Annika Belshaw – Wikipedia, wolna encyklopedia

Annika Belshaw
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

13 czerwca 2002
Steamboat Springs

Klub

Steamboat Springs WSC

Debiut w PŚ

27 stycznia 2018 w Ljubnie (39. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

4 grudnia 2022 w Lillehammer (20. miejsce)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Stany Zjednoczone
Mistrzostwa Ameryki Północnej
srebro Whistler 2019 duża
srebro Whistler 2019 normalna
Inne nagrody
Puchar Karpat
brąz 3. miejsce
2018/2019
Multimedia w Wikimedia Commons

Annika Belshaw (ur. 13 czerwca 2002 w Steamboat Springs[1]) – amerykańska skoczkini narciarska, reprezentantka klubu Steamboat Springs WSC. Uczestniczka mistrzostw świata seniorów (2021 i 2023), mistrzostw świata juniorów (2018–2022) oraz igrzysk olimpijskich młodzieży (2020). Medalistka mistrzostw Ameryki Północnej (2019) oraz mistrzostw kraju.

Skoki narciarskie uprawia również jej młodszy brat, Erik[2].

Przebieg kariery[edytuj | edytuj kod]

Początkowo uprawiała kombinację norweską – jedyne starty w zawodach FIS w tej dyscyplinie zaliczyła we wrześniu 2016, biorąc udział w juniorskich zawodach w Oberstdorfie[3].

We wrześniu 2017 w Kanderstegu zadebiutowała w FIS Cupie, zdobywając punkty cyklu za zajęcie 28. lokaty. W grudniu 2017 po raz pierwszy wystartowała w Pucharze Kontynentalnym, plasując się na 11. i 12. pozycji zawodów w Notodden[4].

W latach 2018–2022 pięciokrotnie startowała na mistrzostwach świata juniorów. Indywidualnie najlepszy rezultat (20. miejsce) osiągnęła w 2021[5].

24 marca 2018 w Oberstdorfie po raz pierwszy wystartowała w kwalifikacjach do konkursu Pucharu Świata. Dzień później w tej samej miejscowości zadebiutowała w konkursie głównym cyklu, kończąc zawody na ostatnim 40. miejscu[4]. W styczniu 2020 wzięła udział w Zimowych Igrzyskach Olimpijskich Młodzieży 2020, na których zajęła 21. lokatę w rywalizacji indywidualnej. Na Mistrzostwach Świata Seniorów 2021 indywidualnie odpadła w kwalifikacjach do zawodów na skoczni normalnej oraz zajęła 10. i 12. miejsce drużynowo[6].

Na przełomie lutego i marca 2023 w swoim drugim starcie na mistrzostwach świata seniorów zajęła indywidualnie 31. (skocznia normalna) i 32. miejsce (skocznia duża) oraz 10. lokatę w zawodach drużynowych kobiet i mikście[7].

Zdobyła srebrne medale na skoczni normalnej i dużej podczas Mistrzostw Ameryki Północnej 2019[8][9]. Jest również medalistką mistrzostw Stanów Zjednoczonych – zdobyła złoty medal na skoczni normalnej i dużej w 2021[10][11], 2022[12][13] i 2023[14][15] oraz brązowy na skoczni normalnej i dużej w 2018[16] oraz na skoczni normalnej w 2019[17].

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwyciężczyni
37. 25 lutego 2021 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-95 HS-106 indywid. 73,5 m – 69,6 pkt 210,0 pkt Ema Klinec
10. 26 lutego 2021 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-95 HS-106 druż.[a] 77,0 m – 254,3 pkt (73,5 pkt) 705,0 pkt Austria
12. 28 lutego 2021 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-95 HS-106 druż. miesz.[b] 70,5 m – 258,6 pkt (48,0 pkt) 742,2 pkt Niemcy
NQ 3 marca 2021 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-120 HS-137 indywid. nie zakwalifikowała się Maren Lundby
31. 23 lutego 2023 Słowenia Planica Srednja skakalnica K-95 HS-102 indywid. 85,0 m – 95,2 pkt 153,9 pkt Katharina Althaus
10. 26 lutego 2023 Słowenia Planica Srednja skakalnica K-95 HS-102 druż. miesz.[c] 79,0 m – 412,2 pkt (93,8 pkt) 605,0 pkt Niemcy
32. 1 marca 2023 Słowenia Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-138 indywid. 108,0 m – 83,5 pkt 180,7 pkt Alexandria Loutitt

