Adam Kłokocki – Wikipedia, wolna encyklopedia

Adam Kłokocki (ur. 31 stycznia 1733 w Iweniu, zm. przed 8 marca 1808) – polski duchowny rzymskokatolicki, jezuita, biskup pomocniczy łucko-żytomierski.

Biografia[edytuj | edytuj kod]

Urodził się na Białorusi, w diecezji wileńskiej. W 1749 wstąpił do Towarzystwa Jezusowego. W 1761 w Wilnie otrzymał święcenia prezbiteriatu. W latach 1767 - 1768 i 1770 - 1772 był prefektem szkół w Żodziszkach, a w latach 1772 - 1774 misjonarzem w Wołkowysku. W 1773 uzyskał doktorat z teologii na Akademii Wileńskiej. Po kasacie jezuitów w 1773 był proboszczem w Różannej, Wysokim Litewskim i w Narwie. Od 1792 kanonik żmudzki.

22 września 1795 papież Pius VI prekonizował go sufraganem brzeskim biskupa łuckiego i biskupem in partibus infidelium sidymskim. Sakrę biskupią przyjął w sierpniu 1798 z rąk biskupa inflancko-piltyńskiego Jana Nepomucena Kossakowskiego.

Zmarł przed 8 marca 1808. Pochowany w kościele pojezuickim Pana Jezusa i św. Kazimierza w Brześciu Litewskim^[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Adam Kłokocki [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2018-06-30]  (ang.).
• GCatholic.org
• Biskupi sufragani łuccy. Wołanie z Wołynia. [dostęp 2018-06-30]. (pol.).