Arthur Havelock – Wikipedia, wolna encyklopedia

Arthur Havelock
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

7 maja 1844
Bath

Data i miejsce śmierci

25 czerwca 1908
Bath

Gubernator Tasmanii
Okres

od 8 listopada 1901
do 16 kwietnia 1904

Poprzednik

lord Gormanston

Następca

Gerald Strickland

Gubernator Madrasu
Okres

od 18 marca 1896
do 28 grudnia 1900

Poprzednik

lord Wenlock

Następca

lord Ampthill

Odznaczenia
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Św. Michała i Św. Jerzego (Wielka Brytania) Krzyż Komandorski Orderu Św. Michała i Św. Jerzego (Wielka Brytania) Order Imperium Indyjskiego Order Gwiazdy Indii

Arthur Elibank Havelock (ur. 7 maja 1844 w Bath, zm. 25 czerwca 1908 tamże[1]) – brytyjski administrator kolonialny, od lat 70. XIX wieku aż po pierwsze lata XX wieku zajmujący szereg stanowisk w posiadłościach brytyjskich.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Młodość i służba wojskowa[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z rodziny o tradycjach wojskowych, jego ojciec William Havelock był podpułkownikiem, a stryj Henry Havelock generałem. Część dzieciństwa spędził w Indiach[1]. Sam również ukończył Royal Military Academy w Sandhurst, uczelnię, której absolwenci automatycznie otrzymywali promocję oficerską. Służbę w koloniach rozpoczął w 1873 jako adiutant gubernatora Mauritiusa. Następnie był tymczasowym głównym komisarzem Seszeli (1874–1875), a później sekretarzem administracji kolonialnej na Fidżi. Wszystkie te stanowiska zajmował jako żołnierz służby czynnej, z której wystąpił w marcu 1877 roku w stopniu kapitana[1]. Jeszcze w tym samym roku został zawodowym urzędnikiem cywilnej służby kolonialnej.

Cywilna służba kolonialna[edytuj | edytuj kod]

W kolejnych latach pracował w Indiach Zachodnich, ponownie na Seszelach, w Sierra Leone, a także w Liberii, gdzie był konsulem generalnym, mającym za zadanie ustalenie przebiegu granicy między tym niepodległym państwem a posiadłościami brytyjskimi[1]. W 1884 stanął na czele administracji kolonialnej na Trynidadzie. Już rok później został przeniesiony do Afryki Południowej, gdzie został gubernatorem Natalu i Zululandu. W latach 1889–1890 krótko pracował w Europie jako brytyjski delegat w składzie międzynarodowej komisji ds. zwalczania niewolnictwa[1].

W 1890 został gubernatorem Cejlonu, a pięć lat później przeszedł na urząd gubernatora Madrasu. W 1901 opuścił to stanowisko, będąc już w nie najlepszym stanie zdrowia. Z tego powodu dwukrotnie odrzucił propozycje nowego urzędu – nie chciał być ani gubernatorem Straits Settlements ani Wiktorii[1]. Przyjął wprawdzie nominację na gubernatora Tasmanii, której klimat, bliski europejskiemu, bardziej odpowiadał jego kondycji, ale już po niespełna dwóch i pół roku od przybycia do Hobart złożył dymisję i postanowił przejść na emeryturę. Ostatnie lata życia spędził w hrabstwie Devon[1]. Zmarł w wieku 64 lat.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Havelock otrzymał następujące odznaczenia:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j k George B. Cartland, Havelock, Sir Arthur Elibank (1844–1908), „Australian Dictionary of Biography”, Canberra: National Centre of Biography, Australian National University [dostęp 2016-11-24].