Ajla Del Ponte – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ajla Del Ponte
Ilustracja
Ajla Del Ponte (2020)
Data i miejsce urodzenia

15 lipca 1996
Locarno

Wzrost

168 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Szwajcaria
Halowe mistrzostwa Europy
złoto Toruń 2021 bieg na 60 m
Młodzieżowe mistrzostwa Europy
brąz Bydgoszcz 2017 sztafeta 4 × 100 m
Uniwersjada
złoto Tajpej 2017 sztafeta 4 × 100 m
złoto Neapol 2019 sztafeta 4 × 100 m
srebro Neapol 2019 bieg na 100 m

Ajla Del Ponte (ur. 15 lipca 1996 w Locarno[1]) – szwajcarska lekkoatletka, sprinterka, złota medalistka halowych mistrzostw Europy w 2021.

Osiągnięcia sportowe[edytuj | edytuj kod]

Zajęła 5. miejsce w sztafecie 4 × 100 metrów i odpadła w eliminacjach biegu na 100 metrów na mistrzostwach świata juniorów w 2014 w Eugene[2][3]. Odpadła w eliminacjach biegu na 200 metrów i sztafety 4 × 100 metrów na mistrzostwach Europy juniorów w 2015 w Eskilstunie[4][5]. Zajęła 5. miejsce w sztafecie 4 × 100 metrów na mistrzostwach Europy w 2016 w Amsterdamie[6] i odpadła w eliminacjach tej konkurencji na igrzyskach olimpijskich w 2016 w Rio de Janeiro[1]. Odpadła w półfinale biegu na 60 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 2017 w Belgradzie[7].

Zdobyła brązowy medal w sztafecie 4 × 100 metrów i zajęła 5. miejsce na 100 metrów na młodzieżowych mistrzostwach Europy w 2017 w Bydgoszczy[8]. Zajęła 5. miejsce w sztafecie 4 × 100 metrów na mistrzostwach świata w 2017 w Londynie[9]. Zwyciężyła w tej konkurencji i zajęła 8. miejsce w biegu na 100 metrów na uniwersjadzie w 2017 w Tajpej[10]. Odpadła w półfinale biegu na 60 metrów na halowych mistrzostwach świata w 2018 w Birmingham[11]. Zajęła 4. miejsce w sztafecie 4 × 100 metrów i odpadła w półfinale biegu na 100 metrów na mistrzostwach Europy w 2018 w Berlinie[5][12]. Zajęła 8. miejsce w biegu na 60 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 2019 w Glasgow[13].

Zwyciężyła w sztafecie 4 × 100 metrów i zdobyła srebrny medal w biegu na 100 metrów na uniwersjadzie w 2019 w Neapolu[14]. Zajęła 4. miejsce w sztafecie 4 × 100 metrów i odpadła w eliminacjach biegu na 100 metrów na mistrzostwach świata w 2019 w Dosze[15].

Zdobyła złoty medal w biegu na 60 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 2021 w Toruniu, wyprzedzając Lottę Kemppinen z Finlandii i Jamile Samuel z Wielkiej Brytanii[16]. Zajęła 4. miejsce w miejsce w sztafecie 4 × 100 metrów i 5. miejsce w biegu na 100 metrów na igrzyskach olimpijskich w 2020 w Tokio[1]. Odpadła w eliminacjach biegu na 100 metrów na mistrzostwach świata w 2022 w Eugene.

Dwukrotnie poprawiała rekord Szwajcarii w biegu na 100 metrów do wyniku 10,90 s, uzyskanego 14 sierpnia 2021 w La Chaux-de-Fonds[17] i sześciokrotnie w sztafecie 4 × 100 metrów do rezultatu 42,05 s, uzyskanego 5 sierpnia 2021 w Tokio. Jest to aktualny (styczeń 2024) rekord Szwajcarii[18]. W hali była rekordzistką w biegu na 60 metrów z czasem 7,03 s, uzyskanym 7 marca 2021 w Toruniu[19].

Rekordy życiowe[edytuj | edytuj kod]

Rekordy życiowe Del Ponte[5]:

  • bieg na 100 metrów – 10,90 s (14 sierpnia 2021, La Chaux-de-Fonds)
  • bieg na 200 metrów – 22,38 s (14 sierpnia 2021, La Chaux-de-Fonds)
  • bieg na 60 metrów (hala) – 7,03 s (7 marca 2021, Toruń)
  • bieg na 200 metrów (hala) – 23,39 s (21 lutego 2021, Magglingen)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Ajla Del Ponte [online], olympedia.org [dostęp 2022-07-18] (ang.).
  2. World Athletics U20 Championships, Eugene (Hayward Field), OR 22 Jul – 27 Jul 2014. 4x100 Metres Relay women. Final Results [online], World Athletics [dostęp 2022-07-18] (ang.).
  3. World Athletics U20 Championships, Eugene (Hayward Field), OR 22 Jul – 27 Jul 2014. 100 Metres women. Heats Results [online], World Athletics [dostęp 2022-07-18] (ang.).
  4. U20 Championships Tallinn 2021 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 334–335 [dostęp 2022-07-18] (ang.).
  5. a b c Ajla Del Ponte w bazie World Athletics (ang.) [dostęp 2022-07-18].
  6. Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 665 [dostęp 2022-07-18] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  7. European Athletics Indoor Championships – Toruń 2021 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 530–531 [dostęp 2022-07-18] (ang.).
  8. U23 Championships Tallinn 2021 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 174–175, 180 [dostęp 2022-07-18] (ang.).
  9. World Athletics Championships Oregon 22. Statistics Handbook [online], World Athletics, s. 397–398 [dostęp 2022-07-18] (ang.).
  10. 2017 Summer Universiade – Athletics [online], fisu.net [dostęp 2022-07-18] (ang.).
  11. World Athletics Statistics Handbook. World Athletics Indoor Championships Belgrade 2022 [online], World Athletics, s. 129 [dostęp 2022-07-18] (ang.).
  12. 06–12 Aug 2018 European Athletics Championships [online], European Athletics [dostęp 2022-07-18] (ang.).
  13. European Athletics Indoor Championships – Toruń 2021 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 537 [dostęp 2022-07-18] (ang.).
  14. Napoli 2019 30th Summer Universiade Athletics Results Book [online], universiade2019napoli.microplustiming.com/ [dostęp 2022-07-18] [zarchiwizowane z adresu 2021-07-09] (ang.).
  15. World Athletics Championships Oregon 22. Statistics Handbook [online], World Athletics, s. 272, 398 [dostęp 2022-07-18] (ang.).
  16. 04–07 Mar 2021 European Athletics Indoor Championships [online], European Athletics [dostęp 2022-07-18] (ang.).
  17. Rekordentwicklung / Evolutions des records. Frauen Läufe Stadion / femmes courses en stade [online], swiss-athletics.ch, 11 sierpnia 2023 [dostęp 2024-01-25] (niem. • fr.).
  18. Rekordentwicklung / Evolutions des records. Mehrkampf und Staffeln Frauen / multiple et relais femmes [online], swiss-athletics.ch, 28 czerwca 2023 [dostęp 2024-01-25] (niem. • fr.).
  19. Rekordentwicklung / Evolutions des records. Frauen Indoor / femmes indoor [online], swiss-athletics.ch, 11 stycznia 2023 [dostęp 2024-01-25] (niem. • fr.).