez wiele lat pracowała w Zakładzie Logiki Instytutu Filozofii Uniwersytetu Warszawskiego[1]. W styczniu 1976 podpisała list protestacyjny do Komisji Nadzwyczajnej Sejmu PRL przeciwko zmianom w Konstytucji Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej[2]. Została usunięta z Uniwersytetu za sprzeciw wobec wprowadzonych w 1976 zmian w Konstytucji PRL, potwierdzających zależność Polski względem ZSRR[1]. Znalazła zatrudnienie w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Częstochowie[3]. Do pracy w UW przywrócono ją w 1981[1]. Powierzono jej wówczas stanowisko wicedyrektora Instytutu Filozofii do spraw studenckich[3]. Podczas stanu wojennego była jednym z najbardziej znanych pracowników Uniwersytetu zabiegających o zwolnienia z aresztów studentów i pracowników uczelni[1]. W latach 80. była zaangażowana w działalność wydawniczą „drugiego obiegu”[3]. Po 1989 współzałożycielka i stała współpracowniczka kwartalnika Bez Dogmatu oraz czołowa działaczka Stowarzyszenia na rzecz Humanizmu i Etyki Niezależnej[3]. Członek Collegium Invisibile[4].
Zainteresowania badawcze i poglądy[edytuj | edytuj kod]
Specjalistka w zakresie logicznej teorii języka, teorii komunikacji, semantyki, podstaw języka i metodologii humanistyki[1]. Autorka wielu prac naukowych z zakresu logiki języka. Główna tłumaczka i propagatorka dorobku naukowego Willarda Van Orman Quine’a w Polsce. Obok Quine’a „jej mistrzami byli N. Chomsky [...] i Donald Davidson”[1].
W zakresie poglądów na życie publiczne opowiadała się za zasadą neutralności światopoglądowej państwa[1].
Deklarowała brak wiary w bogów[5][6], a reprezentując światopogląd naukowy postulowała uwolnienie człowieka poprzez edukację z wszelkich przesądów – w tym religijnych[7].
Główne dzieła[edytuj | edytuj kod]
- Logika formalna, SGPiS, Warszawa 1969 i liczne następne wydania.
- 10 wykładów z filozofii języka, Polskie Towarzystwo Semiotyczne, Warszawa 1991.
- Empiryzm współczesny, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 1991 (redakcja).
- Logika języka naturalnego, Polskie Towarzystwo Semiotyczne, Warszawa 1999.
- Ćwiczenia z logiki, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003.
- W cieniu kościoła, czyli demokracja po polsku, Książka i Prasa, Warszawa 2004 ISBN 83-88353-51-9.
- Wprowadzenie do logiki formalnej – podręcznik dla humanistów, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2006.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h Informacja z nekrologu prof. Barbary Stanosz podpisanego przez dziekana, pracowników i studentów Wydziału Filozofii i Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego i zamieszczonego w „Gazecie Stołecznej” z dnia 11 czerwca 2014 r., s. 8.
- ↑ Kultura 1976/03/342 Paryż 1976, s. 30.
- ↑ a b c d Magdalena Środa, Miała język nie tylko precyzyjny, ale też cięty. Nie żyje Barbara Stanosz (1935-2014), „Gazeta Wyborcza” Nr 134 (8166) z 11 czerwca 2014 r., s. 2.
- ↑ Lista tutorów Collegium Invisibile. ci.edu.pl. [dostęp 2011-04-02].
- ↑ Filozoficzne podstawy ateizmu, „Racjonalista.pl” [dostęp 2018-04-12] (pol.).
- ↑ Rozmowa z prof. Barbarą Stanosz, „Racjonalista.pl” [dostęp 2018-04-12] (pol.).
- ↑ Praca zbiorowa, Niezbędnik ateisty Wydawnictwo Czarna Owca Warszawa 2010, s.217.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- J. Mantel-Niećko, Próba sił. Źródła do dziejów Uniwersytetu Warszawskiego po 13 grudnia 1981, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 1991.