Mistrzostwa świata juniorów[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwyciężczyni
27. 2 lutego 2018 Szwajcaria Kandersteg Nordic Arena K-95 HS-106 indywid. 81,0 m 81,0 m 154,7 pkt 107,9 pkt Nika Križnar
11. 3 lutego 2018 Szwajcaria Kandersteg Nordic Arena K-95 HS-106 druż.[d] 65,0 m – 101,3 pkt (24,7 pkt) 631,8 pkt Słowenia
10. 4 lutego 2018 Szwajcaria Kandersteg Nordic Arena K-95 HS-106 druż. miesz.[e] 77,0 m – 302,1 pkt (68,4 pkt) 567,2 pkt Norwegia
37. 24 stycznia 2019 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 indywid. 73,5 m – 88,5 pkt 164,6 pkt Anna Szpyniowa
11. 26 stycznia 2019 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 druż.[f] 77,5 m – 280,4 pkt (85,2 pkt) 631,8 pkt Rosja
12. 27 stycznia 2019 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 druż. miesz.[g] 80,5 m – 378,3 pkt (93,1 pkt) 606,1 pkt Rosja
52. 5 marca 2020 Niemcy Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-105 indywid. 65,5 m – 28,6 pkt 210,3 pkt Marita Kramer
10. 7 marca 2020 Niemcy Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-105 druż.[h] 77,0 m – 202,1 pkt (52,7 pkt) 598,6 pkt Austria
20. 11 lutego 2021 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 indywid. 78,0 m 79,5 m 166,2 pkt 72,8 pkt Thea Minyan Bjørseth
9. 12 lutego 2021 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 druż.[i] 81,5 m – 296,8 pkt (89,0 pkt) 586,8 pkt Austria
27. 3 marca 2022 Polska Zakopane Średnia Krokiew K-95 HS-105 indywid. 75,0 m 77,5 m 140,8 pkt 99,7 pkt Nika Prevc
6. 5 marca 2022 Polska Zakopane Średnia Krokiew K-95 HS-105 druż.[j] 83,5 m 89,0 m 603,1 pkt (164,5 pkt) 285,4 pkt Słowenia
10. 6 marca 2022 Polska Zakopane Średnia Krokiew K-95 HS-105 druż. miesz.[k] 87,0 m – 257,1 pkt (91,9 pkt) 627,3 pkt Austria

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[18]
2022/2023 40.
2023/2024 40.

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Świata[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Sezon 2017/2018
Lillehammer Lillehammer Lillehammer Hinterzarten Sapporo Sapporo Zaō Zaō Ljubno Ljubno Râșnov Râșnov Oslo Oberstdorf Oberstdorf punkty
- - - - - - - - 39 q - - - q 40 0
Sezon 2019/2020
Lillehammer Lillehammer Klingenthal Sapporo Sapporo Zaō Zaō Râșnov Râșnov Oberstdorf Oberstdorf Hinzenbach Hinzenbach Ljubno Lillehammer Lillehammer punkty
- - - - - - - - - - - q q q - - 0
Sezon 2020/2021
Ramsau Ljubno Titisee-Neustadt Titisee-Neustadt Hinzenbach Hinzenbach Hinzenbach Râșnov Râșnov Niżny Tagił Niżny Tagił Czajkowskij Czajkowskij punkty
39 q q q q q q 36 q 39 40 q - 0
Sezon 2021/2022
Niżny Tagił Niżny Tagił Lillehammer Lillehammer Klingenthal Klingenthal Ramsau Ljubno Ljubno Willingen Willingen Hinzenbach Hinzenbach Lillehammer Lillehammer Oslo Oslo Oberhof Oberhof punkty
q q q q - - - q q - - - - - - - - - - 0
Sezon 2022/2023
Wisła Wisła Lillehammer Lillehammer Titisee-Neustadt Villach Villach Ljubno Ljubno Sapporo Sapporo Zaō Zaō Hinterzarten Hinterzarten Willingen Willingen Hinzenbach Hinzenbach Râșnov Râșnov Oslo Oslo Lillehammer Lillehammer Lahti punkty
- - 33 20 33 37 35 37 26 q 32 35 27 - - 28 24 31 32 20 19 q q 29 26 - 60
Sezon 2023/2024
Lillehammer Lillehammer Engelberg Engelberg Garmisch-Partenkirchen Oberstdorf Villach Villach Sapporo Sapporo Zaō Ljubno Ljubno Willingen Willingen Hinzenbach Hinzenbach Lahti Oslo Oslo Trondheim Trondheim Vikersund Planica punkty
- - - - q q 39 30 32 37 38 21 33 20 26 40 q 33 q q q q - - 27
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach
 q  – zawodniczka nie zakwalifikowała się
 -  – zawodniczka nie wystartowała

