Adam Dziurzyński (pilot) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Adam Dziurzyński
Data i miejsce urodzenia

12 grudnia 1902
Ustrzyki Dolne

Data i miejsce śmierci

26 kwietnia 1991
Międzybrodzie Żywieckie

Zawód, zajęcie

pilot szybowcowy

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Adam Dziurzyński (ur. 12 grudnia 1902 w Ustrzykach Dolnych[1] w ówczesnym województwie lwowskim, zm. 26 kwietnia 1991[2] w Międzybrodziu Żywieckim) – polski pilot szybowcowy, żołnierz Polskich Sił Powietrznych na Zachodzie w czasie II wojny światowej, instruktor szybowcowy, wieloletni kierownik Górskiej Szkoły Szybowcowej „Żar” w Międzybrodziu Żywieckim. Od 2000 r. patron tejże szkoły.

Kariera lotnicza (przed II wojną światową)

[edytuj | edytuj kod]

Podstawowe szkolenie szybowcowe odbył w 1933 r. w Ustianowej. W 1934 r. rozpoczął pracę zawodową w Wojskowym Obozie Szybowcowym (WOS) w Ustianowej jako pracownik warsztatowy. W WOS ukończył kurs dla instruktorów szybowcowych. Od 1936 r. do 1939 r. instruktor szybowcowy w Szkole Szybowcowej Aeroklubu Lwowskiego w ośrodku szybowcowym Bezmiechowej. Od 1 lipca 1939 r. kierownik szkoły szybowcowej Polichno-Pińczów.

II wojna światowa

[edytuj | edytuj kod]

We wrześniu 1939 roku ewakuował się wraz ze swoim ośrodkiem Przysposobienia Wojskowego Lotniczego do Rumunii, skąd przedostał się przez Maltę do Francji, gdzie został wcielony do lotnictwa[1]. W styczniu 1940 r. przybył do Anglii i zaszeregowany został do personelu technicznego[1]. Po przeszkoleniu otrzymał przydział do 300 dywizjonu bombowego w stopniu polskim sierżanta jako szef sekcji ekwipunku lotniczego i spadochronowego. Funkcję tę pełnił do zakończenia wojny.

Kariera lotnicza (po II wojnie światowej)

[edytuj | edytuj kod]
Tablica upamiętniająca Adama Dziurzyńskiego w budynku Górskiej Szkoły Szybowcowej „Żar”

W 1947 r. powrócił do Polski z Wielkiej Brytanii[1]. Objął kierownictwo Szkoły Szybowcowej Żar[1]. Funkcję tę pełnił do grudnia 1951 r. W 1951 r. podjął pracę jako pilot doświadczalny w Szybowcowym Zakładzie Doświadczalnym w Bielsku-Białej. Jako pilot doświadczalny miał wypadek zakończony ukręceniem belki kadłuba w szybowcu SZD-8 Jaskółka z usterzeniem usterzeniem motylkowym podczas wyprowadzaniu szybowca z korkociągu (wypadek zakończony szczęśliwym lądowaniem).

W 1957 r. powrócił do pracy na stanowisku kierownika Szkoły Szybowcowej Żar[1], stanowisko to pełnił do przejścia na emeryturę w dn. 31 maja 1971 r. W czasie pracy rozpoczęto budowę zbiornika elektrowni szczytowo-pompowej na górze Żar. Dzięki zaangażowaniu Adama Dziurzyńskiego przesunięto umiejscowienie zbiornika na wschód ocalając tym samym budynek szkoły na szczycie góry[2], wybudowano nowe hangary, szkołę i hotel.

Poza lotnictwem

[edytuj | edytuj kod]

Zamiłowany pszczelarz i organizator koła Pszczelarzy w Międzybrodziu Bialskim[2]. Jego pasieka uznawana była za wzorcową i była odwiedzana przez liczne rzesze pszczelarzy. Do końca życia aktywnie uczestniczył w pracach Koła Łowieckiego „Beskid” w Żywcu[2]. Przez szereg lat był łowczym koła, dbał o szkolenie myśliwych, prowadził wzorową gospodarkę hodowlaną w łowisku. Był też organizatorem wielu imprez myśliwskich i spotkań towarzyskich.

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Za wieloletnią pracę w lotnictwie, pszczelarstwie i myślistwie uhonorowany został wieloma wyróżnieniami, medalami i dyplomami, m.in.:

Upamiętnienie

[edytuj | edytuj kod]

18 sierpnia 2000 r. nadano Górskiej Szkole Szybowcowej Aeroklubu Polskiego „Żar” imię Adama Dziurzyńskiego.

Miejsce spoczynku

[edytuj | edytuj kod]

Cmentarz komunalny w Międzybrodziu Żywieckim[2], Sektor A 1, rząd 12, grób 4

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia i źródła informacji

[edytuj | edytuj kod]