Barbara Stępniewska-Holzer – Wikipedia, wolna encyklopedia

Barbara Stępniewska-Holzer
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

6 października 1941
Warszawa

Profesor nauk humanistycznych
Specjalność: historia powszechna XIX w.
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Doktorat

1970

Habilitacja

1991 – historia
Uniwersytet Wrocławski

Profesura

20 maja 2004

Barbara Stępniewska-Holzer (ur. 6 października 1941 w Warszawie) – polska historyczka.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Absolwentka Wydziału Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego (1964). Pracę doktorską obroniła w 1970 (Islam w kulturze społeczeństwa państw nadnigeryjskich w XIV–XVI w.). Habilitowała się w 1991 na Uniwersytecie Wrocławskim (Rozpowszechnianie się Islamu w Sudanie Zachodnim od XII do XVI wieku). Od 2002 profesor UW. Pracowała w latach 1970–1981 w Studium Afrykanistycznym UW, 1981–1993 Instytucie Orientalistycznym UW. W latach 1993–2000 pracownik Filii UW w Białymstoku, później Uniwersytetu w Białymstoku (w latach 1995–2000 dyrektor Instytutu Historii UwB). Od 1999 pracownik w Ośrodku Badań Tradycji Antycznej Europy Środkowowschodniej UW, obecnie Wydział „Artes Liberales” UW. Zajmuje się historią XIX wieku.

Jej mężem był historyk i politolog Jerzy Holzer.

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Rozpowszechnianie się islamu w Sudanie Zachodnim od XII do XVI wieku, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich Wydawnictwo PAN 1972.
  • Muhammad Ali: narodziny nowoczesnego państwa egipskiego, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich 1978.
  • Bariery modernizacji: studium z dziejów Egiptu w pierwszej połowie XIX wieku, Warszawa: WN UW 1990 (wyd. 2 – Warszawa: Wydawnictwa UW 1994).
  • Życie codzienne na Bliskim Wschodzie w XIX wieku, Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 2002.
  • (współautor: Jerzy Holzer), Egipt: stulecie przemian, Warszawa: Collegium Civitas – Wydawnictwo Akademickie Dialog 2006 (wyd. 2 popr. i rozsz. 2008).
  • Żydzi na Białorusi: studium z dziejów strefy osiedlenia w pierwszej połowie XIX w., Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego 2013.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]