Raw Air[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[18]
2023 38.
2024 50.

Turniej Sylwestrowy[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce
2022/2023 34.

Letnie Grand Prix[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w poszczególnych konkursach LGP[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu LGP 2023

2018
Hinterzarten 28.07 Courchevel 10.08 Frenštát 17.08 Frenštát 18.08 Czajkowskij 09.09 punkty
- - q q - 0
2021
Wisła 17.07 Wisła 18.07 Courchevel 06.08 Frenštát 15.08 Czajkowskij 11.09 Czajkowskij 12.09 Klingenthal 02.10 punkty
- - 31 q 39 q - 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach
 q  – zawodniczka nie zakwalifikowała się
 -  – zawodniczka nie wystartowała

Puchar Kontynentalny[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce
2017/2018 31.[19]
2018/2019 27.[20]
2019/2020 56.[21]
2021/2022 4.[22]
2022/2023 12.[23]

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 25 marca 2022 Stany Zjednoczone Lake Placid MacKenzie Intervale K-90 HS-100 87,5 m 93,5 m 221,8 pkt[l]

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni
1. 25 marca 2022 Stany Zjednoczone Lake Placid MacKenzie Intervale K-90 HS-100 87,5 m 93,5 m 221,8 pkt 1.[l] –
2. 26 marca 2022 Stany Zjednoczone Lake Placid MacKenzie Intervale K-90 HS-100 95,0 m 93,0 m 226,8 pkt 2. 1,8 pkt Hannah Wiegele
3. 16 grudnia 2022 Norwegia Notodden Tveitanbakken K-90 HS-98 91,5 m 87,5 m 223,3 pkt 2. 1,8 pkt Juliane Seyfarth
4. 17 grudnia 2022 Norwegia Notodden Tveitanbakken K-90 HS-98 91,5 m 91,0 m 231,7 pkt 2. 3,0 pkt Nora Midtsundstad

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu sezonu 2022/2023

Sezon 2017/2018
Notodden Notodden Planica Planica Brotterode Brotterode punkty
11 13 - - - - 44
Sezon 2018/2019
Notodden Notodden Planica Planica Brotterode Brotterode punkty
11 12 30 33 - - 47
Sezon 2019/2020
Notodden Notodden Rena Rena Brotterode Brotterode punkty
40 30 dq 26 - - 6
Sezon 2021/2022
Zhangjiakou Zhangjiakou Vikersund Vikersund Notodden Notodden Innsbruck Innsbruck Brotterode Brotterode Park City Park City Whistler Whistler Lake Placid Lake Placid punkty
- - - - 5 6 - - 20 20 6 5 7 14 1 2 426
Sezon 2022/2023
Vikersund Vikersund Notodden Notodden Eisenerz Eisenerz Lahti Lahti punkty
- - 2 2 - - - - 160
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodniczka nie wystartowała

Letni Puchar Kontynentalny[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce
2019 66.[24]
2021 22.[25]
2022 4.[26]

