Władysław Okarmus – Wikipedia, wolna encyklopedia

Władysław Okarmus
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

30 stycznia 1922
Brody

Data i miejsce śmierci

5 grudnia 1987
Bielsko-Biała

Zawód, zajęcie

konstruktor lotniczy

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Medal 30-lecia Polski Ludowej

Władysław Okarmus (ur. 30 stycznia 1922, zm. 4 grudnia 1987) – polski konstruktor lotniczy, szybownik.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Brodach koło Kalwarii Zebrzydowskiej, syn Władysława i Józefy z domu Krupa. Od 12. roku życia zajmował się budową modeli latających (w 1937 zdobył drugie miejsce w okręgowych zawodach LOPP w Krakowie). Uczył się w liceum mechanicznym, w 1939 ukończył teoretyczny kurs szybowcowy, zbudował też amatorski szybowiec, oblatany przez niego jednak dopiero w 1945 po zakończeniu wojny. W 1947 rozpoczął szkolenie lotnicze, uzyskując trzecią klasę pilota szybowcowego i skoczka spadochronowego. Po maturze w 1948 rozpoczął pracę w Szybowcowym Zakładzie Doświadczalnym w Bielsku-Białej jako technik-konstruktor. W 1951 ukończył studia na Politechnice Śląskiej z dyplomem inżyniera mechanika.

Brał udział w projektowaniu prototypów szybowców IS-5 Kaczka (1949), SZD-8 Jaskółka (1951), SZD-7 Osa (1950), SZD-9 Bocian (1952), SZD-15 Sroka (1956). Był konstruktorem prowadzącym szybowców Mucha ter 50 (1950), SZD-12 Mucha 100 (1953), SZD-18 Czajka (1956) i autorem projektu SZD-23 Bocian 2 oraz współkonstruktorem SZD-14 Jaskółka M z usterzeniem motylkowym.

Zaprojektował, będące wizytówką polskiego przemysłu szybowcowego w latach 60. i 70., rodziny szybowców Foka (SZD-24 Foka (1960), Foka B, Foka C, Foka 2 (1962), Foka 4A (1964), SZD-32 Foka 5 (1966)), Cobra (SZD-36 Cobra 15 (1969), SZD-39 Cobra 17 (1970)). Współuczestniczył w projektowaniu szybowców Jantar (SZD-41 Jantar Standard (1973), SZD-48 Jantar Standard 2 (1977)) oraz zmodyfikował rozbity szybowiec SZD-31 Zefir 4 na rekordowy SZD-40 Halny. Na szybowcach tych polscy piloci ustanowili kilkanaście rekordów Polski i świata oraz zdobywali medale na mistrzostwach świata.

Za osiągnięcia i zasługi dla lotnictwa był odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym i Srebrnym Krzyżem Zasługi, Złotym i Brązowym medalem Za zasługi dla obronności kraju, medalem 30-lecia Polski Ludowej, Medalem im. Czesława Tańskiego, a także Dyplomem im. Paula Tissandiera Międzynarodowej Federacji Lotniczej FAI (1967) i Błękitnymi Skrzydłami (1970).

Szybowiec SZD-32 Foka 5 projektu Władysława Okarmusa został w 1968 roku uznany przez Międzynarodową Organizację Naukowo-Techniczną Szybownictwa (OSTIV) za najdoskonalszy na świecie szybowiec klasy standard.

Władysław Okarmus oprócz projektów lotniczych był też konstruktorem prototypu samochodu z laminatów, SAM DKW 1938 o aerodynamicznych kształtach nadwozia.

Zmarł 5 grudnia 1987 r. i został pochowany na cmentarzu komunalnym w Kamienicy.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]