Ameryka Środkowa – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ameryka Środkowa

Ameryka Środkowa – centralny region geograficzny Ameryki. Jest definiowany jako południowa część Ameryki Północnej, w której skład wchodzą dwie części: kontynentalna (Ameryka Centralna), rozciągająca się między przesmykiem Tehuantepec a Przesmykiem Panamskim, i wyspiarska (Antyle). Obszar liczy około 850 000 km² powierzchni i jest zamieszkany przez ponad 90 mln ludzi[1][2][3].

Państwa Ameryki Środkowej[edytuj | edytuj kod]

Lp. Państwo Stolica
1  Antigua i Barbuda Saint John’s
2  Bahamy Nassau
3  Barbados Bridgetown
4  Belize Belmopan
5  Dominika Roseau
6  Dominikana Santo Domingo
7  Grenada Saint George’s
8  Gwatemala Gwatemala
9  Haiti Port-au-Prince
10  Honduras Tegucigalpa
11  Jamajka Kingston
12  Kostaryka San José
13  Kuba Hawana
14  Meksyk (południowo-wschodnia część kraju) Meksyk
15  Nikaragua Managua
16  Panama Panamá
17  Portoryko San Juan
18  Saint Kitts i Nevis Basseterre
19  Saint Lucia Castries
20  Saint Vincent i Grenadyny Kingstown
21  Salwador San Salvador

Dodatkowo w Ameryce Środkowej znajduje się kilkanaście terytoriów zależnych[1].


Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Ameryka Środkowa, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2023-05-24].
  2. Ameryka Centralna, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2023-05-23].
  3. Ameryka Środkowa. Onet WIEM. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-07-08)].