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu LPK 2022

2019
Szczuczyńsk Szczuczyńsk Szczyrk Szczyrk Lillehammer Stams Stams punkty
- - 32 31 24 28 26 15
2021
Kuopio Kuopio Râșnov Râșnov Oslo Oslo punkty
15 dq 19 22 19 16 64
2022
Lillehammer Lillehammer Lake Placid Lake Placid Lake Placid punkty
10 12 4 5 5 188
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 -  − zawodniczka nie wystartowała

FIS Cup[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce
2017/2018 36.[27]
2018/2019 16.[28]
2019/2020 81.[29]
2021/2022 8.[30]

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni
1. 26 lutego 2022 Niemcy Oberhof Kanzlersgrund K-90 HS-100 88,5 m 89,0 m 208,0 pkt 2.[m] 16,8 pkt Anna Hoffmann
2. 27 lutego 2022 Niemcy Oberhof Kanzlersgrund K-90 HS-100 90,0 m 94,0 m 241,3 pkt 2. 5,2 pkt Anna Twardosz

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu sezonu 2022/2023

Sezon 2017/2018
Villach Villach Kandersteg Kandersteg Râșnov Râșnov Whistler Whistler Rastbüchl Rastbüchl Villach Villach Falun punkty
- - 28 32 - - 5 8 - - - - - 80
Sezon 2018/2019
Villach Villach Szczyrk Szczyrk Râșnov Râșnov Park City Park City Rastbüchl Rastbüchl Villach Villach punkty
- - - - 8 11 4 5 - - - - 151
Sezon 2019/2020
Szczyrk Szczyrk Szczuczyńsk Szczuczyńsk Ljubno Ljubno Râșnov Râșnov Villach Villach Oberwiesenthal Oberwiesenthal Rastbüchl Rastbüchl Villach Villach punkty
- - - - 19 24 - - - - 24 27 - - 32 37 30
Sezon 2021/2022
Otepää Otepää Kuopio Kuopio Gérardmer Gérardmer Einsiedeln Einsiedeln Ljubno Ljubno Villach Villach Falun Falun Kandersteg Kandersteg Zakopane Villach Villach Oberhof Oberhof punkty
- - - - 6 9 10 9 - - - - - - - - - 11 25 2 2 314
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 -  − zawodniczka nie wystartowała

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Skład zespołu: Annika Belshaw, Anna Hoffmann, Paige Jones i Logan Sankey
  2. ↑ Skład zespołu: Annika Belshaw, Decker Dean, Paige Jones i Casey Larson
  3. ↑ Skład zespołu: Annika Belshaw, Paige Jones, Casey Larson i Andrew Urlaub
  4. ↑ Skład zespołu: Annika Belshaw, Cara Larson, Samantha Macuga i Logan Sankey
  5. ↑ Skład zespołu: Annika Belshaw, Casey Larson, Logan Sankey i Andrew Urlaub
  6. ↑ Skład zespołu: Annika Belshaw, Anna Hoffmann, Paige Jones i Samantha Macuga
  7. ↑ Skład zespołu: Annika Belshaw, Paige Jones, Greyson Scharffs i Andrew Urlaub
  8. ↑ Skład zespołu: Annika Belshaw, Jillian Highfill, Paige Jones i Cara Larson
  9. ↑ Skład zespołu: Annika Belshaw, Jillian Highfill, Paige Jones i Samantha Macuga
  10. ↑ Skład zespołu: Annika Belshaw, Alexa Brabec, Josie Johnson i Paige Jones
  11. ↑ Skład zespołu: Annika Belshaw, Erik Belshaw, Paige Jones i Stewart Gundry
  12. ↑ a b Ex aequo z Kathariną Ellmauer
  13. ↑ Ex aequo z Siną Arnet

