Andrzej Sulima Kamiński – Wikipedia, wolna encyklopedia

Andrzej Sulima Kamiński
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

1935
Kraków

Profesor nauk humanistycznych
Specjalność: historia Europy Środkowo-Wschodniej XVI–XVIII wieku
Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Doktorat

1966

Polska Akademia Umiejętności
Status

członek zagraniczny

Doktor honoris causa
Akademia Kaliska – 2022
Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Columbia (1970–1982), Uniwersytet Georgetown (od 1982)

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Andrzej Sulima Kamiński (ur. 1935 w Krakowie) – polski profesor historii specjalizujący się w historii Rzeczypospolitej Obojga Narodów, Europy Środkowo-Wschodniej i Rosji XVI–XVIII wieku. Dyrektor i założyciel Instytutu Przestrzeni Obywatelskiej i Polityki Społecznej, członek zagraniczny PAU.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Edukacja[edytuj | edytuj kod]

Ukończył studia na Wydziale Filozoficzno-Historycznym Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. W 1966 doktoryzował się[1].

Działalność naukowa[edytuj | edytuj kod]

W latach 1970–1982 był wykładowcą na Uniwersytecie Columbia w Nowym Jorku, a od 1982 wykładał historię na Uniwersytecie Georgetown w Waszyngtonie. Jako profesor gościnny wykładał na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley, Fordham University w Nowym Jorku, w Uniwersytecie Hebrajskim w Jerozolimie, Uniwersytecie Pittsburskim oraz Uniwersytecie Warszawskim.

W 2005 na zaproszenie ministerstwa spraw zagranicznych Izraela prowadził katedrę polską na Uniwersytecie Hebrajskim w Jerozolimie, a w latach 80. XX w. – otwarte seminarium dla Polaków w Stanach Zjednoczonych na Uniwersytecie Columbia poświęcone problemom najnowszej historii Polski. Prowadził również otwarte seminaria w Instytucie im. Józefa Piłsudskiego w Nowym Jorku.

Od 1997 jest członkiem zagranicznym Polskiej Akademii Umiejętności. W 2006 założył przy Wyższej Szkole Handlu i Prawa im. Ryszarda Łazarskiego Instytut Przestrzeni Obywatelskiej i Polityki Społecznej.

W swych wykładach i publikacjach wskazuje na związki między tradycją obywatelską oraz systemem wartości Rzeczypospolitej (wielu narodów) a ideami stanowiącymi genezę i fundament współczesnej integracji narodów europejskich w ramach Unii Europejskiej. Podkreśla, że dzieje Rzeczypospolitej powinny zająć istotne miejsce w wydobywanej z zapomnienia i często lekceważonej historii parlamentaryzmu i konstytucjonalizmu europejskiego. Jest autorem wielu książek i artykułów poświęconych historii i kulturze krajów Europy Środkowo-Wschodniej. Prowadzi badania na temat dziejów przestrzeni obywatelskiej w Europie.

Działalność społeczna[edytuj | edytuj kod]

Działał na rzecz Polski oraz obszaru postsowieckiego w ramach East Central European Scholarship Program (ECESP). Program ten został utworzony przez Kongres Stanów Zjednoczonych i umożliwia studia w USA młodym liderom pochodzącym z krajów postkomunistycznych. Profesor brał udział w procesie wyboru kandydatów do Programu, a następnie był doradcą naukowym stypendystów. Do chwili obecnej Program ukończyło ok. 2000 osób, w tym ok. 400 z Polski. Większość polskich absolwentów Programu wchodzi w skład polskich elit politycznych i gospodarczych. W marcu 2006 z inicjatywy profesora Wyższa Szkoła Handlu i Prawa im. Ryszarda Łazarskiego była organizatorem Zjazdu Absolwentów ECESP.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

3 marca 2008 został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[1].

W 2022 otrzymał tytuł doktora honoris causa Akademii Kaliskiej[1].

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Konfederacja sandomierska wobec Rosji w okresie poaltransztadzkim 1706–1709, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich – Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk 1969.
  • Republic vs. autocracy. Poland-Lithuania and Russia 1686–1697, Cambridge, MS,; distr. by Harvard Univ. Press for the Harvard Ukrainian Research Inst 1993.
  • Historia Rzeczypospolitej Wielu Narodów 1505–1795. Obywatele, ich państwa, społeczeństwo, kultura, Lublin: Instytut Europy Środkowo-Wschodniej 2000.
  • Rèspublìka suprac' aŭtakratyì. Rèč Paspalìtaâ ì Rasìâ ŭ 1686–1697 gadah, per. z ang. Ales' Martynaŭ, Mìnsk: Ì. P. Logvìnau 2009.
  • O tradycjach obywatelskich Rzeczypospolitej – rozmowa z Andrzejem Sulimą-Kamińskim, w: Andrzej Nowak, Od imperium do imperium. Spojrzenie na historię Europy Wschodniej, Kraków: Arcana – Warszawa: Instytut Historii PAN 2004, s.315–336.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Prof. Andrzej Sulima Kamiński doktorem honoris causa Akademii Kaliskiej [online], Uniwersytet Kaliski, 25 października 2022 [dostęp 2024-03-20] (pol.).