Ptaki neognatyczne – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ptaki neognatyczne
Neognathae
Pycraft(inne języki), 1900
Okres istnienia: kreda późna–dziś
100.5/0
100.5/0
Ilustracja
Przedstawiciel infragromady – kos (Turdus merula)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rzędy

zobacz opis w tekście

Ptaki neognatyczne, neognatyczne (Neognathae) – grupa ptaków w randze infragromady wyróżniona na podstawie budowy podniebienia. Charakteryzują się ruchomym podniebieniem i częściową redukcją niektórych kości. Należy do nich większość współczesnych ptaków. Po raz pierwszy neognatyczne pojawiły się 66 mln lat temu, w późnej kredzie.

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Do infragromady należą następujące rzędy[1]:

  • Nadrząd: Phoenicopterimorphae
  • Nadrząd: Columbimorphae
  • Nadrząd: Otidimorphae
  • Nadrząd: Caprimulgimorphae
  • Nadrząd: Opisthocomimorphae
  • Nadrząd: Gruimorphae
  • Nadrząd: Phaethontimorphae
  • Kohorta: Aequornithia
  • Nadrząd: Gaviimorphae
  • Gaviiformes – nury
  • Nadrząd: Procellariimorphae
  • Nadrząd: Pelecanimorphae
  • Kohorta: Coracornithia
  • Nadrząd: Accipitrimorphae
  • Nadrząd: Strigimorphae
  • Strigiformes – sowy
  • Nadrząd: Coraciimorphae
  • Nadrząd: Passerimorphae

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek, M. Kuziemko: Infragromada: Neognathae Pycraft, 1900 – ptaki neognatyczne (wersja: 2021-01-21). [w:] Aktualna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-03-17].