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Annika Belshaw. olympedia.org. [dostęp 2020-07-12]. (ang.).
  2. ↑ HOME COMFORTS FOR PAGNIER AS SKI JUMPERS PREPARE TO TAKE ON THE HILL. lausanne2020.sport, 2020-01-18. [dostęp 2020-07-12]. (ang.).
  3. ↑ BELSHAW Annika - Athlete Information (Nordic Combined). fis-ski.com. [dostęp 2023-11-30]. (ang.).
  4. ↑ a b BELSHAW Annika - Athlete Information; Season 2018. fis-ski.com. [dostęp 2023-11-30]. (ang.).
  5. ↑ BELSHAW Annika - Athlete Information; FIS Junior World Ski Championships. fis-ski.com. [dostęp 2023-11-30]. (ang.).
  6. ↑ BELSHAW Annika - Athlete Information; Season 2020. fis-ski.com. [dostęp 2023-11-30]. (ang.).
  7. ↑ BELSHAW Annika - Athlete Information; Season 2023. fis-ski.com. [dostęp 2023-11-30]. (ang.).
  8. ↑ NorAm Whistler 16.03.2019. usanordic.org. [dostęp 2019-03-18]. (ang.).
  9. ↑ NorAm Whistler 17.03.2019 Ski Jumping Canada Whistler Ski Jumping Results. usanordic.org. [dostęp 2019-03-18]. (ang.).
  10. ↑ Dominik Formela: A. Belshaw i C. Larson mistrzami USA na normalnej skoczni. skijumping.pl, 2021-07-30. [dostęp 2023-11-30].
  11. ↑ Dominik Formela: Casey Larson i Annika Belshaw niepokonani na krajowym podwórku. skijumping.pl, 2021-07-31. [dostęp 2023-11-30].
  12. ↑ Dominik Formela: Casey Larson i Annika Belshaw mistrzami USA na skoczni normalnej. skijumping.pl, 2022-10-01. [dostęp 2023-11-30].
  13. ↑ Dominik Formela: Annika Belshaw i Casey Larson mistrzami USA na dużej skoczni. skijumping.pl, 2022-10-02. [dostęp 2023-11-30].
  14. ↑ Adam Bucholz: Mistrzostwa USA w Lake Placid: Kolejne złote medale rodzeństwa Belshawów. skijumping.pl, 2023-10-11. [dostęp 2023-11-30].
  15. ↑ Adam Bucholz: Mistrzostwa USA w Lake Placid: Rodzeństwo Belshawów najlepsze na dużej skoczni. skijumping.pl, 2023-10-11. [dostęp 2023-11-30].
  16. ↑ Dominik Formela: Englund i Bickner mistrzami USA. skijumping.pl, 2018-08-01. [dostęp 2023-11-30].
  17. ↑ Dominik Formela: Bickner i Lussi mistrzami USA. skijumping.pl, 2019-07-29. [dostęp 2023-11-30].
  18. ↑ a b BELSHAW Annika - Athlete Information; World Cup Standings [online], www.fis-ski.com [dostęp 2024-03-21].
  19. ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2017/2018. fis-ski.com, 2018-02-17. [dostęp 2023-03-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
  20. ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2018/2019. fis-ski.com, 2019-02-24. [dostęp 2023-03-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
  21. ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2019/2020. fis-ski.com, 2020-02-09. [dostęp 2023-03-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
  22. ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2021/2022. fis-ski.com, 2022-03-26. [dostęp 2023-03-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-04-08)]. (ang.).
  23. ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2022/2023. fis-ski.com, 2023-03-17. [dostęp 2023-03-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-03-21)]. (ang.).
  24. ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2019. fis-ski.com, 2019-09-22. [dostęp 2023-03-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
  25. ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2021. fis-ski.com, 2021-09-19. [dostęp 2023-03-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-10-17)]. (ang.).
  26. ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping Women - Cup Standings 2022. fis-ski.com, 2022-10-08. [dostęp 2023-03-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-10-10)]. (ang.).
  27. ↑ FIS Cup Women - Standings 2017/2018. fis-ski.com, 2018-03-18. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-30)]. (ang.).
  28. ↑ FIS Cup Women - Standings 2018/2019. fis-ski.com, 2019-02-24. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
  29. ↑ FIS Cup Women - Standings 2019/2020. fis-ski.com, 2020-02-16. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
  30. ↑ FIS Cup Women - Standings 2021/2022. fis-ski.com, 2022-02-27. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Mistrzynie Stanów Zjednoczonych w skokach narciarskich
Skocznia normalna
Skocznia duża
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Annika_Belshaw&oldid=73205652”