Amblyornis – Wikipedia, wolna encyklopedia

Amblyornis
Elliot, 1872[1]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – ogrodnik krótkoczuby (A. subalaris) na ilustracji autorstwa R.B. Sharpe’a
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

śpiewające

Rodzina

altanniki

Rodzaj

Amblyornis

Typ nomenklatoryczny

Ptilonorhynchus inornatus Schlegel, 1871

Synonimy
Gatunki

5 gatunków – zobacz opis w tekście

Amblyornisrodzaj ptaków z rodziny altanników (Ptilonorhynchidae).

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące na Nowej Gwinei[5].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała 24–26 cm; masa ciała 95–155 g[5].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

  • Amblyornis (Ambliornis): gr. αμβλυοεις ambluoeis „ciemny”; ορνις ornis, ορνιθος ornithos „ptak”[6].
  • Xanthochlamys: gr. ξανθος xanthos „żółty, złoty”; χλαμυς khlamus, χλαμυδος khlamudos „płaszcz, peleryna”[7]. Typ nomenklatoryczny: Amblyornis subalaris Sharpe, 1884.
  • Archboldia: Richard Archbold (1907–1976), amerykański zoolog, kolekcjoner z Madagaskaru i Nowej Gwinei, sponsor wypraw na Nową Gwineę i Ocean Spokojny, założyciel Archbold Biological Station na Florydzie w 1941 roku[8]. Typ nomenklatoryczny: Archboldia papuensis Rand, 1940.

Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki[9]:

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Niepoprawna późniejsza pisownia Amblyornis Elliot, 1872.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. D.G. Elliot. Descriptions of Two Genera of Paradiseidae, with remarks on some of the Species. „Ibis”. Third Series. 2, s. 113, 1872. (ang.). 
  2. T. Salvadori. Catalogo d’una collezione d’uccelli del gruppo di Halmahera e di varie località della Papuasia, inviati in dono al Museo Civico di Genova dal Sig. A. A. Bruijn. (Tav. XXI). „Annali del Museo civico di storia naturale di Genova”. 7, s. 780, 1875. (wł.). 
  3. R.B. Sharpe. List of the genera and species of the Paradiseidce and Ptilonorhynchidae known up to the present day:. „Bulletin of the British Ornithologists’ Club”. 4 (22), s. xv, 1894. (ang.). 
  4. A.L. Rand. New birds from the 1938-1939 expedition. „American Museum novitates”. 1072, s. 9, 1940. (ang.). 
  5. a b D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette: Bowerbirds (Ptilonorhynchidae), version 1.0. W: S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (red.): Birds of the World. Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2020. DOI: 10.2173/bow.ptilon1.01. [dostęp 2020-05-28]. (ang.). Publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana rejestracja, też płatna, lub wykupienie subskrypcji
  6. The Key to Scientific Names, Amblyornis [dostęp 2023-05-23].
  7. The Key to Scientific Names, Xanthochlamys [dostęp 2023-05-23].
  8. The Key to Scientific Names, Archboldia [dostęp 2023-05-23].
  9. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Ptilonorhynchidae Gray,GR, 1841 - altanniki - Bowerbirds (wersja: 2021-01-16). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-06-25].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).